บางคนเคยเห็นแล้ว ก็ดูซ้ำไปอีกละกันนะ เพื่อจะนึกอะไรดีๆออก

ตอนนี้เหตุการณ์บ้านเมืองก็วุ่นวายอยู่แล้ว จะอะไรก็แล้วแต่...ลองมานึกดูดีๆนะที่เราทุกคนมีที่ซุกหัวนอน มีแผ่นดินให้ยืนมีน้ำให้ดื่ม มีข้าวให้กิน มีชีวิตมีอนาคตถึงทุกวันนี้ ก็เพราะเรามีประเทศ

และประเทศนั้นคือประเทศไทย

ที่ตั้งกระทู้นี้ เพื่ออยากให้เห็นว่าอดีต-ปัจจุบัน ที่ๆเรายืนนี้แหละ แต่ก็ไม่แน่ว่าเสียกรุงครั้งที่15 เร็วๆนี้แหละ เราจะไม่มีแผ่นดิน...เพราะคนไทยแบ่งแยกฝั่งกันเองลองนึกเวลาเราทะเลาะกันพี่ไม่ก็น้องเราเองสิ รู้สึกยังไง? แล้วลองนึกว่าเราเป็นพ่อแม่ เห็นลูกทะเลาะกันเอง รู้สึกยังไง?

มามา... มาดูกัน ว่าประเทศไทยเป็นยังไง

ช่วงรัตนโกสินทร์ แผ่นดินสยามกว้างขวาง
อำนาจรุ่งเรืองมากที่สุด



"เสียครั้งแรกเกาะหมากจากแผนผัง 
เขาเปลี่ยนเป็นปีนังจำได้ไหม
นั่นแหละจากขวานทองเล่มของไทย 
หนึ่งร้อยกว่าตารางไมล์หลักฐานมี  "

ครั้งที่ 1 ในสมัยรัชกาลที่ 1 เสียเกาะหมาก (เกาะปีนัง) 
ให้กับอังกฤษ เมื่อ พ.ศ. 2329 
จำนวนพื้นที่ 375 ตารางกิโลเมตร

"ครั้งที่สองเสียซ้ำยังจำได้ 
เสียมะริดและทวายตะนาวศรี 
ปีสองพันสามร้อยยี่สิบหกโชคไม่ดี 
เสียเนื้อที่กว่าสองหมื่นตารางไมล์ "

ครั้งที่ 2 ในสมัยรัชกาลที่ 1 เสียเมืองมะริด ทวาย และตะนาวศรี 
ให้กับพม่า เมื่อ พ.ศ. 2336 
จำนวนพื้นที่ 55,000 ตารางกิโลเมตร

"ครั้งที่สามบันทายมาศถูกตัดเฉือน 
แล้วเปลี่ยนเป็นฮาเตียนตั้งชื่อใหม่ 
ปีสองพันสามร้อยหกสิบสามแสนช้ำใจ 
เสียเนื้อที่เท่าไรไม่ปรากฎในบทความ "

ครั้งที่ 3 ในสมัยรัชกาลที่ 2 เสียเมืองบันทายมาศ 
เมื่อ พ.ศ. 2353 ให้กับฝรั่งเศส 

"ครั้งที่สี่เจ็บแค้นเสียแสนหวี 
กินเนื้อที่ถึงเชียงตุงเหนือกรุงสยาม 
ตั้งหกหมื่นตารางกิโลโถมันทำ 
ใครสร้างกรรมเดี๋ยวนี้เห็นดีกัน"

ครั้งที่ 4 ในสมัยรัชกาลที่ 3 เสียเมืองแสนหวี เชียงตุง 
และเมืองพง เมื่อ พ.ศ. 2368 
ให้กับพม่า จำนวนพื้นที่ 90,000 ตารางกิโลเมตร

"ครั้งที่ห้ามาเสียรัฐเปรัค 
เขาหาญหักผลักล้มเชือดคมขวาน 
ปีสองพันสามร้อยหกสิบเก้าแสนร้าวราน 
ต่างหยิบขวานขึ้นถือกู้ชื่อไทย "

ครั้งที่ 5 ในสมัยรัชกาลที่ 3 เสียรัฐเปรัก เมื่อ พ.ศ. 2369 ให้กับอังกฤษ 
ปัจจุบันเป็นของมาเลเซีย

"ครั้งที่หกอกตรมเดินก้มหน้า 
เสียสิบสองพันนาน้ำตาไหล 
ตั้งเก้าหมื่นกิโลโถทำได้ 
แทบขาดใจต่อสู้ศัตรูมา"


ครั้งที่ 6 ในสมัยรัชกาลที่ 4 เสียแคว้นสิบสองปันนา
 เมื่อ พ.ศ. 2393 ให้กับฝรั่งเศส
จำนวนพื้นที่ 60,000 ตารางกิโลเมตร ปัจจุบันเป็นของจีน

