Schoolgirl in Concrete
(เนื้อหาและภาพอาจมีความรุนแรงใช้วิจารณญาณใจการอ่านด้วย)
การ์ตูนนี้ได้มาบังเอิญจากการใช้คำ มังงะ ใส่ตรงหน้าของชื่อคดีญี่ปุ่น จนเปิดมาพบอย่างที่เห็น เป็นผลงานของ Ujiga Waita (นาม แฝง) ส่วนใหญ่ผลงานของเขาจะเน้นคดีฆ่าโหด และบางเรื่องก็เอาคดีสะเทือนขวัญดังๆมาเขียนเป็นการ์ตูนโดยชื่อตัวละครนั้น เค้าจะหลีกเลี่ยงการใช้ชื่อจริง
ลองการ์ตูนเรื่องนี้แบบเต็มๆ มาแล้ว แม้จะเป็นการ์ตูนสั้นๆ 69 หน้า แต่สิ่งที่สื่อออกมานั้นถือได้ว่ามันโหดร้ายมากๆ ขนาดไปดู (อ่านไม่ออกเพราะภาษาญี่ปุ่น) จิตใจผมแทบจิตหลุด หดหู่ ขยแขยง อยากอ้วกให้ได้(ใครอยากดูเต็มๆ ลองพิมพ์คำว่า Schoolgirl in Concrete ในกูเกิลดูนะ
ในการ์ตูน เปิดภาพออกมาเป็นภาพของเด็กหญิงน่ารัก
ใส่ชุดนักเรียนกำลังกลับบ้านหลังจากเลิกเรียน (น่าจะใช่)
และแล้วชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปเมื่อมีชายคนหนึ่ง
ขี่รถมาประกบติดแล้วล้มจักรยานของเธอ
รถ จักรยานเธอล้มข้างทาง เวลานั้นเองก็มีเพื่อนของเธอซึ่งเป็นเด็กหัวเกรียนมาทัก
และ พาเธอไปที่บ้านของเขาเพื่อไปรักษาแผล
แต่แล้วที่บ้านที่เด็กเกรียมนั้น เธอก็โดนทุบตี
โดยเพื่อนชายหัวเกรียมและเพื่อนทั้ง 4 คน
เธอ โดนบังคับ ให้ถอดเสื้อ(โดนซ้อมตลอด) แล้วจากนั้นชายทั้ง 4 คนก็รุมข่มขืนเธอ
(การ์ตูนเรื่องนี้จะมีเป็นบท ซึ่งหนึ่งบทหมายถึงผ่านไปวันๆ)
สังเกต ว่ามีผู้ปกครองของหนึ่งในชายที่ข่มขื่นเธออยู่ในบ้านด้วย แต่หญิงสาวไม่กล้าขอความช่วยเหลือ แต่อย่างใด อีกทั้งผู้ปกครองคนนั้นดูเหมือนจะกลัวลูกมากๆ
เธอ ตกเป็นของเล่นของเหล่าผู้ชาย 4 คน ที่นิสัยสุดโฉดชั่ว ข่มขื่นและถูกทรมานต่างๆ นาๆ เอาสิ่งแปลกปลอมสอดอวัยวะเพศหญิงสาว(ขวด, ดอกไม้ไฟ) หญิงสาวกรีดร้องอย่างทรมานโดนบีบคอ โดนจับกดน้ำ โดนซ้อม ฯลฯ
หญิงสาวหลบหนีในขณะที่ชายสี่คนเผลอ เธอลงมาข้างล่างและโทรศัพท์ แต่ไม่วายโดนจับได้ นรกกำลังบนดินก็ได้เริ่มต้นขึ้น...... เธอโดนซ้อมอย่างโหดร้าย โดนบังคับให้กินฉี่ โดนจุดไฟเผาเท้าและมือ เธอเจ็บปวดทรมานสุดหัวใจ(ไม่มีให้ดู เพราะน่าสงสารมาก)
และ สุดท้าย สภาพของเธอโทรมสุดขีด แต่ชายทั้งสี่คนยังไม่หน่ำใจ เมื่อบทสุดท้ายเธอถูกทรมานเป็นชุดเรียกว่าสุดโหด ถูกซ้อมจนเลือดพุ่งกระฉูด เอาไม้ไผ่ยัด ฯลฯ เรื่อง จบลงในสภาพศพของผู้หญิงคนนั้นในสภาพที่โหดร้าย ไม่เหลือโครงหน้าตาที่น่ารักตอนต้นเรื่องมาก่อน ชายสี่คนในการ์ตูนไม่ได้ถูกจับหรือได้รับผลกรรมเลย ภาพจบลงแต่เพียงภาพเด็กผู้หญิงและมีดอกไม้วางหนึ่งดอกเท่านั้น
พูดได้เต็มปาก มันคือการ์ตูนโหดสยองที่สุดเท่าที่อ่านมาในชีวิต เพราะว่ามันดัดแปลงจากเรื่องจริง!!
