คลิปนี้เป็นเรื่องของ ฟาร์มไก่ + โรงงานแห่งหนึ่งในเขตคูร์สค์ ทางเหนือของรัสเซีย ที่ชื่อคราสนายา ปาเลียน่า ซึ่งเป็นหน่วยการผลิตที่ค่อนข้างใหญ่ เพราะมีคนงานมากถึง 1,700 คน แต่ละเดือนผลิตเนื้อไก่สดได้ถึงพันตัน ไม่รวมถึงผลิตภัณฑ์จากเนื้อไก่อื่นๆ รวมๆแล้ว พวกเขาผลิตเนื้อไก่ได้ราวครึ่งหนึ่งของที่เขตนี้ผลิตได้ สำหรับมูลค่าของโรงงานแห่งนี้ ทางผู้บริหารบอกว่าอยู่ที่ 4 พันล้านรูเบิ้ล
แต่ รู้สึกว่า ผลประกอบการของทางโรงงานจะไม่ค่อยดี ก็เลยค้างชำระภาษีกับทางการ เป็นเงิน 3 ล้านรูเบิ้ล และเมื่อพ้นกำหนด ทางโรงงานไม่สามารถหาเงินมาชำระภาษีได้ ทางการก็เลยสั่งให้โรงงานแห่งนี้ล้มละลาย
3 ล้านแลกกับ 4 พันล้าน คุ้มหรือไม่คุ้มก็ไม่รู้ได้
เห็นคลิปชุดนี้แล้วเศร้ามาก แต่ก็อยากให้ดู เพราะท่ามกลางความเศร้า มันมีประเด็นอื่นแฝงอยู่ด้วย
คลิปนี้เป็นเรื่องของ ฟาร์มไก่ + โรงงานแห่งหนึ่งในเขตคูร์สค์ ทางเหนือของรัสเซีย ที่ชื่อคราสนายา ปาเลียน่า ซึ่งเป็นหน่วยการผลิตที่ค่อนข้างใหญ่ เพราะมีคนงานมากถึง 1,700 คน แต่ละเดือนผลิตเนื้อไก่สดได้ถึงพันตัน ไม่รวมถึงผลิตภัณฑ์จากเนื้อไก่อื่นๆ รวมๆแล้ว พวกเขาผลิตเนื้อไก่ได้ราวครึ่งหนึ่งของที่เขตนี้ผลิตได้ สำหรับมูลค่าของโรงงานแห่งนี้ ทางผู้บริหารบอกว่าอยู่ที่ 4 พันล้านรูเบิ้ล
แต่รู้สึกว่า ผลประกอบการของทางโรงงานจะไม่ค่อยดี ก็เลยค้างชำระภาษีกับทางการ เป็นเงิน 3 ล้านรูเบิ้ล และเมื่อพ้นกำหนด ทางโรงงานไม่สามารถหาเงินมาชำระภาษีได้ ทางการก็เลยสั่งให้โรงงานแห่งนี้ล้มละลาย
3 ล้านแลกกับ 4 พันล้าน คุ้มหรือไม่คุ้มก็ไม่รู้ได้
แต่คนพันคนต้องตกงานในช่วงใกล้ปีใหม่ ไม่รวมถึงคนงานบริษัทอื่นๆที่ทำมาหากินร่วมกับโรงงานแห่งนี้
และเมื่อล้มละลาย ไปหากู้เงินจากที่ไหนไม่ได้ อาหารที่จะนำมาให้ไก่กินก็ไม่มี ทางออกที่ดีที่สุดที่ทำได้ ก็คือเอาไก่ทั้งหมด ที่มีเกือบล้านตัวไปฆ่าทิ้ง วิธีการก็ง่ายๆ ก็คือเอาไก่ออกไปเจอกับสภาพอากาศหนาวจัด มันก็จะพากันแข็งตายกันไปเอง เพราช่วงนี้หน้าหนาวพอดี
ที่น่าเศร้าก็คือลูกไก่บางตัว เพิ่งจะฟักออกจากไข่มาได้แค่วันเดียว
คนงานบางคนถึงกับน้ำตาไหลที่ต้องฆ่าลูกเจี๊ยบเหล่านี้ พวกเธอบอกว่าการฆ่าลูกเจี๊ยบ ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ต้องฆ่าลูกตัวเอง
ทางโรงงานบอกว่า แม้จะมีปัญหาทางการเงิน แต่โรงงานก็พยายามหาเงินมาจ่ายเป็นค่าเงินเดือนพนักงาน ค่าอาหารไก่ ค่าน้ำ ค่าไฟ มาจ่ายโดยไม่ได้ขาด แม้จะจ่ายช้าไปบ้างก็ตาม
ทางผู้บริหาร ก็จึงต้องออกมาวิงวอนถึงประธานาธิบดีและนายกรัฐมนตรีช่วยเหลือ หลังจากที่พวกเขาไม่เคยได้รับการเหลียวและช่วยเหลือจากทางการ (ท้องถิ่น) เลย ไม่มีแม้แต่คำให้กำลังใจ มีแต่การซ้ำเติมอยู่ตลอดเวลา
ผมว่าการบริหารในรัสเซียยุคนี้ ยังไม่ต่างจากยุคคอมมิวนิสต์สักเท่าไหร่เลย