โถ...ลูกพ่อ
คุณเบิร์ดอายุเลยเลข 3 ไปแล้วก็ยังไม่ยอมมีแฟนสักที
คุณพ่อคุณแม่ก็เป็นทุกข์เป็นร้อน กลัวไม่ทันได้อุ้มหลาน
แล้ววันหนึ่งคุณพ่อ ก็เรียกเบิร์ดมาพูดกันอย่างเปิดอก
จึงได้ความจริงว่า ที่ยังไม่ยอมมีแฟนก็เพราะ
นกกระจอกของคุณเบิร์ดมีขนาดค่อนข้างเล็ก แถมยังไม่ทันกินน้ำก็เรียบร้อย
พ่อรู้ดังนั้นจึงบอกว่า
"เอางี้..... พ่อจะหาเจ้าสาวที่ไร้เดียงสามาให้"
คุณเบิร์ดจึงยอมแต่งงาน
เช้าวันรุ่งขึ้น...หลังคืนส่งตัว คุณเบิร์ดยิ้มแฉ่งลงมาพบพ่อ
"พ่อนี้ยอดจริงๆ..เจ้าสาวผมไร้เดียงสาจริงๆ"
"ไร้เดียงสายังไงลูก" พ่อถาม
"ก็หมอนนะพ่อ เขาเอาไว้หนุนหัว แต่เธอซิยังใช้ไม่เป็น....
..........ดันเอามาหนุนก้น......"
จะทันเมียไหมเนี่ย
หม่ายไหว.
สี่สาวทรามเชยเดินกระแดะเข้าไปในร้านข้าวแกง "สีเขียว"
ร้านที่มีสโลแกนว่า นึกถึงสีเขียว เวลาหิว นั่นแหละ
พอพวกหล่อนนั่งแหมะเรียบร้อย
บ๋อยท่าทางกระตุ้งกระติ้งนาง เอ๊ย นายหนึ่งก็ปราดมาถาม
"วันนี้มีแกงเนื้อ แกงไก่ แกงปลา แล้วก็แกงกะหรี่ เอาแกงอะไร ฮ๊ะ...."
สาวที่ 1 "ของชั้นเอาแกงกะหรี่"
สาวที่ 2 "ของชั้นก็กะหรี่"
สาวที่ 3 "ชั้นก็กะหรี่"
สาวที่ 4 "ชั้นก็กะหรี่"
บ๋อยก็ตะโกนบอกแม่ครัว......"โต็ะนี้กะหรี่หมดเลยฮ้า..."
(ยัง...ยังไม่หมดมุข อย่าเพิ่งขำ)
ทันใดนั้นก็มีหนุ่มหน้าโทรมนายหนึ่งมานั่งแหมะโต๊ะใกล้ๆ
บ๋อยก็หันไปถาม
"เอากะหรี่ด้วยไหมฮะ..."
เจ้าหนุ่มเบ้ปาก ส่ายหน้า
"หม่ายล่ะ เพิ่งฉีดยามา ยังไม่หายขัดเลย"
เกาะอะไร..หาดูยาก
เกาะอะไรเอ่ยยย......หาดูยากกกกที่ซู๊ดดดด
ตอบ.............
...เกาะอกหลุด..กลางเซ็นเตอร์พ้อยน์ ...ไงครับ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ..หาดูยากจริงๆ