ผลการวิจัยล่าสุดชี้ว่า ศิลปินเดี่ยวที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีโอกาสเสียชีวิตเร็วกว่าเมื่อเทียบกับศิลปินแบบกลุ่ม

ผลการศึกษาที่เผยแพร่วารสารบีเอ็มเจ โอเพน ทำการศึกษาอาชีพการงานของศิลปินเพลงร็อคและป็อปชาวยุโรปและอเมริกาเหนือ 1,400 คน ซึ่งสร้างชื่อเสียงในระหว่างปี 1956-2006

โอกาสการเสียชีวิตเมื่อยังอายุน้อยของศิลปินเดี่ยวชาวยุโรป อยู่ที่อัตรา 1 ใน 10 และเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าเมื่อเทียบกับศิลปินจากฝั่งอเมริกาเหนือ ขณะที่ศิลปินกลุ่มนั้น ผู้เชี่ยวชาญว่า การได้รับการสนับสนุนและช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมวง จะช่วยป้องกันการเสียเสียชีวิตได้

การศึกษาซึ่งสิ้นสุดเมื่อวันที่ 20 ก.พ.ที่ผ่านมา พบว่ามีศิลปินที่เสียชีวิตก่อนวัยอันควรถึง 137 ราย ซึ่งรวมถึง เอลวิส เพรสลีย์, จิมี เฮนดริกซ์, ทูแพค แรพเปอร์ชาวอเมริกัน ไมเคิล แจ็คสัน, เอมี่ ไวน์เฮาส์ และวิทนีย์ ฮิวส์ตันและศิลปินที่เป็นสมาชิกของวงดนตรี อย่างเคิร์ท โคเบน จากวงเนอร์วานา, ซิด วิเชียส จากวงเซ็กซ์ พิสทอลส์ และสจ็วร์ต เคเบิล จากวงสเตอริโอโฟนิกส์

ส่วนความสำเร็จของศิลปินแต่ละรายนั้น จะวัดจากการจัดอันดับของสำนักต่างๆ รวมถึงความสำเร็จในชาร์ตเพลง 40 ชาร์ต ขณะที่รายละเอียดของชีวิตส่วนตัวและสภาพในวัยเด็กนั้น จะนำข้อมูลมาจากเว็บไซต์เพลงและเว็บไซต์ของศิลปินแต่ละราย

อายุเฉลี่ยเมื่อเสียชีวิตของศิลปินชาวยุโรป อยู่ที่ 39 ปี ส่วนศิลปินจากฝั่งอเมริกา เสียชีวิตเมื่อายุ 45 ปี โดยเฉลี่ย ส่วนศิลปินเดี่ยว มีโอกาสที่จะเสียชีวิตก่อนวัยอันควรมากกว่าศิลปินกลุ่มถึง 2 เท่า โดยไม่คำนึงว่าพวกเขาเป็นศิลปินจากยุโรปหรืออเมริกาเหนือ

ขณะที่โอกาสที่ศิลปินเดี่ยวชาวยุโรปจะเสียชีวิตขณะที่มีอายุน้อยอยู่ที่ 1 ใน 10 อัตราดังกล่าวจะเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า ในศิลปินเดี่ยวชาวอเมริกัน หรือคิดเป็นสัดส่วน 5 ใน 10 ผู้จัดทำรายงานคาดว่าอาจเป็นเพราะศิลปินอเมริกันมีชั่วโมงการทัวร์คอนเสิร์ตที่มากกว่า และการเข้าถึงการรักษาจากแพทย์ และโอกาสในการสัมผัสกับยาเสพติด

ฮันนี่ แลงคาสเตอร์-เจมส์ นักจิตวิทยาที่มีความเชี่ยวชาญญด้านพฤติกรรมคนดัง เชื่อว่า การช่วยเหลือและการสนับสนุนซึ่งกันและกันภายในวง จะช่วยเป็นเกราะป้องกันได้ดีกว่าศิลปินเดี่ยว ซึ่งมักตัดสินใจในเรื่องต่างๆเพียงลำพัง และอยู่ท่ามกลางวงล้อมของบุคคลในวงการ ที่มุ่งแต่จะแสวงหาผลกำไรจากเขาหรือเธอ มากกว่าสนใจความรู้สึกหรือความต้องการจริงๆ ทำให้พวกเขาไม่ทราบว่าควรจะเชื่อใจใคร

การที่ต้องเดินทางตลอดเวลา ห่างจากญาติพี่น้องเพื่อนฝูงเป็นเวลานานๆ ตกอยู่ในสายตาของสาธารณชน และแทบไม่มีเวลาได้ไตร่ตรองความคิดของตนเอง ทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกหว่าเหว่ ด้อยค่า และไร้ประโยชน์ แม้ในคนทั่วไป ผลการวิจัยด้านจิตวิทยาได้ระบุไว้ชัดเจนว่า คนที่มีผู้อื่นคอยดูแลและสนับสนุน จะมีช่วงชีวิตที่ยืนยาวขึ้น เช่นเดียวกับสมาชิกในวงดนตรีที่ได้รับการดูแลและให้คำปรึกษาจากเพื่อร่วมวง

ผลการศึกษายังพบว่า เพศและวัยในช่วงระหว่างที่มีชื่อเสียง ไม่ได้มีอิทธิพลต่อช่วงชีวิตของมนุษย์ แต่ลักษณะของเชื้อชาติหรือกลุ่มชนมีผลอย่างยิ่ง โดยคนที่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษที่ไม่ใช่คนผิวขาว มีแนวโน้มที่จะเสียชีวิตเร็วกว่าปกติ และผู้ที่เสียชีวิตจากยาเสพติดและแอลกอฮอล์ มีแนวโน้มที่จะประสบปัญหาหรือถูกทำร้้ายในวัยเด็กมากกว่าผู้ที่เสียชีวิตจากสาเหตุอื่นๆ

ผู้ทำการศึกษาที่มาจากเมืองลิเวอร์พูลและแมนเชสเตอร์ เสนอว่าอาชีพในวงการดนตรี เป้นตัวดึงดูดให้บุคคลที่ต้องการหลบหนีอดีตในวัยเด็กที่ไม่มีความสุข ที่นำมาซึ่งชื่อเสียงและความมั่งคั่ง ที่นำมาซึ่งพฤติกรรมที่มีความเสี่ยงที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