พระเจ้าเหา รูปถ่ายพระบรมศพ พระเจ้าเหา (น้อย) พระมหากษัตริย์ ต้นตระกูลไทยพระบรมศพนี้อยู่ ณ เมืองจูฟู มณฑลซานตุง (ซัวตัง)

คำว่า "พระเจ้าเหา" นี้ใช้อ้างอิงกันบ่อยมาก

ในกรณีที่ผู้พูดต้องการเน้นว่าเรื่องที่ตนพูดเป็นเรื่องโบราณเต็มที 

แต่มักไม่ใคร่มีใครทราบว่า 

"พระเจ้าเหา" นั้นมีองค์จริง หรือเรื่องราวปรากฎอยู่จริงหรือไม่

ซึ่งคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีความว่า

 

พระเจ้าเสียวเหา หรือ พระเจ้าเหา(น้อย) 

เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าหว่างตี้ ราชวงค์ที่1 ปฐมกษัตริย์ของจีน 

ครองราชย์ 2145-2055 ปี ก่อนพุทธศักราช

อยู่ในราชสมบัติ 100 ปี มีพระอัครชายา 5 องค์ 

พระนางชีเลงสี พระมารดาพระเจ้าเหา(น้อย) เป็นพระอัคนชายาที่1 

มีพระโอรส 3 องค์ คือ

1. ชังฮี 

2. พระเจ้าเหา(น้อย) 

3. หล่งเมี้ยว

พระเจ้าเหา(น้อย)เป็นพระโอรส อันดับที่ 2 

พระองค์ขึ้นครองราชย์เมื่อปีมะโรง 2045 ปี ก่อนพุทธศักราช

และสวรรคตเมื่อ ปีเถาะ 1971 ปี ก่อนพุทธศักราช

พระองค์เป็นต้นตระกูลไทย 

ในบันทึกประวัติศาตร์จีน มีชัดแจ้งอยู่ว่า

เชื้อพระวงศ์พระเจ้าเหานี้ ได้รับพระราชทานตราตั้ง ราชกูล "ไทไท" 

เป็นฐานันดรศักดิ์ประจำตระกูล 

ฉะนั้นพระเจ้าเหาจึงนับว่าทรงเป็น ต้นตระกูลไทย 

และว่าเป็น บรรพบุรุษของไทย

ดังที่บรรพบุรุษไทยแต่โบราณกาลมักอ้างเสมอว่า

“ คนไทยนี้เป็นลูกหลานพระเจ้าเหา ”

 

ที่น่าสังเกตคือ มีคำพูดอันหมายถึงเก่าแก่เหลือเกิน ติดปากคนไทยมาจนถึงทุกวันนี้ว่า

“ โอ๊ย เก่าแก่ตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหาโน่น ”