หลังโดนวิจารณ์เละจากภาพนุ่งสั้นรัดติ้วในงานวันเกิดที่ผ่านมาของแฟนหนุ่ม ตูน บอดี้สแลม ซึ่งหลายคนให้ความเห็นว่าแต่งกายไม่เหมาะสม พอเจอหน้าสาว ก้อย รัชวิน ก็ต้องซักถามถึงประเด็นดังกล่าว ก้อยตอบอย่างอารมณ์ดีว่า...

"จริงๆ ก็ไม่อยากจะพูดเท่าไรนะคะ เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว แต่ก้อยก็ต้องขอบคุณหลายๆ คนที่ให้กำลังใจ เพราะว่าพอหลังจากที่มีข่าวออกไป คนส่วนใหญ่ที่เขาดูข่าว แล้วเขารู้ว่าจริงแล้วมันเป็นเรื่องไร้สาระมาก เพราะภาพที่ออกมามันก็เป็นอิริยาบถที่เราอยู่บ้าน และเราก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้คนอื่นมาเห็นหรืออะไรต่างๆ นานาซึ่งจริงๆ แล้วเราอยู่บ้านก็แต่งตัวปกติ ใส่เสื้อยืด กางเกงขาสั้น แต่ว่าพอข่าวออกไปแล้วก็มีคนมาให้กำลังใจ และเข้าใจกันเยอะมาก ตรงนี้ก็ต้องขอบคุณทุกคนมากๆ"

พี่ตูนมีให้กำลังใจอะไรบ้าง?
"พี่ตูนเครียดกว่าก้อยอีกค่ะ เพราะว่ามันเป็นเหมือนกับเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ แต่พอเกิดขึ้นแล้วมันก็ไม่สบายใจ แต่ว่าเราก็ต้องยอมรับ เพราะว่าเรายืนอยู่ตรงนี้มันเป็นจุดที่สว่างพอคนเห็นอะไร คือเราทำอะไรนิดๆหน่อยๆมันก็เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ได้ง่ายๆ อย่างคนในอินเตอร์เน็ต เค้าก็มีคีย์บอร์ดเป็นอาวุธ นักข่าวหรือคนเขียนข่าวก็จะมีปากกาเป็นอาวุธ แต่ก้อยไม่มีอาวุธอะไรเลย เราก็ทำได้แค่แบบใช้หัวใจและร่างกายเรามาเป็นกรอบคุ้มป้องกัน และเข้มแข็งยอมรับกับมันให้ได้ ซึ่งจริงๆแล้วถ้ามองในแง่ตลกมันก็ตลกเหมือนกันนะ แค่ใส่กางเกงขาสั้นในบ้านก็ยังเป็นข่าวได้ อย่าไปเครียดมากเลยค่ะ ให้มันผ่านไป"

แล้วพี่ตูนหายเครียดหรือยัง?
"หายเครียดแล้วค่ะ"

ต้องวางตัวมากขึ้นในเรื่องการแต่งตัวหรือเปล่า?
"จริงๆ ก้อยเป็นคนที่รู้จักกาลเทศะอยู่แล้วค่ะ คือก้อยไม่ได้แต่งชุดแบบนั้นออกงานอย่างนี้ และเราก็ต้องแต่งกายอย่างเหมาะสม และรู้กาลเทศะอยู่แล้วแต่ว่าอยู่บ้านก็อีกเรื่องนึง ใช่ไหมค่ะ อย่างที่บอกว่าควบคุมไม่ได้ เพราะว่าคนที่อยู่ในสื่อใช้ชีวิตยาก ใช้ชีวิตลำบากและเดี๋ยวนี้โซเชียลเน็ตเวิร์ก มันใกล้ตัวเราจนเราไม่รู้ว่าตอนนี้เรากระดิกตัวไปทางไหน แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เวลาเราออกข้างนอก เหมือนกับเราต้องเตรียมตัวและระวังตัวเองตั้งแต่ออกมาจากบ้าน เดี๋ยวนี้อยู่ในบ้านก็ต้องเริ่มระมัดระวังแล้ว"

แล้วก้อยเช็คในอินเตอร์เน็ตบ้างไหม?
"ไม่เช็คค่ะ"

เห็นว่าตอนนี้พี่ตูนไปต่างประเทศ?
"ใช่ค่ะ ไปนิวยอร์ก ไปทำกิจกรรมของเป๊ปซี่ ประมาณ 10 วัน แต่กำลังจะกลับมาแล้วค่ะ"

ถ้าคิดถึงกันทำอย่างไร?
"ก็คุยโทรศัพท์กันตามปกติ"

คุยโทรศัพท์ทุกวันเลยไหม?
"คุยทุกวันค่ะ ส่วนใหญ่จะโทรคุยตอนเช้า คือเวลาของนิวยอร์ก มันจะห่างกันประมาณ 12 ชั่วโมง ถ้าเกิดว่าเราเช้าเขาก็จะเป็นกลางคืน ก็เหมือนจะสลับเวลากันเราตื่นมาทำงานตอนเช้าก็โทรหา เขาก็อาจจะนอนคุยพอดี แต่ก็คุยกันตลอดค่ะ"

มีของฝากอะไรไหมที่เราอยากได้เป็นพิเศษ?
"ยังค่ะ เขากลับมาคืนนี้เดี๋ยวต้องรอดู ก็ไม่ได้ฝากอะไร เพราะคราวนี้เขาไปทำงาน เหมือนกับเราก็ยุ่งๆด้วย"

ค่าโทรศัพท์เดือนนี้จะแพงไหม?
"เดี๋ยวต้องดูบิลเดือนหน้าค่ะ"

ส่วนใหญ่พี่ตูนโทรมาหรือเราโทรไป?
"สลับกันมากกว่าค่ะใครคิดถึงใครก่อนก็โทรหากันก่อน"

คิดถึง 3 เวลาหลังอาหารเลยหรือเปล่า?
"ไม่ถึงขนาดนั้นค่ะ เหมือนเราจะรู้ว่าเวลาก่อนนอน เขาจะโทรมา เพราะว่าระหว่างวันเขาต้องกิจกรรมอยู่ตลอด มันจะเป็นเวลา พอเราเห็นเขาก็โทรมาก็ดีใจ โทรมาแล้วอะไรแบบนี้ หรือถ้าเกิดเขายังไม่โทรมาเราก็โทรไป จริงๆมันเป็นเรื่องปกติเดี๋ยวนี้ เทคโนโลยีการสื่อสารทำให้เราใกล้กันมากขึ้น"