"ครั้งที่เจ็ดเสียดินแดนแคว้นเขมร 
เกิดพิเรนเพราะฝรั่งกำลังบ้า 
เที่ยวออกล่าเมืองขึ้นชื่นอุรา 
เสียอีกหนึ่งแสนกว่าตารางกิโล"

ครั้งที่ 7 ในสมัยรัชกาลที่ 4 เสียเขมร 
เมื่อ พ.ศ. 2410 ให้กับฝรั่งเศส 
จำนวนพื้นที่ 124,000 ตารางกิโลเมตร

"ครั้งที่แปดเสียแคว้นดินแดนใหม่ 
ชื่อสิบสองจุไทยก็ใหญ่โข 
เป็นเนื้อที่อีกแปดหมื่นตารางกิโล 
ต้องร้องโฮใจระเ่ยเพราะเสียดาย"
 
 
ครั้งที่ 8 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เสียแคว้นสิบสองจุไท 
เมื่อ พ.ศ. 2431 ให้กับฝรั่งเศส 
จำนวนพื้นที่ 87,000 ตารางกิโลเมตร

"ครั้งที่เก้าเศร้าแสนแค้นไม่สิ้น 
เสียลุ่มน้ำสาละวินด้านฝั่งซ้าย 
สิบสามหัวเมืองต้องจำเหมาให้เขาไป 
ใครที่ทำช้ำใจไทยต้องจำ "

 
ครั้งที่ 9 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เสียดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำสะละวิน 13 เมือง 
เมื่อ พ.ศ. 2435 ให้กับอังกฤษ 
จำนวนพื้นที่ 30,000 ตารางกิโลเมตร ปัจจุบันเป็นของพม่า


"ครั้งที่สิบเลียบลำแม่น้ำโขง 
ถูกเขาโกงฝั่งซ้ายเพราะไทยถลำ"
 

ครั้งที่ 10 ในสมัยรัชกาล ที่ 5 เสียดินแดนฝั่งขวา (ลาว) ของแม่น้ำโขง 
ให้กับฝรั่งเศส เมื่อ พ.ศ. 2436 
จำนวนพื้นที่ 143,000 ตารางกิโลเมตร ในวิกฤตการณ์ ร.ศ.112


"ครั้งที่สิบเอ็ดเสียฝั่งขวานั่งหน้าดำ 
มันเจ็บช้ำฝังจำอยู่กลางใจ"

ครั้งที่ 11 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เสียดินแดนฝั่งขวาแม่น้ำโขง 
ตรงข้ามเมืองหลวงพระบาง ให้ฝรั่งเศสอีก 
พื้นที่ 25,500 ตร.กม. เพื่อแลกกับจันทบุรี


"ครั้งที่สิบสองใจรันทดเพราะหมดท่า 
เสียมณฑลบูรพาอีกจนได้ 
เขามาพรากจากแหลมทองถิ่นของไทย 
อีกสองหมื่นตารางไมล์โดยประมาณ "

ครั้งที่ 12 ในสมัยรัชกาลที่ 5 เสียมณฑลบูรพา (เสียมราฐ ศรีโสภณ พระตะบอง) เมื่อ พ.ศ. 2449 ให้กับฝรั่งเศส 
จำนวนพื้นที่ 51,000 ตารางกิโลเมตร เพื่อแลกกับเมืองตราด


"ครั้งที่สิบสามเสียตรังกานูไทรบุรี 
ในแผนที่มองเห็นเป็นหลักฐาน 
ไปถึงปะลิสติดรัฐกลันตัน 
อีกสามหมื่นโดยประมาณตารางไมล์"


ครั้งที่ 13 ในสมัยรัชกาลที่ เสียหัวเมืองมลายู 
(รัฐกลันตัน ตรังกานู ปะลิส และไทรบุรี) เมื่อ พ.ศ. 2451 ให้กับอังกฤษ 
จำนวนพื้นที่ 80,000 ตารางกิโลเมตร
เพื่อแลกกับอังกฤษยกเลิกสิทธิภาพนอกอาณาเขต 
และให้ไทยกู้เงินเพื่อสร้างทางรถไฟสายใต้ ปัจจุบันเป็นของมาเลเซีย


"ครั้งที่สิบสี่เสียเขาพระวิหาร 
ปัจจุบันเป็นของเขมรท่านเห็นไหม"

ครั้งที่ 14 ในสมัยรัชกาลที่ 9 เสียปราสาทพระวิหาร ให้เขมร 
เมื่อ 15 มิถุนายน 2505 
พื้นที่ 2 ตร.กม. ตามคำพิพากษาศาลโลก ซึ่งไทยไม่ยอมรับ 
เพราะมีผู้พิพากษาสองคนมาจากประเทศคอมมิวนิสต์ 
ทำให้เชื่อว่าเอนเอียง

นับรวมแล้วไทยเสียดินแดนมาแล้วทั้งสิ้น 14 ครั้ง 
รวมพื้นที่ที่เสียไป 782,877 ตร.กม. 
จากพื้นที่ 1,294,992 ตร.กม. ในอดีต 

จนถึงวันนี้ไทยเหลือพื้นที่เพียง 512,115 ตร.กม.

