จะ แปลกใจไหมถ้าคุณเดินเข้าห้องเรียนไปแล้วพบว่า คุณครูที่กำลังสอนอยู่นั้นพิการแขนทั้งสองข้าง และกำลังใช้เท้าของเธอจับปากกาเขียนกระดาน เพื่อสอนนักเรียนทั้งห้องที่ครบ 32 ปกติดีทุกประการ!!!

ตามรายงานจากเว็บไซต์ Fox 8 คุณครูสาวท่านนี้ชื่อว่า แมรี่ แกนน่อน เธอเป็นคุณครูประจำอยู่ที่โรงเรียนฮาร์ดิง มิดเดิล สคูล ในรัฐโอไฮโอของสหรัฐฯ ซึ่งสอนเด็กนักเรียนเกรด 6-8 (ชั้น ป.6-ม.2)

แกนน่อน เป็นคนพิการแขนทั้งสองข้างแต่กำเนิด เธอเติบโตขึ้นในสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ประเทศเม็กซิโก จนถึงอายุ 7 ขวบ จึงได้รับการอุปการะโดยครอบครัวจากรัฐโอไฮโอ และพยายามฝึกฝนการใช้เท้าทำอะไรแทนมือจนเชี่ยวชาญ ก่อนจะได้เข้าทำงานเป็นครูผู้ช่วยที่โรงเรียนฮาร์ดิงเมื่อปีที่แล้ว และปัจจุบันก็ได้กลายเป็นคุณครูอย่างเต็มตัว โดยสอนวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์

แม้จะไม่มีอวัยวะครบ 32 เหมือนเช่นคุณครูท่านอื่น ๆ โดยเฉพาะแขนสองข้างที่กุดหายไป แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการทำหน้าที่ครูเลยแม้แต่น้อย เธอใช้เท้าแทนมือในการเขียนกระดาน พิมพ์คอมพิวเตอร์ หรือแม้แต่แจกเอกสารประกอบการเรียนให้เด็ก ๆ

ที่ สำคัญการสอนของเธอไม่ได้ทำให้เหล่าลูกศิษย์ได้รับแต่เพียงตัวความรู้เท่า นั้น พวกเขายังได้เรียนรู้บทเรียนชีวิตที่ดี โดยมีคุณครูแกนน่อนเป็นตัวอย่างชั้นเยี่ยม ซึ่งเด็ก ๆ ทั้งมองเห็นและสัมผัสได้อย่างขัดเจนว่า ไม่ว่าจะมีอุปสรรคใด ๆ หากมีความพยายามและตั้งใจจริงแล้ว คนเราย่อมทำมันให้สำเร็จลุล่วงได้แน่นอน

“พอเห็นครูแล้วมันทำให้ผมรู้ว่า เราสามารถทำทุกสิ่งที่เราอยากทำได้ ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม” ลูกศิษย์เกรด 8 ของเธอ กล่าว

ส่วนทางด้านคุณครูแกนน่อนก็กล่าวว่า ความจริงเธอไม่ชอบเลยกับการที่ถูกเรียกว่า “คนพิการ” เพราะมันให้ความรู้สึกแบ่งแยก แต่ถ้ามันจะช่วยให้คนอื่น ๆ ได้รับแรงบันดาลใจจากเธอ หรือทำให้พวกเขาปรับเปลี่ยนการใช้ชีวิตของตัวเองให้ดีขึ้น เธอก็รู้สึกโอเค

“ตอนนี้ฉันกำลังทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ และมันเป็นสิ่งที่ฉันรัก ถ้าคุณเองกำลังตั้งความมุ่งมั่นไว้ว่าอยากจะทำให้สิ่งที่ตัวเองรักเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้นก็ลงมือเลย ไม่มีใครหรืออะไรสามารถหยุดคุณได้หรอก”

ขณะ ที่ทางด้านคุณครูคนอื่น ๆ ในเรียนก็มองครูสาวคนนี้ด้วยความชื่นชมไม่แพ้กัน พวกเขารู้ดีว่าเธอเป็นแรงบันดาลใจที่ดีให้กับเด็กนักเรียนทุกคนในโรงเรียน โดยคุณครูคนหนึ่งบอกว่า ทุกคนที่ได้พบแกนน่อนรู้สึกไม่ต่างกันว่า “ถ้าเธอทำได้ ฉันมั่นใจเลยว่าตัวฉันเองก็ต้องทำอย่างนั้นได้เหมือนกัน”