ประวัติ โดยย่อ นายโจเซฟ โคนี่ เกิดวันที่ 18 กันยายน 1964  (อายุ 48 ปี)  ที่ แอทยาด ประเทศยูกันดา  นับถือศาสนาคริสต์  เขาต้องการให้ประเทศยูกันดาเป็นประเทศที่นับถือศาสนาคริสต์  และเปลี่ยนระบบการปกครองบัญญัติ 1 ประกาศตามหลักของพระคัมภีร์ไบเบิ้ล  โดยอ้างว่าเขาได้รับมอบหมายจากทูตสวรรค์  ตั้งแต่ปี 1987 เขาร่วมตัวเข้ากลุ่มกบฏ LRA ก่อกบฏทำสงครามกลางเมืองกับรัฐบาลยูกันดา



ระยะ เวลากว่า 26 ปี ที่โคนี่พยายามที่จะเอาชนะรัฐบาลยูกันดา  แต่ทว่ามันช่างเป็นวิธีที่โหดร้ายและผิดศีลธรรมเกิดกว่าที่คนทั่วโลกจะยอม รับได้ เมื่อเขาลักพาตัวเด็ก 20,000 คนจากพ่อแม่ หนำซ้ำยังบังคับให้เด็กเหล่านั้นฆ่าพ่อแม่ตัวเองเพื่อเขาจะได้ไม่มีบ้านที่ จะกลับไป  เด็กที่ถูกลักพาตัวเหล่านี้จะถูกใช้ในการแบกเสบียง LRA หากเด็กอ่อนแอเกิดจะเดินทางต่อไปได้  พวกเขาก็จะถูกฆ่า  หรือถ้าพวกเขาดื้อดึงหรือคิดแม้แต่จะหลบหนี  พวกเขาจะถูกลงโทษอย่างหนัก เช่น  ถูกเฉีอนจมูก ปากหรือ หู และบังคับให้กินเนื้อของตัวเอง  เป้าหมายในการลักพาตัวของเด็กพวกนี้หากเป็นเด็กผู้ชาย นั่นก็คือ จับไปเพื่อฝึกเป็นกองกำลังในการรบ LRA แต่หากเป็นเด็กผู้หญิงที่มีหน้าตาดี ไม่พ้นต้องถูกนายโคนี่ข่มขื่น  (ซึ่งเขามีภรรยาอยู่ประมาณ 60 คน)









โค นี่ กลายเป็นอาชญากรที่โลกต้องการเป็นอันดับ 1 เมื่อความโหดร้ายของกองกำลัง LRAถูกเผยแพร่ในคลิปและได้รับความสนใจอย่างรวดเร็วในโซเซียลเนตเวิร์ค  เพียงแค่ 3 วันก็มีคนเข้าชมถึง 26 ล้านวิว  โดยมี เจสัน  รัซเซล ผู้ถ่ายทอดเรื่องราว





เริ่ม ต้นด้วยการนำเสนอชีวิตของลูกชายของเขา ที่เติบโตมากับครอบครัวที่อบอุ่น ชอบที่จะแสดงภาพยนตร์ ทำภาพยนตร์ มีครอบครัวคอยสนับสนุน ส่งเสริมให้เขาเป็นคนดี ที่ชีวิตของเด็กคนหนึ่งต้องเผชิญกับสิ่งต่างๆบนโลกใบนี้
เด็กชายคนดัง กล่าว ยังชี้ให้เห็นภาพของ เจคอป Jacob เพื่อนชาวอูกันดา ของเจสัน ที่รู้จักกันมานานเกือบ 10 ปี โดยย้อนกลับไปชีวิตของเจคอปในอูกันดานั้น ต่างจากชีวิตของเขาอย่างสิ้นเชิง ครั้งแรกที่เจสันพบกับเจคอป เขาเห็นเจคอปกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่าง เลยเรียกมาถาม เค้าเลยเล่าให้ฟังว่า ชีวิตในอูกันดานั้นน่ากลัว มีการลักพาตัวและทารุณกรรม จนถึงฆ่าเพื่อเอาชีวิต
                                “พวกเขาจะฆ่าเรา พวกเขาจะลักพาตัวเราไปและฆ่าเรา”
เจ คอปเล่าว่าพี่ชายของเขาพยายามหลบหนี แต่ไม่สำเร็จจนกระทั่งถูกฆ่าตัดคออย่างเ หี้ ย มโหดต่อหน้าต่อตา ด้วยชุมชนของเจคอปอยู่จากจากตัวเมือง ทำให้มีการลักพาตัว ข่มขืน ทารุณกรรมเกิดขึ้นที่นี่ จนพวกเขาหวาดผวา การใช้ชีวิตในเมืองแห่งนี้น่ากลัว และไม่มีเครื่องอุปโภคบริโภคครบครัน แต่เจคอปก็ยังมีความฝันว่าโตขึ้น เขาอยากจะเป็นนักกฎหมาย
เมื่อกลับมามองความจริงเขาก็ไม่มีเงินที่จะจ่าย สำหรับค่าเล่าเรียน เจสัน ใช้เวลาอยู่กับเจคอปกว่า 2 สัปดาห์ เขาถามคำถามหนึ่ง คำตอบที่ได้นั้น เขาจะไม่มีวันลืม..



