1. รอยยิ้ม

ในฐานะชาวสยามเมืองยิ้ม DNA รอยยิ้มถูกฝังอยู่ในสายเลือดชาวไทยเรา โดยส่วนตัว ดิฉันคิดว่า ชนชาติไทยเป็นชนชาติที่ใช้รอยยิ้มได้ฟุ่มเฟือยติดอันดับโลกมาก เจอกันทักทายกันก็ยิ้ม ซื้อของก็ยิ้ม ฟังไม่รู้เรื่องก็ยิ้มแก้เขิน ร้อยทั้งร้อยของหนุ่มญี่ปุ่นที่เกตุวดีสัมภาษณ์มา จะบอกว่ารอยยิ้มเป็นเสน่ห์สาวไทย เขาบอกว่าสาวไทยยิ้มจริงใจ ดูเป็นธรรมชาติดี

แล้วสาวญี่ปุ่นเขาไม่ยิ้มเหรอ... ไม่เชิงค่ะ

ถ้าเทียบกับสาวไทย สาวญี่ปุ่นจะยิ้มแบบเก็บอาการมากกว่า (เอาสาวญี่ปุ่นปกตินะคะ ไม่นับพวกดาราขึ้นปกหรือขึ้นแผ่น) อันนี้ลองเอาตัวอย่างท่าโพสของสาวญี่ปุ่นมาให้ดู เธอจะยิ้มแบบอายๆ ไม่ค่อยยิ้มเห็นฟันมาก และชอบชู 2 นิ้วมาปิดแก้มหรือหน้าตัวเอง

แต่โบราณ คนญี่ปุ่นเป็นชนชาติที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกตัวเอง เกตุวดีเคยเล่าในตอนที่แล้วแล้วว่า หนุ่มญี่ปุ่นไม่ค่อยบอกรัก ไม่ค่อยพูดคำว่าคิดถึง สาวญี่ปุ่นก็เช่นกัน เวลาเธอดีใจ เธอก็จะยิ้มอายๆ มิดเมี้ยน เหมือนถ้ายิ้มกว้างไป แสดงออกมากไป มันจะไม่งามตา

ยกตัวอย่างง่ายๆ ลองนึกตอนที่เราเรียนวิชานาฏศิลป์สิคะ เวลาต้องรำโชว์บนเวที อาจารย์จะบอกให้ยิ้ม ยิ้ม และยิ้ม เพื่อสร้างความรื่นเริงให้กับผู้ชม เราถือว่ารอยยิ้มเป็นสิ่งแสดงความเป็นมิตร อัธยาศัยที่ดี แต่สำหรับญี่ปุ่นนั้น ตรงกันข้าม สีหน้าจะนิ่งๆ เฉยๆ แทน ไม่เชื่อลองดูภาพข้างล่างสิคะ

จากใบหน้า เราไม่อาจทราบได้เลยว่า เธอกำลังโกรธ กำลังคิดถึงแฟน หรือกำลังเซ็งที่กิโมโนหนักบ่าเหลือเกิน ใบหน้าเธอเปรียบประดุจรอยยิ้มพิศวงของโมนาลิซ่า น่าค้นหาในการตีความ

ในทางกลับกัน รูปข้างล่างแสดงรอยยิ้มของนักแสดงไทยซึ่งจะยิ้มเปิดเผยมากกว่า เธอไม่หวั่นแม้ว่าจะเป็นการรำกินรี ฉุยฉาย ฟ้อนเล็บ ตีโปงลาง หรือแม้แต่กระโดดลาวกระทบไม้ ความเปิดเผย น่ารัก เป็นธรรมชาติแบบนี้แหละค่ะ ที่หนุ่มๆญี่ปุ่นปลื้มนักแล ใครแอบปิ๊งหนุ่มญี่ปุ่นคนไหน ยิ้มสู้ไว้นะคะ

ล่าสุด สาวญี่ปุ่นก็เริ่มหันมาพัฒนาตัวเองเหมือนกัน มีหนังสือสอนเกี่ยวกับการยิ้มโดยเฉพาะเลยนะคะ เคยเปิดอ่านดู บทแรกเขียนไว้ว่า “ถือกระจกไว้ในมือ กระดกยกมุมปากประมาณ 30 องศา ให้ตาหยีเล็กน้อย เอ้า 1 2 3...ยิ้ม!” ดูสิคะ กว่าคนญี่ปุ่นจะยิ้มสวยๆอย่างเราได้ เขาต้องฝึกปรือน่าดู สาวไทยเรายิ้มพิมพ์ใจ ชนะขาดลอยค่ะ

