b ฅนค้นฅน : ตอนจ่าเฉย ผู้รักษากฏจราจรในตำนาน
“สวัสดีครับ กลับมาพบกับผมอีกครั้งกับรายการฅนคั้นฅน”
ซึ่งจริงๆนี่เป็นครั้งแรกที่เราเพิ่งพบกันแต่ไม่ทราบว่าทำไมรายการทีวีส่วนใหญ่ต้องพูดเปิดรายการว่า “สวัสดีครับกลับมาพบกันอีกครั้งด้วย ”
ผม ‘เช็ค สุดจะทน ธรรมดา’ คนเดินเรื่องในรายการฅนคั้นฅนประจำค่ำคืนนี้
(เช็ค – สุดจะทน ธรรมดา พิธีกรรายการ)
สำหรับ คนที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ เมืองหลวงของประเทศไทยที่เต็มไปด้วยเจริญของวัตถุ แสงสีเสียง ความศรีวิไลมากมายก่ายกองที่มาพร้อมกับความแออัด ยัดเยียด เยียดหยาม ของมนุษย์ด้วยกันเอง เมืองที่เต็มไปด้วยความสุขและความทุกข์ ที่อยู่ด้วยกันกลมกลืน ทั้งในที่ยามที่พระอาทิตย์โผล่ขึ้นในเวลา 6 นาฬิกา 8 นาทีที่ผาชนะได จังหวีดอุบลราชธานี และพระอาทิตย์ตกเวลา 17 นาฬิกา 54 นาทีที่ประภาคารเฉลิมพระเกียรติ แหลมพหรมเทพ จังหวัดภูเก็ต
เมืองที่หลายคนใช้ชีวิตแบบตัวใครตัวมัน ไม่แม้แต่จะเอื้อนเอ่ยวาจาทักทาย เพื่อนร่วมงานออฟฟิศเดียว ยามหน้าหมู่บ้าน กระทั่งคนข้างห้องที่ไม่เคยคุยกันสักประโยค
ใน ความแออัดยัดเยียดผมเชื่อว่าหลายคนที่มีโอกาสผ่านไปยังแยกใหญ่ๆของกรุงเทพฯ ที่การจราจรคับคลั่งเต็มไปด้วยรถราคาแพงบ้างถูกบ้างสลับกันไป ตามชนชั้นวรรณะของสังคมที่ถูกแบ่งแยกด้วยวัตถุและหน้าที่การงาน ย่อมต้องเคยเห็นหน้าค่าตาของตำรวจไทยนายนึงที่มีฝาแฝดร่างก็อบปี้กระจายอยู่ เต็มสี่แยกยืนตะเบ๊าะทำความเคารพผู้คนที่ผ่านโดยไม่รู้จักเหน็ดและเหนื่อย เจ็ดโมงเช้า เที่ยง หกโมงเย็น เที่ยงคืน ตีสาม ผ่านไปทีไรเราก็ยังเห็นนายตำรวจผู้นี้ ยืนยงบนไหล่ยักษ์ อย่างไม่รู้เหนื่อย เราไม่รู้ชื่อจริงเค้า เรารู้แต่ยศและชื่อเล่นที่หลายๆคนเรียกกันติดปากว่า ‘จ่าเฉย’
(โฉมหน้าของ จ่าเฉย ผู้รักษากฏจราจรดีเด่นที่ถูกสั่งปลด)
วันนี้เราได้รับข่าวร้ายว่า จ่าเฉย ถูกปลดประจำการจากทุกสี่แยกทั่วกรุงเทพฯเป็นที่เรียบร้อย มันทำให้เราเกิดความข้องใจสงสัยว่า
ทำไมนายตำรวจดีๆที่ไม่เคยจัดฉากให้ลูกตัวเองไปติดคุกเล่นๆที่ขะแมร์
นายตำรวจดีๆที่ไม่เคยถ่ายปฏิทินปีใหม่หวาบหวิวแจก
นายตำรวจๆดีๆที่ไม่เคยมีปากเสียง ไม่เคยวางแผนการทำลายชาติด้วยการโฟนอินข้ามประเทศ
ถึงต้อง ถูกสั่งปลดประจำการ
วันนี้เราจะพาไปคุยกับเค้า จ่าเฉย ตำรวจที่ไม่เคยพูด ไม่เคยบ่น และไม่เคยเขียนใบสั่ง
***จิงเกิ้นเพลง คนฅั้นฅนขึ้น***
ติ้ว ดิ้ว ดิ้ว ดิ่ววววววววว~~~~~~
โลกมีเรื่องราวเรียงราย
เชียงรายอยู่ใกล้เชียงใหม่
แล้วบอกทำไม แล้วแล้วทำไม ก็รู้อยู่
สุรินทร์เป็นชื่อจังหวัด
Hereทักไม่ชอบรัฐบาล
ทักกัดประจำ แต่รัฐบาลไม่ถอย
ก็เลยต้องหาทาง ตามไปอยู่ขะแมร์ดู กุเรื่องกันให้รู้ว่ากูนั้นเจ๋ง(แค่ไหน)
ยากเย็นจะยอมดิ้นรน เงิน ของ กู
น้า นา นา น้า ฅนคั้นคน
น้ามากับอา ฅนคั้นฅน
ข้าวหลามก็ต้องหนองมน ฅนคั้นฅน
………………………………
…………………..
