รายการตีสิบออกอากาศคืนวันที่ 27 มีนาคม 2555 นำเสนอเรื่องราวอุทาหรณ์ของหนุ่มเกย์อันตราย มั่วเซ็กส์ จนกระทั่งติดเชื้อเอดส์ และไม่ทราบว่าเคยแพร่เชื้อมาแล้วกี่คน ในระยะเวลา 10 ปี โดยแขกรับเชิญยินดีเปิดเผยตัวตน โดยไม่มีการพรางใบหน้าแต่อย่างใด
คุณ กรณ์ ยอมเปิดเผยตัวตน เนื่องจากหวังว่าคนที่เคยมีเพศสัมพันธ์ให้ไปตรวจเชื้อเอดส์ ซึ่งปัจจุบันตนเป็นผู้พิการขา ต้องนั่งรถเข็น เป็นผลมาจากยาที่เป็นกรดแลคติก เพื่อรักษาโรค เนื่องจากภูมิคุ้มกันต่ำส่งผลทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรง เส้นเลือดในสมองตีบ ต้องนั่งวีลแชร์ หรือรถเข็นมานานกว่า 3 ปี
ก่อน หน้านี้ ตนเรียนในระดับชั้นมหาวิทยาลัย อกหักจากแฟนซึ่งเป็นผู้ชาย ทำให้นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเริ่มเที่ยว เพราะเสียใจ ที่ตนเองถูกทิ้ง เหลือตัวคนเดียว มีเพียงคนที่เก็บตนมาเลี้ยง ที่เราเรียกเขาว่าแม่ ซึ่งในตอนนั้นเหมือนกับขาดอะไรไป รู้สึกว่าไม่มีใครอีกแล้ว จึงเริ่มสำส่อน เข้าเทค บาร์ หาคู่นอนที่เป็นเก้งกวาง หรือเกย์
เพียง แค่พูดคุยกัน สบตากันก็พากันเข้าโรงแรม หรือไปตามห้องพัก โดยจะตกลงกันบนเตียงว่าใครจะเป็นคนรุก หรือ รับ ทุกครั้งที่ตนไปเที่ยวก็มักจะได้คู่นอนตลอด คุณแม่ที่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจะรู้ว่าเราเอาผู้ชายมานอนหน้าตาดีๆทั้งนั้น
คุณ แม่เลี้ยงของคุณกรณ์ กล่าวว่า เขาเป็นคนเรียนเก่ง มีผู้ชายเยอะ ตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาเป็นเกย์ เพราะเขาปิดตัวเองมานาน ตนก็ได้ห้ามมาตลอดว่าระวังจะเป็นโรคนะ แต่เขาก็บอกว่า ไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอก มาทราบว่าเขาเป็นเกย์ตอนเรียนจบ ตอนนั้นรับไม่ได้เลย สอนเขาต่างๆนานา เป็นความหวังของแม่ แต่เขาก็ยอมรับว่า เป็นเอดส์ ช็อคไปเหมือนกัน คิดมาก ตั้งความหวังไว้ว่าเขาเป็นเด็กดี เป็นนักเรียนทุน แต่ทำไม่ต้องเป็นแบบนี้ ไม่มีอะไรเหลือเลย แต่ก็รักเขาเหมือนเดิม ทำใจทุกอย่าง เขาก็รอความตายอย่างเดียว
ขณะที่คุณกรณ์เล่าว่า ตนไม่คิดว่าจะติดจริงๆได้อย่างไร แต่ก็ยอมรับว่าตนเสี่ยงมาก สมมติ ทุกครั้งที่มีเซ็กส์ 10 ครั้ง จะป้องกันเพียง 2 ครั้ง ด้วยเหตุผลเมา ยังไงก็ได้ ถึงเวลานั้นยังไงก็ได้ คู่นอนเขาก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอก ถ้าเป็นเอดส์เป็นมานานแล้ว เพราะถ้าเขาไปจากเรา เขาก็ไปทำกับคนอื่นๆเช่นเดียวกันในสังคมเกย์ในปัจจุบัน
อายุ 33 ปี คุณกรณ์บอกว่า ผ่านผู้ชายมาแล้วไม่ต่ำกว่า 500 คน เป็นพันสองพันครั้ง ส่วนใหญ่ไม่ป้องกัน
คน ที่มาเป็นคู่นอนบางทีจำชื่อเขาแทบไม่ได้ จำหน้าก็ไม่ได้ด้วย เขาเคยมาทัก แต่เราก็เออออไป เพราะมันเยอะมาก ในหมู่เกย์ก็เป็นแบบนี้ คุณก็เป็นแบบนี้ ผมรู้ ในสังคมยังมีพวกไบ ที่ไม่เปิดเผยที่มีอะไรกัน แล้วไปมีอะไรกับผู้หญิงด้วย แต่สำหรับตนไม่เคยไปมีอะไรกับผู้หญิง
