เรื่องของ"พ่อ"ที่เราไม่เคยรู้

ได้รับฟังเรื่อง ราวบางส่วนจากแพทย์ผู้ที่รับใช้ใกล้ชิด ได้เล่าให้ฟังว่า

ภาพที่พ่อนั่งเหม่อลอยอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นเวลานานเหมือน จะร้องไห้นั้น  คนบางกลุ่มนำมาพูดกันในทางที่ไม่ดีว่าพ่อมีปัญหากันกับแม่ ที่จริงแล้วพ่อเสียใจเรื่องของคนไทยที่กำลังแตกแยกกัน ทะเลาะกันอย่างมาก ณ. ที่ตรงนั้นกับเวลาที่ยาวนาน
พ่อพูด ออกมาประโยคเดียวว่า "เราไปทำอะไรให้เขาเจ็บช้ำหรือ คนไทยเหล่านั้นถึงได้โกรธ/เกลียดเราขนาดนี้"
ผู้อยู่ใกล้ชิดพ่อน้ำตาไหลพรากเพราะสงสารพ่อที่ทำทุกอย่างทั้ง ชีวิตพ่อ เพื่อคนไทยมาตลอด
พ่อที่ไม่เคยคิดทำร้ายคนไทยแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่พ่อได้รับจากคนไทยกลุ่มนั้นมันคืออะไร

วันที่พ่อออกจากโรงพยาบาลในเวลากลางคืนเพื่อกลับบ้าน ก็มีข่าวออกมาในทางที่ไม่ดี คุณหมอก็เล่าให้ฟังว่า ข่าวนั้นไม่ใช่ความจริงแม้แต่น้อย คุณหมอเล่าว่าความจริงแล้วพ่อไปเยี่ยมแม่ที่มีอาการผิดปกติของการเต้นของหัวใจ พ่อจับมือแม่ไว้เพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกัน แล้วพ่อก็กลับมาพักที่โรงพยาบาลเพราะพ่อเองก็ไม่สบาย
อีกเรื่องที่เพิ่งจะเคยรับรู้ซึ่งไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า การที่ประชาชนถวายผ้าไหมทอให้แม่ ยามที่แม่ไปเยี่ยมเยียนลูกๆ ของท่าน  แม่ก็จะให้ผู้ใกล้ชิดนำเงินไปมอบให้ผู้ที่ถวายผ้าทอให้แม่ทุกครั้ง คนละไม่ต่ำกว่า 15,000 บาทต่อผืน คนใกล้ชิดถามแม่ว่าแล้วจะได้กำไรอะไร นำไปขายก็ไม่ได้ราคาเท่านี้ แม่ตอบว่าเงินที่มอบให้นี้ยังน้อยไปเสียอีก หากเทียบกับการที่ได้ส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมและรักษาฝีมือทอผ้าของคนไทยให้คงอยู่ เงินจำนวนนี้อาจเลี้ยงครอบครัวเขาทั้งครอบครัวได้ทั้งปีอีกด้วย
คนไทยเราเห็นแต่ภาพตอนประชาชนถวายแต่ไม่เคยเห็นตอนที่ท่านมอบตอบ
ไม่ว่าคน ไทยจะแตกแยกกันอย่างไร คิดต่าง
เห็นต่าง ก็อย่านำท่านทั้งสองมาเกี่ยวด้วยเลยนะ
เพราะท่านให้สิ่งดีงามกับคนไทยมาตลอดชีวิต

(หวังเพียงว่าใครก็ตามที่ได้อ่านเรื่องราวนี้แล้ว คงจะเกิดสำนึกมากขึ้นและพร้อมที่จะปกป้องพ่อหลวงและแม่หลวงของพวกเรา ขอเพียงแค่นี้เท่านั้น)

ลูกภูมิใจที่ได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินนี้ ภายใต้ร่มพระบารมีของทั้งสองพระองค์