การ์ตูนเรื่องนี้ดัดแปลงจากเรื่องจริงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ จุนโกะ ฟูรุตะ(junko furuta) เด็ก ผู้หญิงอาย 17 ปีที่อีกไม่กี่วันข้างหน้าเธอจะจบการศึกษา งานดีๆ กำลังรอเธออยู่ แต่เธอกับถูกเด็กวายร้าย 4 คน อายุประมาณ 16-18 ปี จับตัว แล้วเธอไปกักขังบ้านของหนึ่งเด็กชายวายร้าย และนั้นคือจุดเริ่มต้นของนรกบนดิน
จุน โกะ ฟูรุตะเกิดในปี 1972 ในเมืองมิซาโตะ จังหวัดไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น เธอเป็นลูกสาวคนญี่ปุ่นที่ค่อนข้างยากจน และเธอก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แต่กระนั้นเธอก็น่ารักและอัธยาศัยดีเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อน บ้าน หน้าจริงของเธอน่ารักเหมือนในการ์ตูนไม่มีผิด..... ชีวิต ของเธอเป็นก็เหมือนเด็กนักเรียนหญิงทั่วๆ ไป มีชีวิตสนุกสนามตามประสาวัยรุ่น เธอไม่เคยมีประสบการณ์การมีเพศสัมพันธ์ใดๆ ทั้งสิ้น เธอไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์หรือยาเสพติดหรือไปสถานที่ล่อแหลม อย่างมากก็ไปสวนสนุกตามประสาหญิงสาวทั่วไป
แต่ช่างโชคร้ายที่เธอดันมีเพื่อนชายที่ชื่อมิยาโนะ ฮิโรชิ(Miyano Hiroshi)
มิ ยาโนะ ฮิโรชิ(ภาพแรก) ในเวลานั้นเขามีอายุ 18 ปี เขาแอบหลงรักจุนโกะ แต่ฮิโรชินั้นเป็นเด็กไม่เอาไหน แถมยังเป็นสมาชิกชั้นต่ำของยากูซ่า ขาดเรียนบ่อยครั้ง และมีชื่อเสียงเป็นนักเรียนนักเลงที่รักความรุนแรง
วันที่ 22 พฤศจิกายน 1988
ฮิโรชิและเพื่อนสามคนของเขา ซึ่งเพื่อนของฮิโรชิประกอบไปด้วยมินาโตะ โนบุฮารุ(Minato Nobuharu) อายุ 16 ปี(ภาพที่สอง), โจ คามิเซคุ(Jo Kamisaku)อายุ 17 ปี และ ยาสุชิน วาตานาเบ้(Yasushi Watanaba) (ไม่ทราบอายุ แต่คาดว่ายังเป็นเยาวชน)
ฮิ โรชิ บอกจุนโกะว่าอยากคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว และเมื่อเธอไปพบว่าเขาพาเพื่อนมาด้วย เพื่อนของฮิโรชิหน้าตาอย่างกับโจรยากูซ่าทำให้เธอรู้สึกกลัวและพยายามหนี แต่เธอกลับโดนสี่คนนั้นจับและลักพาเธอไปกักตัวที่บ้านมินาโตะ โนบุฮารุ ที่อาดาจิ โตเกียว(ตอนแรกหนังสือพิมพ์ใช้ชื่อเรียกมินาโตะว่า เด็กชาย C) จากนั้นฮิโรชิก็บอกติดต่อไปที่บ้านว่าเขาหนีออกจากบ้านไม่ต้องตามหา ซึ่งด้วยความเป็นลูกน้องของยากูซ่า ทำให้พ่อแม่ของฮิโรชิกลัวจนไม่แจ้งกับตำรวจว่าลูกชายของตัวเองหายไป ส่วนผู้ปกครองที่บ้านโนบุฮารุก็พวกเขาหลอกไปว่าเธอเป็นแฟนของเขา
