เรื่องสั้นวันนี้ "เสพสมบ่มิสม..ฉบับหลุดโลก‏"

สวัสดีค่ะ อาหมอที่เคารพ
 
หนูติดตามอ่านคอลัมภ์ของอาหมอมานานแล้วค่ะ จากถุงกล้วยแขกที่แม่หนูขาย
 หนูชอบอ่านเรื่องความทุกข์
 ความเจ็บปวดของชาวบ้านค่ะ นึกไม่ถึงว่าวันนี้มันย้อนมาหาหนูเข้าเต็มเปา
 คราวนี้หัวเราะไม่ออกค่ะ
 อาหมอคะ หนูอายุ 17 ขวบแล้ว…เมื่อปีกลางมะโรงที่ผ่านมาหนูได้รู้จักกับผู้ชาย
 ที่โรงเรียน
 เขาชอบมองหนูค่ะ แต่หนูพยายามไม่สนใจเขา
 เพราะเราต้องตั้งใจเล่าเรียนจริงไหมค่ะ
 เขามาชวนหนูคุยหนูก็พยายามเลี่ยง พอเขาชวนกินข้าวหนูก็กินค่ะ
 เพราะเขาออกเงินให้นี่คะ เราคบกันอยู่นานค่ะ เกือบ 2
 วัน…เขาก็ชวนหนูไปดูหนังค่ะ
 หนูรีบปฏิเสธค่ะ แต่พอเขาบอกว่าเขาเลี้ยงเองหนูก็โอเค
 ในโรงหนังเขาพยายามจับมือจับไม้หนู
 หนูไม่ยอมเพราะข้าวโพดคั่วมันจะหกหนูเสียดายค่ะ
 พอดูหนังเสร็จเราก็นั่งรถเมล์กลับบ้าน แต่เขากลับชวนหนูลงกลางทาง…
 หนูเหลือบมองเห็นป้ายด้านหน้าทางเข้า
 เขียนว่าโรงแรมก็ทั้งโกรธทั้งอายคนเขาค่ะ
 หนูต่อว่าเขาแล้วรีบวิ่งหนีเข้าไปข้างใน
 บอกบ๋อยที่วิ่งตามว่าหนู ขอห้องวีไอพีค่ะ หนูเข้าไปนั่งอยู่บนเตียง
 เขาเข้ามากอดจูบหนู
 หนูก็ผลักเขาออกแล้วผลัดผ้ามานุ่งผ้าเช็ดตัวหนูกลัวเสื้อยับค่ะ
 อาหมอคะหนูสู้แรงเขาไม่ได้ค่ะ หนูตกเป็นของเขา ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ
 จะเอาแรงที่ไหนไปสู้จริงไหมคะ
 หนูเลย สั่งลิโพมาดื่ม 2 ขวด ก็พอมีแรงหิ้วเขาออกจากห้องกลับบ้านได้ค่ะ
 หลังจากวันนั้นเขาก็พยายามชวนหนูอีก
 หนูต้องให้เขารับปากว่า…เขาเป็นคนจ่ายค่าห้อง กับค่าลิโพ! หนูถึงตกลงค่ะ
 อาหมอว่าหนูเสียเปรียบไหมคะ เพราะหนูต้องออกค่ารถเมล์เองค่ะ