ตอน นั้นยังไม่รู้ว่าติดเชื้อเอชไอวี จนกระทั่งปี 47 อายุประมาณ 27-28 และก่อนหน้านี้คิดว่าตนเองก็ติดมาก่อนหน้านั้นแล้ว แต่เราไม่รู้ มือลอกเท้าลอก รักษาโรงพยาบาลไม่หายจึงถูกส่งตัวไปที่ร.พ.ผิวหนัง พบว่าเป็นซิฟิลิส หมอขอตรวจเลือดก็พบว่าเป็นเอดส์ แต่ตนก็ยังยอมรับได้ ไม่ได้ร้องห้เสียใจ ยังคงมีเพศสัมพันธ์กับคู่นอนบ้าง แต่ไม่เยอะมากเหมือนแต่ก่อน ป้องกันแต่บางครั้งเขาเป็นฝ่ายปฏิเสธ เราก็เลยยอมๆไป
หลัง จากที่รู้ว่าเป็นเอดส์ ได้ไปมั่วกับผู้ชายโดยไม่ได้สวมถุงยางอนามัยประมาณ 20-30 คน ส่วนที่ไม่รู้ไม่ทราบจำนวน เพราะกว่าเราจะรู้ว่าเป็นเอดส์อาการจะแสดงให้เห็นก็นานกว่า 5 ปี
12 ปีที่ผ่านมา ใครที่เคยมีเพศสัมพันธ์กับคุณกรณ์ แนะนำว่าให้ไปตรวจเลือดหาเชื้อเอดส์ เพราะโอกาสติดสูงมาก โดยก่อนหน้านี้เคยใช้ชื่อว่า กรณ์ นัน แม็ค ทั้งในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เกิดมาแล้วก็ใช้ให้คุ้ม เป็นนานาจิตตังที่ทำเพื่อความสุขเพราะเมา ที่มั่วกามโดยไม่ป้องกัน ตอนนั้นว้าเหว่ อยากหาคู่ อยากหาคนดูแล แต่มารู้ทีหลังว่า จริงๆแล้วไม่เป็นเช่นนั้น ทุกคนรอบตัวรัก และเป็นห่วง
ทรุดหนักสุด ปี 49 ผอมลงเหลือ 40 กิโลกรัม จนแทบจะไม่รอดชีวิต เหลือแต่กระดูก ต้องใช้แพทเพิร์สเพราะลุกไม่ได้ เดินไม่ได้ เบลอ พูดจาเพ้อเจ้อ แต่พอเราเริ่มเดินได้ ก็ไปรักษากับหมอจนกระทั่งมีโรครุมเร้า รวมทั้งดื้อยา ต้องแยกรักษาคนเดียว
ส่วน แหล่งที่สามารถไปมั่วเซ็กส์นั้น จะเป็นสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ถ้าอยากหาคู่นอน จะไปเดินหาพวกเก้งกวางที่เขามายืนรอตามที่มืด ใต้ต้นไม้ เขาไม่ได้ขาย แต่ฟรี เพียงแค่สะกิดกัน ก็เอากันตรงนั้นเลยแบบมืดๆ เพราะเขาก็มาหาเหมือนกัน ไม่ได้ขาย โดยที่แล้วแต่คู่ว่าจะป้องกันหรือไม่ป้องกัน ไม่ต้องรู้จักกัน ไม่ต้องเห็นหน้ากัน แค่วัดไซต์ขนาดกัน จับล้วงเข้าไป ถ้าเขาโอเคก็จะเดินตาม แล้วสุดท้ายก็ตกลงกัน เป็นความจริงที่เกิดขึ้น ง่ายๆแบบนั้น บางครั้งเป็นโรงหนังโป๊ มีคนมาคลำเราก็เคลิ้ม แม้กระทั่งสระว่ายน้ำ คลำในสระก่อนที่จะจูงมือเข้าห้องน้ำ ผีเห็นผีเขาจะรู้กัน
ส่วนในซาวน่า เรียกได้ว่า คืนหนึ่งจะได้สามไม้ สี่ไม้ สิบไม้ (ไม้ที่เป็นแท่งๆ) สูงสุดวันนึง 9 ไม้ เป็นเซ็กส์หมู่ในห้องน้ำพันกันมั่ว ใครเสร็จก่อนจะออกไปก่อน นี่เป็นสาเหตุหนึ่งของการติดโรคต่างๆ ยังมีห้องมืดในซาวน่าที่ไปสำส่อนกัน
สิ่งที่คุณกรณ์ต้องการจะบอกก็คือ ใครที่มั่ว อัตราเสี่ยงสูง ให้ไปตรวจเลือด พอรู้ว่าเป็นจะได้กินยา รักษาให้ชีวิตอยู่ได้ อย่างที่ตนมีกำลังใจสู้จนถึงวันนี้ แต่ต้องกินยาหลายชนิด ส่วนคนอื่นๆการมีเพศสัมพันธ์ควรใช้ถุงยางอนามัย สิ่งที่ตนเองรู้ว่าสายไปแล้วก็คือ เป็นเอดส์แต่ต้องพยายามยิ้ม ร่าเริง เสียใจมากที่มีแม่เลี้ยงเขาส่งเรียนถึงมหาลัย แต่สายเกินไปที่เราจะเก็บเงินเลี้ยงแม่ เพราะตนเป็นเอดส์ เดินไม่ได้ อยากจะบอกทุกคนว่า คิดจะทำอะไร ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ให้ทำไปเลย แต่อย่าประมาท
โรค เอดส์ยังคงอยู่ในแวดวงสังคม และไม่มีทางรักษาให้หาย หวังว่าจะเป็นอุทาหรณ์ ข้อคิด สำหรับใครที่ใช้ชีวิตแบบประมาท เพราะโรคเอดส์ไม่ได้มาหาเรา แต่เราเดินไปหามันเอง เพราะหากโรคร้ายมาอยู่กับคุณ แสดงว่า เอดส์ จะติดตัวคุณไปตลอดชีวิต