สิ่ง แรกที่เด็กวายร้ายสี่คนทำกับหญิงสาวคือบังคับให้ เด็กหญิงโทรไปบอกที่บ้านว่าอยู่บ้านเพื่อน จากนั้นมหกรรมนรกจึงเริ่มขึ้น ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดมีการถ่ายภาพเอาไว้ด้วย(ซึ่งกลายเป็นหลักฐานในเวลาต่อ มา และภาพบางส่วนก็อยู่ในลิงค์ที่ผมแปะไว้แหละ) จาก นั้นหญิงสาวก็ถูกรุมข่มขื่น ว่ากันว่าฮิโรชิได้พาคนอื่นๆ มาร่วมวงด้วย ในช่วงแรกๆ ที่เธอโดนลักพาตัวมานั้นเธอโดนข่มขื่นมากกว่าห้าร้อยครั้งโดยผู้ชายกว่าร้อย คน!! หลังจากนั้นจุนโกะก็กลายเป็นของเล่นสำหรับเด็กวายร้ายทั้งสี่คน และเรื่องราวทั้งหมดได้ถูกรวบรวมไว้ไดอารี่ 44 วันของจุนโกะ ต่อไปนี้
วันที่หนึ่ง:22 พฤศจิกายน 1988:
ลักพา ตัว เธอ ถูกลักพาตัวโดยหนึ่งในสี่คนร้าย(ต่อไปนี้ขอเรียกว่าสัตว์นรกนะครับ) เธอถูกกักขังไว้ในบ้าน จากนั้นเธอถูกเปลือกกายและโดนข่มขืน(ยาวนานประมาณ 400 นาที ผมยังสงสัยเลยว่าเจ้าพวกนั้นมันจับเวลาด้วยเหรอนี้) เธอถูกบังคับให้โทรไปบอกที่บ้านว่าเธออยู่ที่บ้านเพื่อนไม่ต้องออกตามหา เธออดอยากและภาวะทุพโภชนาการ(สถาวะร่างกายอ่อนแอเพราะรับอาหารน้อยเกินไป) จนเป็นเหตุทำให้เธอต้องกินแมงสาปและปัสสาวะ เธอถูกบังคับให้สำเร็จความใคร่ บังคับเธอช่วยตนเองต่อหน้าคนอื่น(สัตว์นรก) เผาด้วยไฟแช็คบุหรี่ และวัตถุต่างๆ ยัดใส่ในช่องคลอดและทวารหนักของเธอ
ผ่านไปสิบเอ็ดวัน : 1 ธันวาคม 1988:
ถูกซ้อมอย่างรุนแรงนับไม่ถ้วน ใบหน้าของเธอแนบลงกับพื้นซีเมนต์เพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวด เนื่องจากเธอโดนต่อยใบหน้านับไม่ถ้วน จากนั้นมือของเธอผูกติดกับกระดานและร่างกายของเธอกลายเป็นกระสอบทรายสำหรับ แตะต่อย จมูกเต็มไปด้วยเลือดจนเธอหายใจแทบไม่ออกจนต้องใช้ปากหายใจแทน ดับเบิลที่ใช้สำหรับออกกำลังกายถูกหย่อนลงท้องของเธอ เธอสำรองอาเจียนทุกครั้งเมื่อพยายามดื่มน้ำ(ท้องของเธอไม่สามารถยอมรับได้) เธอพยายามหลบหนีแต่จับได้เลยถูกซ้อม โดนลงโทษด้วยการเอาบุหรี่จี้ที่แขน เอาของเหลวไวไฟเทบนเท้าและขาของเธอและจุดไฟเผา และเอาขวดสอดใส่ถวารหนักของเธอจนบาดเจ็บ(ในการ์ตูนที่เอามาหลังจากเธอถูกจับ มีฉากเด็กเลวเอากำปั้นยัดใส่ช่องคลอดด้วย)
ผ่านไปยี่สิบวัน : 10 ธันวาคม 1988:
เธอไม่สามารถเดินได้เพราะขาถูกเผาไหม้อย่างรุนแรง เธอ ถูกตีด้วยไม้ไผ่ ถูกเอาดอกไม้ไฟยัดใส่ในทวารหนักและจุดไฟ เธอถูกทุบที่มือและเล็กจนแตกยับ ถูกตีด้วยไม้กอล์ฟ และเอาบุหรี่ยัดลงในช่องคลอด ถูกตีด้วยเหล็กซ้ำ เธอถูกบังคับให้นอนนอกระเบียงทั้งๆ ที่เป็นฤดูหนาว และถูกยัดโดยไม้เหล็กเสียบไก่ย่างลงในช่องคลอดและถวารหนักจนเลือดออกอย่าง รุนแรง(ในการ์ตูนที่เอามาให้ดูมีฉากเอาไม้ไผ่ยัดใส่รูถวารด้วย......)