………….
เช็ค : ตอน นี้เรามาอยู่กันที่สถานีตำรวจแห่งหนึ่งย่านประชาชื่น ซึ่งจ่าเฉยถูกปลดประจำการและมาเฝ้าสถานีตำรวจที่นี่แทนกำลังไปพบกับเค้า จ่าเฉย สวัสดีครับจ่าเฉย
จ่าเฉย : ครับสวัสดีครับ
เช็ค : รู้สึกยังไงบ้างกับการที่คุณถูกปลดประจำการครับ
จ่าเฉย : ก็ยอมรับว่าเสียใจครับ แต่ในเมื่อผู้บัญชาการไม่ปลื้มในผลงาน ผมก็ควรจะแสดงความจริงใจด้วยการลาออก
เซ็ค : อ่าวนี่คุณประกาศลาออกเองเหรอ
จ่าเฉย : ครับ คือเรื่องเป็นอย่างงี้ครับ คือในตอนแรกผมและเพื่อนๆจ่าเฉยทั้งหลายถูกสั่งมาประจำการตามสี่แยกใน กรุงเทพฯ เพื่อหวังจะให้คนทำผิดกฏหมายเกรงกลัว แรกๆได้ผล มีบางคนที่กำลังจะทำผิดกฏหมายแบบฝ่าไฟแดงหรือแอบย้อนศรก็มีชะงักบ้างในตอนแรก แต่ คนน่ะครับคุณเช็ค เข้าใจไหม คนน่ะครับม่ใช่นกกา ที่ไม่กล้าไปกินข้าวในนาเพราะเจอหุ่นไล่กา คนมันฉลาดกว่านกอยู่แล้ว พอครั้งต่อไปมันรู้ว่าผมแค่ยืนขู่ทำอะไรมันไม่ได้ มันก็เลยไม่กลัว
เช็ค : แล้วตอนนั้นคุณเป็นยังไงเสียเซลฟ์ไหม
จ่าเฉย : ก็รู้สึกว่าตัวเองทำไมถึงไม่สามารถทำหน้าทีได้ตามที่ต้องการ เหรียญทองก็ทำให้สมาคมไม่ได้
เช็ค : เหรียญทอง ? เหรียญทองอะไรครับ จ่าเฉย
จ่าเฉย : อ้อ ผมหมายถึง ยาหมองถ้วย พอดีผมติดยาหม่องถ้วยทองนะครับ อ้อถึงไหนแล้ว อ้อคือผมไม่สามารถทำได้ตามที่เค้าตั้งไว้คือลดจำนวนผู้ทำผิดกฎจราจร ผมเลยประกาศลาออกเองเลย
เช็ค : ท่าน ผู้ชมครับ จ่าเฉย ช่างน่าสรรเสริญมาก เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้ตามที่ตั้งไว้เค้าก็แสดงความ รับผิดชอบด้วยการลาออกทันที น่ายกย่องครับ น่ายกย่องจริงๆ ไม่เหมือนสมาคมอะไรซักอย่างที่บอกถ้าไม่ได้เหรียญทอง ก็จะขอรับผิดชอบ แต่จนถึงวันนี้สิ่งที่เค้าบอกจะรับผิดชอบคืออะไรพวกเรายังไม่มีใครเห็นความ รับผิดชอบนั้นเลย
จ่าเฉย : คุณพูดถึงใครเหรอครับ
เช็ค : อ้อผมพูดถึงสมาคมฟุตบอลแห่งหนึ่งในประเทศสารขัณฑ์น่ะครับ อย่าใส่ใจเลยครับ แล้วหลงัจากนี้จ่าเฉยจะไปทำอะไรต่อครับ
จ่าเฉย : ก็ คงกลับบ้านนอก ไปช่วยที่บ้านทำนาน่ะครับ ผมคงไปยืนกลางทุ่งคอยเฝ้าไม่ให้นกมากินข้าวในนา เห็นหลายคนบอกว่าผมเหมาะกับงานนี้ที่สุด ก็ดีครับผมอยากกลับไปสูดอากาศธรรมชาติ เพื่อเมืองกรุง
เช็ค : ไม่เสียใจ
จ่าเฉย :ไม่ นะครับ เพราะจริงๆแล้วการกลับไปช่วยงานที่บ้านก็เพ่อจะเก็บตังค์น่ะครับ พอดีมีดาราคนนึง ที่มีเชื้อสาย เนปาน ชื่ออะไรนะ นา นา อะไรนะครับคุณ
