กะว่าจะอ่านกล้าคิดต่างอย่างสตีฟ จ๊อบส์ แล้วเอามาเล่าสู่กันฟังสักหน่อย แต่เผอิญซนไปเจอสุนทรพจน์ของเขาเข้า จึงขออนุญาตยกเอามาฝากกันก่อน(ในแบบที่ใส่เสียงไทยแล้ว เผื่อว่าเปิดทิ้งไว้แล้วเดินไปทำกิจกรรมอย่างอื่นจะได้ฟังไม่ขาดตอน-เพราะยาวพอสมควร)

.

แม้เวลาล่วงมาหลายปีแล้ว แต่ยายเช้าว่า สุนทรพจน์นี้ยังคงสดใหม่ไปด้วยคุณค่าอยู่เสมอ-ไม่ว่าจะฟังเมื่อตอนไหนหรือเมื่อคราใด,ก็ตาม.

ขอบคุณข้อมูลจาก:  http://www.oknation.net/blog/account.php?id=68207