ผ่านไปสามสิบวัน:
เทียนร้อนๆ หยดใส่หน้า เปลือกตาของเธอถูกเผาด้วยไฟแช็ก แทงด้วยเข็มเย็บผ้าที่บริเวณหน้าอก หัวนมซ้ายถูกตัดและถูกย่ำยีด้วยคีม สัตว์นรกเอาหลอดไฟยัดที่ช่องคลอดของเธอ เลือดออกจากช่องคลอดอย่างหนักเพราะสัตว์นรกเอากรรไกรยัด จนเธอไม่สามารถปัสสาวะแบบปกติได้ เธอต้องใช้เวลากว่าชั่วโมงเพื่อลงข้างล่างและใช้ห้องน้ำ เยื่อแก้วหูเสียหายอย่างรุนแรง สมองได้รับกระทบกระเทือนอย่างหนัก
ผ่านไปสี่สิบวัน :
เธอ ทรมานและขอร้องให้ฆ่าฉัน 1 มกราคม 1989 สภาพร่างกายของเธอเละอย่างน่าสงสาร เธอแทบไม่สามารถขยับตัวได้(ในการ์ตูนเธอถูกจัดแขวนแล้วเป็นกระสอบทรายให้ถูก ต่อย)
ผ่านไปสี่สิบสี่วัน : 4 มกราคม 1989:
สัตว์นรก(ที่มีคำนำหน้าว่าเด็กชาย)บังคับเธอให้เล่นเกมส์ mah jong(เกมส์ ไพ่บนกระดานญี่ปุ่นชนิดหนึ่ง) และรางวัลที่ได้จากเกมส์นึ้คือการทำให้ร่างกายเธอพิการด้วยดับเบิ้ลออกกำลัง กายรุมตีเธออย่างทารุณ ตอนนั้นเธอเลือดออกมากทั้ง จมูกและปาก แต่พวกสัตว์นรกนี้ไม่วายเอาน้ำตาเทียนหยดใส่ตาและใบหน้าของเธอ เธอขอร้องให้ฆ่าเธอดีกว่า และพวกสัตว์นรกนั้นก็เอาน้ำมันเทลงใบหน้าแขนขาและท้องแล้วจุดไฟเผา ไฟลุกไหม้ เธอตายอย่างทรมาน สิ้นสุด 44 วันนรกบนดิน
เมื่อเธอตายแล้วสัตว์นรกทั้งสี่ก็เอาถัง น้ำมันแบบ 55 แกลลอน ที่เต็มไปด้วยปูนซีเมนต์ ยัดศพลงในถังแล้วเอาไปทิ้งที่ก่อสร้างรกร้างที่โคโตะ, โตเกียว
เมื่อตำรวจพบศพของเธอ สภาพศพบ่งบอกถึงความโหดร้ายทารุณอย่างสุดจะพรรณนาที่จะเขียนเป็นภาษาลงใน กระดาษได้สภาพศพถูกไฟเผาไหม้ หน้าเละจนจำหน้าแทบไม่ได้ จากการชันสูตรพบว่ามีร่องรอยของน้ำอสุจิกว่าร้อยคน!! ที่ทวารหนักและช่องคลอดของเธอ แสดงให้เห็นว่าเธอได้รับความทุกข์ทรมานสุดจะพรรณนาก่อนสิ้นลม เมื่อแม่ของเธอได้ยินข่าวและรายละเอียดสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกสาว เธอแทบจะเป็นลม จนเธอต้องเข้า รักษาตนเป็นผู้ป่วยจิตเวช จนบัดนี้เธอยังไม่สามารถลืมได้กับความทรมานที่ลูกสาวของเธอได้รับ...
สุดท้ายสัตว์นรกสี่คนนั้นก็ถูกจับและตัดสิน แต่กฎหมายญี่ปุ่นเยาวชนที่มีความผิดนั้นโทษเบามาก สี่คนที่ว่าจำคุกเพียง 7-20 ปี เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่พร้อมกลับเข้าสู่สังคมอีกครั้ง มันไม่สาสมกับสิ่งที่มันได้กระทำกับสาวน้อยคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความหวังและ อนาคตเลย ...........
หากข้อมูลขาดตกบกพร่อง ประการใดขออภัยด้วย และหากสมาชิกท่านใดมีข้อมูลเพิ่มเติม
สามารถแนะนำติชม กันเข้ามา ได้ค่ะ สุดท้ายนี้ ขอไว้อาลัยแด่เธอ จุนโกะ ฟูรุตะ