ดี ซะกว่าถ้าพวกเขาฆ่าเรา ถ้าเป็นไปได้ ฆ่าพวกเราเลยดีกว่า เราไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้ ไม่มีใครมาดูแลพวกเรา เราไม่ได้ไปโรงเรียน ตายซะตอนนี้เลยดีกว่า เพราะเราจะอยู่ถึงวันพรุ่งนี้ได้อย่างไร ถ้าเราได้พบเจอพี่ชายอีกครั้ง…

และ นั่นคือสิ่งที่เจสัน สัญญากับเขาว่า จะต้องทำอะไรสักอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อหยุดเขา เราจะหยุดเขา และภารกิจก็เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่นันเป็นต้นมา จนปัจจุบัน ปี 2012 เป็นปีที่เราจะหยุดมันที่ตรงนี้ เพื่อที่จะจัดการกับ โจเซฟ โคนี่ (Joseph Kony)



สิ่ง ที่เขาต้องการจะบอกพวกเราก็คือ การที่ให้ลูกชายเป็นตัวแทนของคนทั้งโลก เจสันให้ลูกชายดูรูปของ โจเซฟ โคนี่ พร้อมกับบอกว่านี่คือ คนเลว ส่วนอีกภาพหนึ่งเป็นภาพของเจคอป
และเล่าเรื่องราวว่า โคนี่คือคนร้ายที่ลักพาตัวและทารุณกรรมครอบครัวของเจคอป ลูกชายของเขาก็รู้สึกเศร้ากับเรื่องราวที่ได้รับฟัง และนั่นเองเขาก็อยากให้คนทั่วโลกได้รับรู้เช่นกันว่า โจเซฟ โคนี่ คือใคร

โจ เซฟ โคนี่ ได้ก่อกบฎขึ้นในประเทศอูกันดา สิ่งที่เขาทำนั้นเลวร้ายเกินกว่าความเป็นจะมี จนติดอยู่ในอันดับ 1 ของผู้ก่อการร้ายที่เลวร้ายที่สุดในโลก เขาได้ลักพาตัวเด็ก ๆ ไร้เดียงสามาเข้ากลุ่มกบฎ LRA  เด็กจำนวนมากกว่า 3 หมื่นคนถูกเขาลักพาตัวและทารุณกรรม  ขณะที่เด็กผู้หญิงจะถูกจับมาเป็นทาสบำเรอกาม ส่วนเด็กหนุ่มนั้นถูกจับมาใช้ในการต่อสู้ในกบฏ


ที่ น่าสลดใจก็คือ เด็ก ๆ ไร้เดียงสาทั้งหลายนั้นถูกบังคับให้ฆ่าแม้กระทั่งพ่อแม่ของตัวเอง ฆ่าคนอื่น ๆ  และทำให้ใบหน้าของผู้อื่นถึงกับพิการ  สิ่งเลวร้ายที่เขาทำลงไปใช้ระยะเวลากว่า 26 ปี ซึ่งปัจจุบันยังไม่มีใครหยุดเขาได้ ทำให้ชีวิตเด็กๆต้องหวาดผวา




คน ทั้งโลกจำนวนน้อยมากที่รู้จัก โคนี่ ลูกชายของเจสันตอบอย่างมั่นใจว่า เราควรหยุดเขา เจสันและเพื่อนพยายามบอกเล่าเรื่องราวให้รัฐบาลอูกันดาได้รับทราบ แต่พวกเขากล่าวถึงปัญหาที่เกี่ยวเนื่องจากนโยบายความมั่นคงระหว่างประเทศ แต่เจสันและเพื่อนก็พยายามนำเรื่องราวไปบอกต่อกับผู้คนในประเทศให้รับรู้ บางคนรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น