ปลาซีลาแคนท์ (Latimer Chalumnei) ฟอสซิลมีชีวิต (Live Fossil) มนุษย์ได้ค้นพบฟอสซิลของปลาชนิดนี้นานแล้ว จากอายุของฟอสซิล ทำให้เรารู้ว่ามันเคยแหวกว่าย อยู่ในทะเล เมื่อ 360 ล้านปีมาแล้ว และคิดว่ามันได้สูญพันธุ์ไปจากโลกนี้เมื่อ 80 ล้านปีก่อน จนกระทั่ง ปี ค.ศ. 1938 สามวัน ก่อนคริสมาสต์ บริเวณ หมู่เกาะ โคโมโร ทางตะวันออก ของชายฝั่งทวีป อัฟริกาใต้ กัปตัน กู๊ดเซ่นและลูกเรือ ได้ตีปลาประหลาด ชนิดหนึ่ง ได้ในอวนลาก ปลาฉลาม แถบปากแม่น้ำ Chalumna กัปตันกู๊ดเซ่น รู้ได้ทันที ถึงความไม่ธรรมดา ของปลาตัวนี้ จึงได้วิทยุ แจ้ง ผู้อำนวยการ พิพิธภัณฑ์ แห่งชาติ ประจำเมืองเล็กๆ ทางตอนใต้ ของอีสลอนดอน ซึ่งในขณะนั้น นาง มาร์โจรี่ คอร์ต นี่ ลาติเมอร์ ได้ดำรงตำแหน่งดังกล่าว เธอได้ตระหนัก ด๊อกเตอร์ J.L.B สมิท ผู้ชำนาญเกี่ยวกับอนุกรมวิธาน ถึงความสำคัญในการค้นพบ ซีลาแคนท์ ที่ยังมีชีวิต อยู่ ในครั้งนี้ และเพื่อเป็นเกียรติ แด่เธอ ชื่อ ของ นางลาติมอร์ ก็ถูกตั้งเป็นชื่อวิทยาศาสตร์ สำหรับปลาซีลาแคนท์ การครั้งพบในครั้งนั้นถือได้เป็นว่า การค้นพบที่ยิ่งใหญ่ในรอบศตวรรษ เนื่องจาก ครั้งหนึ่งมนุษย์ เราคิดว่าปลาชนิดนี้ ได้สูญพันธ์ ไปนานแล้ว ตั้งแต่ ยุคสมัยไดโนเสาร์ ยังครองโลกอยู่ จากหลักฐานทางซากฟอสซิล ปลาซีลาแคนท์ ถือ กำเนิดขึ้นบนโลกเรา เมื่อ 360 ล้านปีก่อน โดยยุคที่ปลาซีลาแคนท์ รุ่งเรืองที่สุด เมื่อ 240 ล้านปีก่อน ก่อนปี 1938 มนุษย์เราเชื่อว่าปลาชนิดนี้ ได้สูญพันธุ์ ไปแล้วเมื่อ 80 ล้านปีก่อน เนื่องจากไม่มีหลักฐานทางฟอสซิลวิทยา เลยในช่วงเวลาดังกล่าว ด้วยข้อเท็จจริงดังกล่าว ได้นำไปสู่ ความน่า ฉงนสนเท่ห์ ของปลาชนิดนี้ ว่าทำมัยอยู่ดีๆ ที่ครั้งหนึ่ง มันถูกคิดว่า ได้สูญพันธ์ไปแล้ว ถึงกลับมีชีวิตอยู่ อย่างดีในสภาพแวดล้อมปัจจุบัน เหตุผลทางวิทยาศาสตร์ ที่พอจะอธิบาย ปรากฎการณ์ดังกล่าว ก็คือ แหล่งที่อยู่ของปลาชนิดนี้ เป็นบริเวณ ของเกาะภูเขาไฟเกิดใหม่ ที่มีผาชันและถ้ำใต้น้ำ ในแนวดิ่ง ซึ่ง ไม่เอื้ออำนวยอย่างยิ่ง ต่อการเกิดฟอสซิลอย่างสมบูรณ์ นักสัตววิทยาเชื่อว่า มันอาจมีอยู่ถึง 400 ตัวก็เป็นได้ ถึงกระนั้นแล้วก็ตาม เบื้องหลังการตื่นตะหนก มันก็ยังมีอีกหลายเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ ที่นำมา ซึ่งความตื่นเต้น ในการค้นพบ กล่าวคือ " ในทศวรรษ ที่ 18 เราเข้าใจว่า ปลาซีลาแคนท์ เป็นบรรพบุรุษของสัตว์โบราณ สี่ขา ที่เรียกว่า Tetrapod ซึ่ง เจ้า Tetrapod นี้เป็นบรรพบุรุษของ สัตว์สี่เท้า รวมทั้งมนุษย์เราด้วย แต่ความเชื่อกล่าว ก็ต้องถูกลบ โดยสมมติฐาน ใหม่ ที่ว่า Lungfishes คือปลาที่ใกล้ชิด กับ เจ้า Tetrapod แทน ต่ถึงกระนั้นแล้วก็ ซีลาแคนท์ ก็ยังทิ้งความเป็นปริศนาให้มนุษย์เรา ถึงเรื่อง วิวัฒนาการของมัน ปลาซีลาแคนท์ เป็นปลาที่ค่อนข้างแตกต่างจาก ปลาในยุคปัจจุบันอย่างมาก สิ่งที่แตกต่างอย่างเด่นชัด คือ มีครีบพิเศษ บน ครีบหาง ครีบอก และ ครีบท้อง ซึ่งคล้ายๆ กับว่า มันยังวิวัฒนาการไม่เสร็จ การเคลื่อนไหวของครีบดังกล่าวเหล่านี้ ยังเคลื่อนไหว คล้ายมือและขา ของมนุษย์ เราคือมันสามารถ คลื่นไหวได้อิสระ นอกจากนี้ มันก็ยังมีลักษณะที่พิเศษ อีก อย่างคือ ปลาซีลาแคนท์ เป็นสัตว์ เพียงชนิดเดียว ที่ส่วนหัวของมัน สามารถเป็นอิสระ จากปากล่าง ยามที่มันกินอาหาร หลังจากการค้นพบครั้งแรก เป็นเวลา ล่วงเลยมาเกือบ 60 ปี วันที่ 30 กรกฏาคม 1998 ประชากรซีลาแคนท์ ฝูงใหม่ ก็ถูกค้นพบอีกครั้ง แถบหมู่เกาะสุราเวสี ประเทศอินโดนีเซีย โดยนักวิทยาศาสตร์ ชาวอเมริกา และ อินโดนีเซีย ซึ่งบริเวณ ที่ค้นพบในครั้งนี้ ก็ห่างจากจุดที่ค้นพบ ครั้งแรก เป็นระยะทาง 10,000 กิโลเมตร ปลาซีลาแคนท์ ของสุราเวสี ได้รับการตั้งชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Latimeria menadoensis ซึ่งมันแตกต่างจาก ซีลาแคนท์ ที่มาจาก โคโมโร ในเรื่องสีสัน อย่างเด่นชัด คือ ปลาซีลาแคนท์จากสุราเวสี จะมีสีออกน้ำตาล ในขณะที่ของ โคโมโร่ จะออกสีเงิน การครั้งพบในครั้งนี้ ได้ทำให้ความฝัน ของนักวิทยาศาสตร์ ในการที่จะค้นหาประชากรของซีลาแคนท์ ที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้ เป็นจริงขึ้นมา หากเพื่อนๆต้องการเห็น ซีลาแคนท์ กันอย่างชัดๆ เห็นทีต้องลงทุนบินไปที่ ออสเตรเลีย ซึ่ง ทางพิพิธภัณฑ์ ได้จัดแสดงปลาตัวนี้ไว้ใน ส่วนของ พาวิลเลี่ยน ที่เรียกว่า "More than Dinosaurs ซึ่งที่มาที่ไปของปลาตัวนี้ ก็มา จาก เกาะโคโมโร โดยทางการประเทศออสเตรเลีย ได้ซื้อมา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1965 ก่อนที่จะย้ายมาแสดงที่ปัจจุบัน ปลาตัวนี้ได้ถูกจัดแสดง อยู่ที่ Perth Media