เหตุเกิดมาจากอาจารย์ที่สถาบันสอนการออกแบบที่ญี่ปุ่นชื่อ ทามะ อาร์ท ยูนิเวอร์ซิตี้ ให้

โจทย์แก่นักศึกษาว่า ให้ออกแบบฟ้อนท์ตัวอักษรโดยที่ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ นักศึกษาสาววัย

ยี่สิบนาม มายูโกะ คะนะซะวะ ไปตีลังกาคิดหลายตลบก็คิดไม่ออกว่าจะออกแบบยังไงดี

จนวันหนึ่งเพื่อนชายของเธอบ่นเปรยๆ ว่าเจ็บขา หนูมายูโกะก็เลยมองไปที่ขาที่มีขนหน้า

แข้งยุ่บยั่บของเพื่อน ทันใดนั้นเธอก็ได้ไอเดียทันที ตะโกนร้องว่า อิไต อิไต

(ภาษาญี่ปุ่นแปลว่า เจ็บ , โอ๊ย ๆ) และนั่นคือที่มาของฟ้อนท์ที่สุดประหลาดนี้

เป็นที่คาดเดากันไปต่างๆ นานาว่านางสาวมายูโกะจอมแสบใช้ขนหน้าแข้งของใคร

ประดิษฐ์เป็นตัวอักษรเหล่า นี้ แต่คาดว่าคงไม่ใช่ขนหน้าแข้งของหล่อนเป็นแน่ และคาด

กันว่าเจ้าของขนหน้าแข้งที่ต้องทนเจ็บให้มายูโกะจังใช้แหนบจัดแต่ง ม้วนบิดขนหน้าแข้ง

ให้เป็นตัวอักษรก็คงจะร้องอิไต อิไต เหมือนกัน สังเกตตัวอักษร i เธอทำเป็นม้วนปลาย

กลายเป็นจุดเหนือตัวอักษร i ได้อย่างแยบคายลงตัว

ผลงานประหลาดล้ำของเธอได้ถูกนำไปใช้ในโฆษณาของร้านอาดิดาสซะด้วย อาจจะไม่

กลายเป็นฟ้อนท์คลาสสิคตลอดกาลอย่างเฮลเวติก้า แต่คะแนนความสร้างสรรค์เอาไปสิบ

เต็มชมทัมเบลอร์ของมายูโกะจังได้ที่  http://mykknzw.tumblr.com