2. ใจดี เป็นกันเอง

หญิงไทยใจงาม...อันนี้ คนญี่ปุ่นบอกบ่อยๆ แต่อธิบายยากมากเลยค่ะ ลักษณะจะคล้ายๆ ข้อแรก คือความใจดีของเราเป็นธรรมชาติมากกว่า จริงใจ ไม่ใช่กับแค่หนุ่มๆ ที่หมายปองแต่กับคนทั่วไปด้วย ขอยกตัวอย่าง เช่น

• เพื่อนญี่ปุ่นดิฉันเล่าว่า แกซี้กับพี่สาวที่ขายของในมาบุญครองคนหนึ่ง ไปทีไรเจ๊ก็ชวนคุยบ้าง เอาน้ำให้ทานบ้าง ขนมบ้าง ล่าสุด พอแกแวะไปที่ร้าน ก็ไปซื้อมะม่วงมาให้ ชวนมานั่งแทะกินด้วยกันตรงหลังร้านด้วยกัน แทะไปคุยไป เขายังชื่นชมความใจดี ความเป็นกันเองของเธอจนบัดนี้ ไปทีไรต้องแวะไปมาบุญครอง

• เกตุวดีเคยพาเพื่อนญี่ปุ่นเที่ยวกรุงเทพฯ ตอนยืนโหนราวรถไฟใต้ดิน เพื่อนดันเป็นลมลงไปนั่งกองกับพื้น สาวออฟฟิศที่นั่งอยู่รีบลุกให้นั่ง คุณป้า 2 ข้างรีบควักยาดมมาให้ อีกคนก็ช่วยพัดๆ

แล้วที่ว่ามามันต่างกับญี่ปุ่นตรงไหนเหรอคะ เกตุวดีคิดว่า คนไทยเราใจดี มีน้ำใจ จะทำด้วยความรู้สึกที่ว่า “อยากช่วยเหลือ” “ไม่อยากให้เขาลำบาก”ในขณะที่บางกรณี คนญี่ปุ่นจะคำนึงถึงมารยาท สังคมรอบข้างด้วย เช่น ผู้หญิงรินเบียร์หรือตักอาหารให้ผู้ชาย และเธอต้องกะจังหวะให้ดี สิ่งเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่า เธออยากให้เขากินอย่างสบายๆ อร่อยๆ แต่เธอคิดว่ามันเป็น “สิ่งที่ควรทำ” เป็นหน้าที่ที่ผู้หญิงต้องบริการผู้ชาย สตรีใดไม่ทำอาจโดนสังคมวิพากษ์วิจารณ์ได้ (ไม่ได้บอกว่าคนญี่ปุ่นแล้งน้ำใจนะคะ น่ารัก มีน้ำใจ ใจดีกับคนต่างชาติตาดำๆ อย่างเราก็เยอะค่ะ)

3. อารมณ์ดี ไม่คิดมาก

คนไทยเรามีวัฒนธรรมหนึ่งคือ ชอบพูดคุยหยอกล้อ ชอบแซว ชอบหัวเราะ และนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์หรือความเป็นเพื่อนระหว่างคนไทยกับญี่ปุ่นเข้ากันได้ง่ายขึ้น ในขณะที่สังคมญี่ปุ่นจะเป็นระเบียบ มีกฎเกณฑ์กติกาและแบบแผนมากกว่า

ถ้านึกไม่ออก ลองนึกถึงนางเอกหนังไทยแต่ละเรื่อง เช่น หนูนาจาก “กวน มึน โฮ” อิง (พลอย เฌอมาลย์) จาก “30+ โสด on sale” หรือแม้แต่หนูน้อยหน่าใน “แฟนฉัน” ก็ได้ เอ้า...เกือบทุกเรื่อง จะต้องมีฉากที่นางเอกแซว คุยเล่นกับพระเอก และมีซีนที่คู่รักหยอกล้อเล่นกันมากมาย ตัดภาพมาที่หนังญี่ปุ่น ลองนึกถึงหนังที่มีคู่รักออกมาสิคะ “Sky of Love (Koi-Zora)” เอย “NANA” เอย ไม่ค่อยมีฉากที่นางเอกจะพูดเล่นหรือแซวพระเอกเท่าไรหรอกค่ะ เรื่องมันก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ไปเดทกัน เขิน สารภาพรัก คบกัน ไม่ค่อยมีฉากกุ๊กกิ๊กเฮฮาอย่างหนังไทยสักเท่าไร ใครไม่เคยดูหนังญี่ปุ่นจริงๆ นึกถึงชิซูกะจังในโดราเอม่อนก็ได้ She ไม่เคยแซวใคร ไจแอนท์ ซูเนโอะ โนบิตะจะเล่นอะไรก็เล่นด้วย อย่างดีก็โมโหตอนโนบิตะเข้าไปตอน She อาบน้ำ แค่นั้นเอง