เช็ค : นาทน
จ่าเฉย : อ้อ ใช่ครับๆๆ นาทน โอมาร นั่นแหละครับ เค้าจะชวนผมไปถ่ายหนังเรื่องเดอะ ปริ๊น ออฟ เรด ชู ภาค 8 เล่น คู่กับ บรู๊ซ วิลลิส กับ คริสตีน่า ริชชี่ เลยนะ แต่เค้าบอกว่าทางกองถ่ายยังไม่ได้โอนเงินค่าตั๋วเครื่องบินมาให้ ผมเลยต้องเร่งกลับมาบ้านมาช่วยงานที่บ้านไม่แน่ผมอาจจะขายที่นาเพื่อจะได้ เป็นค่าตั๋วเครื่องบินไงครับ
เช็ค : อ้อ ครับ ไม่กลัวโดนหลอกเหรอครับ
จ่าเฉย : อ้อ ไม่หรอกครับ ผมไม่ใช่คนที่เชื่อคนง่าย ผมไม่โดนหลอก หรอกครับ
เช็ค : แต่จ่าเฉยครับเชื่อผมเถอะ เค้ากำลังหลอกคุณ
จ่าเฉย : คุณเช็ค ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้เป็นคนเชื่อคนง่าย คุณบอกผม ผมก็ไม่เชื่อคุณหรอกครับ ผมไม่ได้เชื่อใครง่ายๆ นะ
เช็ค : …….ครับ งั้นตามใจมึงแล้วกัน
จ่าเฉย : เมื่อกี้คุณเช็คว่าอะไรนะครับ
เช็ค : อ้อ เปล่าครับๆ โอเคครับ คำถามสุดท้าย จริงๆแล้วที่คุณโดนสั่งปลดอาจจะไม่ใช่เรื่องจำนวนคนที่ทำผิดกฏจราจรมากขึ้น ก็ได้คุณคิดอย่างงั้นไหม
จ่าเฉย : ยังไงครับผมไม่เข้าใจ
เช็ค : หมายถึงว่าคุณไม่เคยแจกใบสั่งไง เลยทำยอดไม่ได้ตามเป้า
จ่าเฉย : ห๋า!!! แจกใบสั่งเข้าเป้ามีด้วยเหรอ
เช็ค : อ้าวมีสิครับ
จ่าเฉย : ใบสั่งจากใคร ใครแจกล่ะ
เช็ค : ใบสั่งจากพี่ตั้ม ที่ทำหน้าที่เหมือนคุณตามสี่แยกไฟแดงไง วันดีคืนดีพี่ตั้มก็หลบอยู่หลังเสา พุ่มไม้ หลืบเงา ใครทำผิดกฎจราจรพี่ตั้มจะแอบโผล่ตัวออกมาโบกรถทันทีไง
จ่าเฉย : ไม่ นะครับ ผมไม่เคยหลบมุม ผมยืนในที่ๆคนเห็นง่าย ถ้าหลบหลังเสาแล้วโผล่มาไม่น่าจะใช่พวกผมหรอกครับ อาชีพอย่างผมต้องทำอะไรเปิดเผย ไม่หลบ ไม่หมกเม็ด หลบหลังเสานั่นคงเป็นโจรมากกว่าครับโจรแน่ๆ ไม่ใช่ตำรวจแน่นอน ตำรวจไม่หลบหลังเสา หรือ ซุ่มมอยู่ในพุ่มไม้ ในเงามืดแน่ๆ
เช็ค : เอ่อ คุณอย่าเอ่ยคำว่าตำรวจสิ ผมไม่ได้หมายถึงตำรวจ ผมหมายถึงพี่ตั้ม
จ่าเฉย : พี่ตั้ม คือใครล่ะครับ พี่ตั้มชอบหลบหลังเสา ชอบเอาตังค์ประชาชนเหรอ นี่มันโจรแน่ๆ โจรใช่ไหม พี่ตั้มคือใครครับ บอกว่าครับ บอกมา
เช็ค : พี่ตั้ม ก็เป็นชื่อเล่นของคนที่ใส่เสื้อเหมือนคุณนั่นแหละ เอาเป็นว่าผมไปก่อนนะครับ
จ่าเฉย : เดี๋ยวสิครับ คนที่ใส่เสื้อเหมือนผมนี่คุณหมายถึงใคร คุณเช็ค คุณหมายถึงตำระ……………………………………………………..
……………..ซ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
…………….