ในเมื่อเวลารักกัน คนสองคนยังสะสมความเคยชินกันมาเนิ่นนาน สร้างความผูกพันกันมาเรื่อย ๆ แต่แล้วหากวันหนึ่งต้อง "เลิกรา" ก็คงไม่จำเป็นต้องตัดความสัมพันธ์ที่มีทั้งหมดลง เพียงเพราะไปด้วยกันไม่ได้ เขามีคนอื่น หรือเธอเอาแต่ใจตัวเองจนไม่มีเหตุผล ฯลฯ อย่างน้อยหลงเหลือสถานะภาพความเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง หรือเป็นคนรู้จักกันไว้บ้างก็ยังดี

          ซึ่งไม่ว่าสาเหตุของปัญหา ที่ทำให้ความรักต้องถึงทางตันจะมาจากใคร คุณหรือเขา ก็ขอลองคิดถึงวันดี ๆ เรื่องดี ๆ ที่เคยมีและทำให้กันและกัน บางทีมันอาจจะช่วยให้อะไร ๆ ดีขึ้น ...

          อย่าถึงขนาดต้องต่างคนต่างอยู่ เจอหน้ากันก็เชิดใส่กัน

          อย่าหยิบเอาอดีตที่เจ็บปวดมาขุดคุ้ย เพื่อสร้างปัญหาในใจไม่จบ

          อย่าเก็บเอาอดีตที่เจ็บปวดมาแขวนไว้ในความทรงจำ ให้ใจต้องทรมานในการคิดถึงวันเก่า ๆ

          อย่าไปนึกเสียดายเวลา เพราะในเมื่อมันถึงเวลาต้องเลิกราจริง ๆ อะไรก็คงห้ามไม่ได้

          อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างยาวนาน โดยไม่ทำอะไรให้มันชัดเจน ยิ่งปล่อยให้เวลามันผ่านไปอย่าคลุมเคลือ ยื้อเยื้อ ก็ยิ่งทำให้เหลือความรู้สึกดี ๆ ต่อกันน้อยลงไปเรื่อย ๆ

          ความรัก...เป็นเรื่องของหัวใจ ปล่อยให้มันได้ทำหน้าไปของมันไปตามธรรมชาติดีกว่า อย่าไปบังคับหรือกำหนดว่าหัวใจต้องเดินไปทางไหน ต้องรักใคร ต้องเกลียดใคร ปล่อยไปตามหัวใจ ให้เค้าได้เลือกที่จะไปตามสัญชาตญาณ

          ที่สำคัญคือตอนคบกัน รักกัน ผูกพันกัน คุณเองทั้งนั้นที่เป็นคนตัดสินใจด้วยตัวเองทั้งนั้น เพราฉะนั้น เหลือความรู้สึกดี ๆ ไว้ให้กันจะดีกว่า เชื่อเถอะว่าเมื่อเวลาผ่านไปแล้ว คุณย้อนกลับมามองอาจจะเห็นว่า...ดีแล้วที่จากมา...ก็เป็นได้ ^___^