หนุ่มญี่ปุ่นที่ต้องทำงานเคร่งเครียดทั้งวัน ต้องทำตามระบบ ตามแบบแผน พอเจออารมณ์ขัน ความร่าเริงแจ่มใสของสาวไทยไป ก็เสร็จสิคะ^^

4. น้ำเสียง

อาจเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยสังเกตมาก่อน เนื่องจากภาษาไทยเป็นภาษาที่มีวรรณยุกต์ น้ำเสียงของสาวไทยจะมีเสียงสูง-ต่ำ ขึ้น-ลง เสียงจะขึ้นจมูกเล็กน้อย (เช่น เสียง “ง.งู” หรือเวลาพูด “คะขา”) ฟังดูอ้อนๆ น่ารักๆ น่าทะนุถนอม จินตนาการเวลาสาวไทยอ้อนสิคะ “...น้าาา...ตัวเอง...” “...ค่าาา” “...นะจ๊าาาา” หนุ่มรายใดฟังแล้วไม่เคลิ้มตามก็ใจหินเกินทน

คนญี่ปุ่นหลายคนบอกเกตุวดีว่า ฟังเธอพูดภาษาไทยแล้วเหมือนเสียงแมวร้องแง้วๆ ดี อิฉันก็ตีความไปเองว่าเขาคงชมว่าน่ารักน่ะค่ะ

เอาล่ะค่ะ สาวๆแต่ละคนก็มีเอกลักษณ์แตกต่างกันไป จะเหมารวมทั้งหมดก็ไม่ได้ แต่เกตุวดีเลือกมา 4 ลักษณะเด่นสุดที่หนุ่มญี่ปุ่นชมให้ฟังบ่อยๆค่ะ อ่านไปอ่านมา ดูเหมือนเอกลักษณ์ “คนไทย” มากกว่า “สาวไทย” ไม่รู้ทำไม ช่างเถอะค่ะ ทีนี้ เรามาดูลักษณะที่หนุ่มญี่ปุ่นเขาเกรงกลัวกันบ้างดีกว่านะคะ

เกตุวดีพยายามสอบปากคำเพื่อนฝูงหนุ่มๆเกี่ยวกับสิ่งที่น่าหวาดหวั่นเกี่ยวกับสาวไทย ไม่รู้ทำไม ไม่มีใครกล้าบอกอิฉันเลย สุดท้ายต้องมานั่งเปิดหนังสือ อ่านตามบล๊อกคนญี่ปุ่นเอาเอง ปรากฎว่า คุณสมบัติสาวไทยที่หนุ่มญี่ปุ่นพูดถึงมากที่สุดและเกรงกลัวมากที่สุด คือ “อารมณ์หึง” ค่ะ! อ่านในหนังสือสอนภาษาไทยก็เจอ คู่มือการจีบสาวไทยก็เจอ สาวไทยเราขี้หึงขนาดนั้นเลยเหรอ

5. ขี้หึง

คนนึงเล่าว่า...

“ผมกับแฟน (คนไทย) และเพื่อนแฟนไปทานข้าวเย็นด้วยกัน เพื่อนแฟนชวนผมคุย ผมก็คุยบ้าง ตอบบ้างด้วยภาษาไทยกระท่อนกระแท่น อยู่ดีๆแฟนผมก็ลุกขึ้นแล้วขอตัวกลับก่อน คุยไปคุยมา เพิ่งรู้ว่าเขาหึงเพื่อนตัวเอง เขาไม่ชอบให้ผมไปคุย ไปสนิทกับผู้หญิงคนอื่น” อีตาคนเล่าก็งงว่า ที่คุยกับเพื่อนแฟนเป็นแค่มารยาทสังคม ทำไมแฟนถึงโมโหขนาดนี้

แต่เท่าที่อ่านมาหลายๆเล่ม ตอนที่ถูกกล่าวถึงบ่อยที่สุดก็คือ “ข้อควรระวังในการคบกับหญิงไทย” หนังสือบอกไว้ว่า “อย่านอกใจหรือทำให้หล่อนโกรธ ถ้าจับได้ว่าคุณนอกใจ ตอนคุณหลับ หล่อนจะแอบใช้มีดเฉือนของคุณ แล้วโยนให้เป็ดกินหรือเอาไปทิ้ง กรณีนี้ไม่ได้เกิดแค่ครั้งเดียว แต่ผม (ผู้แต่ง) เห็นลงหนังสือพิมพ์ปีละ 2-3 ข่าว ใครคิดจะคบกับผู้หญิงไทย คิดให้ดีๆ”

http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2610086