เมื่อปี 2551 ‘เพ็กกิลีนน์ บาร์เทลส์’ วัย 55 เลขานุการฝ่ายบริหารในสถานทูตกานา ซึ่งอาศัยอยู่ในคอนโดมิเนียมขนาด 1 ห้องนอน นอกกรุงวอชิงตัน ดีซี ได้เข้านอนในค่ำคืนหนึ่งของฤดูร้อน ต้องสะดุ้งตื่นเพราะมีคนโทรศัพท์เข้ามาตอนตี 4 เพื่อแจ้งว่าลุงของเธอเสียชีวิตแล้วและเธอถูกเลือกให้เป็นกษัตริย์ของ ‘โอทวม’ คนต่อไป
ผู้ที่โทรมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอจาก ‘โอทวม’ หมู่บ้านชาวประมงเล็กๆ ที่ชายฝั่งของประเทศกานา ในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตก โดยเขาได้แสดงความยินดีต่อเธอด้วยความนอบน้อมกับตำแหน่งกษัตริย์คนใหม่ ในขณะที่ ‘เพ็กกี้’ กลับคิดว่าเขาโทรมาเล่นตลกตอนตี 4 และรับรู้ในเวลาต่อมาว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เพราะปลายสายยืนยันว่ากษัตริย์องค์ก่อนของโอทวมซึ่งเป็นลุงของเพ็กกี้เพิ่งเสียชีวิตลง บรรดาผู้สูงอายุของหมู่บ้านต่างก็จำเพ็กกี้ได้จากการไปเยี่ยมลุงที่โอทวม หลายครั้ง และพวกเขาตัดสินใจมอบตำแหน่งกษัตริย์องค์ใหม่ให้กับเธอ
หลังจากหายตกใจ เพ็กกี้ตัดสินใจเข้ารับตำแหน่งกษัตริย์ที่เป็นผู้หญิงองค์แรกของโอทวมซึ่งมีประชาชนภายใต้การปกครองกว่า 7,000 คน โดยเธอกล่าวว่าการได้ช่วยเหลือประชาชนก็เป็นการช่วยให้เธอได้รู้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆ และเธอจะเสียใจมากหากไม่ยอมรับตำแหน่ง
หลัง จากขึ้นครองราชย์ ‘กษัตริย์เพ็กกี้’ หรือ ‘คิงเพ็กกี้’ หรือที่ประชาชนของพระองค์เรียกว่า ‘นานา’ ยังคงทำงานในตำแหน่งเดิมที่สถานทูตกานาและใช้ชีวิตตามปกติที่สหรัฐฯ
โดย ทำงานบ้านทุกอย่างเอง และใช้วันลาพักร้อนประจำปีประมาณ 1 เดือนเพื่อกลับไปทำหน้าที่กษัตริย์ที่โอทวม ซึ่งที่นี่ประชาชนของพระองค์ต่างก็โค้งคำนับทุกครั้งที่พระองค์เสด็จผ่าน รวมถึงมีผู้ดูแลฉลองพระองค์ พระกระยาหาร และทำทุกอย่างให้ด้วยความจงรักภักดี
มีคนจำนวนมากสงสัยทำไมจึงไม่เรียกพระองค์ว่า ‘ราชินีเพ็กกี้’ หรือ ‘ควีนเพ็กกี้’ แทน ‘คิงเพ็กกี้’ ซึ่ง พระองค์ทรงตอบว่าหลังจากที่ลุงของพระองค์สวรรคตตำแหน่งกษัตริย์ก็ว่างลง และมีการเปลี่ยนแปลงโดยให้ผู้หญิงเป็นกษัตริย์แต่ยังคงเรียกตำแหน่งเดิมโดย ไม่เรียกว่า ‘ควีน’ หรือราชินี
ซึ่งเรื่องนี้พระองค์ตรัสว่าชอบเป็นกษัตริย์มากกว่าราชินี เพราะตามปกติแล้วกษัตริย์จะมีอำนาจในการปกครอง ขณะที่ราชินีจะดูแลในเรื่องเด็กและเยาวชนแล้วรายงานให้กษัตริย์ทราบอีกที ดังนั้นพระองค์จึงชอบที่ถูกเรียกว่า ′คิงเพ็กกี้′
คิงเพ็กกี้ ประสูติในเมือง ‘ทาโคราดิ’ ทางตอนใต้ของกานาในปี 2496 จากนั้นเสด็จไปศึกษาที่ประเทศอังกฤษก่อนจะเสด็จไปอยู่ที่สหรัฐฯ และได้เป็นพลเมืองอเมริกันเมื่อปี 2540