และต่อไปเสียกรุงครั้งที่15... ทั้งประเทศ
ถ้าคนไทยยังเป็นแบบนี้...

 
ดูไว้ แล้วจำว่า...ขวานทองเล่มนี้แหละบ้านเรา


"จำไว้เถิดเนื้อเชื้อชาติไทย 
จงรวมใจเข้าร่วมรวมพลัง 

เหมือนลงเรือลำเดียวน้ำวจัด 
ช่วยกันคัดช่วยกันพายให้ถึงฝั่ง 

อย่าหันหลังหน้าพะว้าพะวัง 
คนนั่งกลางเท้าอย่าราลงวารี 

เป็นแดนดินถื่นสุดท้ายที่ไทยหวัง 
ทะเลล้อมรอบข้างหมดทางหนี 

ครั้งที่สิบห้าต่อไปอย่าให้มี 
ใครย่ำยีข่มขู่จงสู้มัน 

เราจะถอยต่อไปไม่ได้แล้ว 
ผืนแผ่นดินสิ้นแนวทะเลกั้น 

ขวานเล่มนิดฤทธิ์ฉกาจเคยฟาดฟัน 
ระบือลั่นว่าไทยรักสามัคคี 

เหล่าอมิตรที่คิดครองเมืองทองข้า 
จำสัตย์จาข้าลั่นลงอย่าสงสัย 

แม้ผู้ใดหมายปองครอบครองไทย 
จงเอาไปหากแผ่นดินนี้สิ้นคน 

วันใดพ่ายแก่ไพรี 
วันนั้นปฐพีไม่มี....กุ"


เอ้า มาดูกันว่ามีแผ่นดิน มีชีวิต 
อยู่ได้จนทุกวันนี้เพราะใคร???

เย็นศิระเพราะพระบริบาล...

ทรงพระเจริญ...

พวก...อย่าลืมแผ่นดินพวก... คือศักดิ์ศรีของกุชาวสยาม

กุไปตีแย่งมันมา กุก็คืนมันไป แต่ตอนนี้เท่าที่มีพวก...รู้ไหม

กุต้องเห็นพวก...มาตีกันเอง กุเหนื่อยยากลำบากเข็น บรรพบุรุษพวก...

ต้อง ทุกข์ทรมาน ให้ลูกหลานของพวกกุและ...นั้น สุขสบาย พวก...สุขสบายแล้ว พวก...มีทุกอย่าง แต่พวก... ลืมศักดิ์ศรีของกุ ของแผ่นดิน ...ลืมแผ่นดิน  เสียแผ่นดินนั้นใย หาใหม่ได้แต่เสีย"ความเป็นไทย"นั้นแม้จะยืนอยู่ในแผ่นดินไทยแต่ขาดวัฒนธรรม อันดี ของบรรพชน ไปเอาของฝรั่งมังค้อง มาจนหมดสิ้น ขาดวัฒนธรรมก็หมดสิ้นประเทศไทย พวก...เคยสำนึก หยาดเหงื่อพวกกุใหม แผ่นดินที่เหลือพวก...ต้องดำรง ซึ่งวัฒนธรรมไว้ ขาดสิ้น ความเป็นไทย แผ่นดินนั้น ก็เป็นเหมือน วัตถุที่ไม่มีแม้คุณค่าและชีวิตของวัฒนธรรม ไร้ซึ่งอารยธรรมที่ดีงาม

คิดสงสาร คนไทยพลัดถิ่น ที่ 13 แห่งที่เสียไป จุไท ล้านนา เชียงตุง ฯ 

จำไว้ เราจะสามัคคี เราจะได้ไม่พลากจากกัน

แผนที่ ประเทศไทยจะจารึกอยู่ได้ ต้องพึ่งความสามัคคี สำนึกรักประเทศไทย ไม่ใช้ภาษาผิดๆ เราแค้นมากี่ยุคสมัย เอาชีวิตเข้าแลกกับความเป็นไทย ยุคนี้พวกเรานอนสบาย กับสิ่งที่บรรพชนทำไว้ จงรักษา คุณค่า และสิ่งที่ดีงามของไทยเราสืบไป

และอย่าคิดแค้นใคร ดูลูกหลานของท่านให้ดี

อย่า เลี้ยงลูกผิดๆ แล้วคุณจะรู้ว่าชีวิต ที่ยากลำบากผลผลิตตัวเอง

เป็นยังไง หมดสิ้น อาณาจักไทย !!