ท่านรัฐมนตรีศึกษาเดินเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด
พร้อมคณะ มีทั้งอธิบดี ผู้ตรวจราชการกระทรวง และ ผอ.ประถมศึกษาจังหวัด ซึ่งนำท่านเข้าไปในห้องเรียนของชั้นอนุบาล 3 ที่เตรียมตัวขึ้น ป.1 ในปีถัดมา ผอ.โรงเรียนก็กล่าวแนะนำครูประจำชั้น
ท่านรัฐมนตรีบอกว่าจะขอให้ครูที่ติดตามมาจากกรุงเทพเป็นผู้ทดสอบความรู้เด็ก เพื่อ จะดูว่าเด็กพร้อมที่จะขึ้นเรียน ป.1 ได้หรือไม่ เหตุที่ท่านไม่ให้ครูประจำชั้นทดสอบ เพราะเกรงว่าจะรู้กันกับเด็ก ครูผู้ติดตามเป็นผู้หญิง สวมแว่นหน้าตาดี หุ่นดี ท่าทางบอกชัดว่าเป็นนักเรียนนอก เธอชี้ไปที่เด็กชายน่าตาน่าสงสาร ขี้มูกเปื้อนร่องจมูกเป็นคราบ แล้วเธอก็พูดเสียงดังฟังชัดว่า
“หนูลุกขึ้นซิจ๊ะ หนูชื่ออะไร” “ผม.. เด็กชาย ม้ง ครับ” เด็กตอบเบาๆ “หนูม้ง หนูตอบครูดังๆ นะจ๊ะ ครูเป็นผู้หญิง แล้วหนูล่ะเป็นอะไร”
“ผู้ชาย ครับ” ตอบดังขึ้นแล้ว
“เอาละ คำถามข้อ 1 ครูมีอะไรที่หนูไม่มี ตอบได้ไหม”
เด็กชะงักนิดหนึ่ง แล้วตอบว่า “แว่นตา ครับ” .... ท่านรัฐมนตรีทำตาโต ครางฮือ
“ถูกต้อง เก่งมาก ..เอานะทีนี้ ...ข้อ 2 อะไรที่เวลาหมามันทำ
มันยืนสามขา แต่ถ้าครูทำ ครูยืนทำก็ได้นั่งทำก็ได้” ท่านรัฐมนตรีทำตาโตกว่าเก่าอีก ขยับเน็คไทลงอีกเล็กน้อยเพื่อให้หายใจได้คล่อง
“เช็คแฮนด์ครับ” ด.ช.ม้งตอบเสียงดังกว่าเก่า “เก่งมาก ถูกต้อง” คุณครูตบมือ หัวเราะร่า
“คราวนี้ข้อ 3 .....อะไรที่สะกดตัวหน้าด้วยสระเอ แล้วมีขีด ข้างบนขีดมีไม้ไต่คู้อยู่ แล้วตามด้วย..ดอเด็ก.. หนูต้องเติมตัวอะไรไปในช่องที่เว้นไว้ จะมีความหมายว่าของสองสิ่งกระทบกัน” เด็กทำหน้างง รัฐมนตรีทำตาถลนออกมานอกเบ้า
ครูสาวเห็นเด็กงง หันหลังกลับคว้าชอล์คเขียนบนกระดานดำ
“เขียนอย่างนี้ จ้ะ” แล้วเธอก็บรรจงเขียนตัวโต
เ...็..ด
แล้วบอกว่า “ที่หมายความว่า...ของสองสิ่งกระทบกัน...ตอบได้ไหมคะ?” พอถึงตรงนี้ รัฐมนตรีดึงปมเน็คไทลงเกือบสุด ตาถลนเหลือกลาน เด็กน้อยตะโกนตอบ เสียงลั่นห้อง
“ เช็ดครับ ! ...เติม ช.ช้าง! อ่านว่า เช็ด เช็ด!! ครับพ้ม !!! ”
“ถูกต้องๆๆ ถูกต้องที่สุดเลย...หนูเก่งมาก เก่งจริงๆ......
คราวนี้ข้อที่สี่” รัฐมนตรี กุมหัวใจตัวเอง โบกมือหยอยๆไป มา “พอแล้ว พอแล้ว ทดสอบแค่นี้พอแล้ว” รัฐมนตรีบอกเสียงสั่นระรัว
อธิบดีกรมสามัญที่ตามมาด้วยถามว่า “เป็นไงครับท่าน ด.ช.ม้ง พอจะขึ้น ปอหนึ่งได้ไหมครับ”
“ให้ขึ้นปอแปดไปเลย !!” ....ท่านรัฐมนตรีประกาศ “อ้าว ! ทำไมถึงท่านให้พาสชั้นอย่างนั้นล่ะครับ !!”

ท่านรัฐมนตรี มองหน้าอธิบดีกรมสามัญอย่างหดหู่ แล้วบอกเสียงเครือว่า “ก็ที่ครูผู้หญิงเธอถามน่ะ..ผมตอบผิดทุกข้อเลย จะอะไรซะอีก !!!”