สวัสดีจ้าทุกคน ^.^ ฉันชื่อโมฬี เป็นโมล่า โมล่า...  เอ่อ… งงกันเหรอ  งั้นเอาใหม่ละกัน  ฉันชื่อโมฬี เป็นปลาพระอาทิตย์ ที่มีชื่อว่าวิทยาศาสตร์ว่า โมล่า โมล่า  ฉันจะมาเล่าเรื่องชีวิตของฉันให้ฟัง  ที่จริงฉันก็ไม่อยากเอาเรื่องชีวิตตัวเองมาเปิดเผยหรอกนะ เพราะหลายอย่างมันเป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ  แต่อีตานาฬิกาลืมเวลาเจ้าของบล็อกนี้น่ะ มารบเร้าจนฉันทนไม่ไหว ก็เลยต้องจัดให้หน่อย

เริ่มยังไงดี คือฉันก็เล่าไม่เก่งเท่าไรนักหรอก  อืม...พวกเธอคงจะรู้กันอยู่แล้วนะว่าฉันเป็นปลา ถึงจะดูไม่ค่อยเหมือนปลาอื่นสักเท่าไรก็ตาม   ฉันไม่อยากพูดเลยว่าฉันเป็นปลาที่รูปร่างแปลกที่สุดชนิดหนึ่งในโลก (*.*)

 

รูปร่างที่แปลกประหลาดของฉันทำให้มีมนุษย์สนใจมากมาย

รูปร่างหน้าตานี่แหละที่ทำให้ฉันมีชื่อในภาษา ต่างๆ ที่มีความหมายหลากหลาย  ชื่อภาษาอังกฤษของฉันคือ sun fish  ที่แปลว่า “ปลาพระอาทิตย์”  ส่วนชื่อภาษาฝรั่งเศส Poisson lune  แปลว่า “ปลาพระจันทร์” ชื่ออิตาลีที่ว่า Luna ก็แปลว่า “พระจันทร์” เหมือนกัน ที่เรียกฉันว่าพระจันทร์ คงเป็นเพราะรูปร่างของฉันละมั้ง   ส่วนชื่อภาษาอื่นก็มีความหมายแปลกๆ ทั้งนั้น  ภาษาเยอรมัน Schwimmender kopf  แปลว่า “หัวที่ว่ายน้ำ”   ภาษาฟิลิปปินส์ Putol แปลว่า “ตัดให้สั้น” น่าเกลียดที่สุดเลย >.<   ชื่อภาษาไต้หวันก็แปลว่า “รถคว่ำ”  คิดได้ไงเนี่ย  แต่ที่ฉันชอบมากที่สุดคือภาษาญี่ปุ่นที่เรียกฉันว่า มันโบ ฟังดูน่ารักดีนะ

ปลาพระอาทิตย์เป็นปลาในวงศ์โมลิดี (Molidae)  ปลาในวงศ์นี้มี 3 ชนิด  ฉันคือชนิด ปลาพระอาทิตย์ธรรมดา (common mola) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าโมล่า โมล่า  ส่วนอีก 2 ชนิด ก็มีโมล่าหางแหลม (sharp-tailed mola) ที่มีหางแหลมยื่นออกมา และโมล่าเล็ก (slender mola) ที่ตัวเล็กที่สุด  ฉันน่ะอิจฉาเจ้าโมล่าเล็กมากเลย หุ่นเธอนะผอมเพรียวกว่าฉันตั้งเยอะ 

 

นี่คือโมล่าธรรมดา หรือโมล่า โมล่า หรือปลาพระอาทิตย์

นี่คือโมล่าหางแหลม ที่มีหางแหลมสมชื่อ

ส่วนนี่โมล่าเล็ก รูปร่างผอมเพรียวที่สุด เชอะ

ฉันจะเล่าเรื่องของชนิดโมล่า โมล่าเป็นหลักนะ  แต่ขอไม่เล่าเรื่องรูปร่างและน้ำหนักได้รึเปล่า ผู้หญิงที่ไหนเขาบอกเรื่องพวกนี้กันล่ะ...  แต่ดูท่าอีตานาฬิกาลืมเวลาจะไม่ยอม เอาเถอะ เพื่อให้ผู้อ่านได้ความรู้ ฉันจะยอมอายละกัน

สิ่งที่สะดุดตาและทำให้ผู้คนสนใจฉันที่สุดก็ คือรูปร่างหน้าตา  แต่ฉันไม่ภูมิใจกับมันเลยนะ  ฉันมีรูปร่างที่ดู... ฉันไม่อยากพูดเลยว่า...กลม T.T   โมล่า โมล่ามองดูเหมือนปลาที่ถูกผ่าครึ่งตัว เหลือแค่ส่วนหัว  มีครีบหลังและครีบก้นยื่นยาว ครีบท้องหายไป ส่วนครีบหางก็ไม่มี  มีเพียงครีบหางเทียมที่เรียกว่าคลาวัส ซึ่งเกิดจากครีบหลังรวมกับครีบก้น  ดูเป็นปลาพิกลพิการยังไงก็ไม่รู้

 

ฉันเป็นปลาที่มีครีบแปลกประหลาดมาก ดูไม่สมดุลยังไม่ไม่รู้

แม้ฉันจะดูอ้วนกลม แต่ที่จริงมันไม่ใช่แบบนั้นหรอกนะ ถ้าดูด้านข้าง ฉันก็ดูเหมือนตัวกลมๆ  แต่ถ้าลองมามองข้างหน้า จะพบว่าฉันนั้นผอมเพรียวมาก ไม่ต่างจากปลาทูเลยละ  เพราะฉันเป็นปลาที่มีลักษณะแบนข้าง (ฉันไม่ชอบคำนี้เลย)  ซึ่งมันไม่ยุติธรรมเลย ที่รูปถ่ายส่วนใหญ่ของฉันจะเป็นรูปด้านข้าง ไม่มีใครถ่ายรูปหน้าตรงบ้างเลย เซ็ง...

       

แม้ด้านข้างตัวฉันจะดูอ้วนกลม แต่จริงๆ แล้วฉันผอมเพรียวมาก

เฮ้อ... มาถึงเรื่องที่ฉันไม่อยากพูดที่สุด ก็เรื่องเรื่องน้ำหนักไงล่ะ >_<   โมล่า โมล่าเป็นปลาที่ตัวใหญ่มาก นับเป็นปลากระดูกแข็งที่หนักที่สุดในโลก ไม่นับพวกฉลามหรือฉลามวาฬนะ พวกนั้นเป็นปลากระดูกอ่อน  พวกฉันมีน้ำหนักเฉลี่ยที่..... 1.5 ตัน นี่ อย่าหาว่าฉันอ้วนนะ!  บางตัวอาจหนักถึง 2 ตัน   พวกฉันตัวยาวประมาณ 1.8-2.5 เมตร และวัดความสูงจากปลายครีบหลังถึงปลายครีบก้นได้ประมาณ 3 เมตร (ฉันรู้สึกว่าเป็นสัดส่วนที่น่าเกลียดมาก)   ส่วนโมล่า โมล่าที่ใหญ่สุดที่เคยพบสูงถึง 4.26 เมตร และยาว 3.1 เมตร  ตัวใหญ่มากๆ เลยละ  

ขนาดของโมล่า โมล่า โตเต็มวัยเทียบกับมนุษย์

โมล่า โมล่าตัวนี้ใหญ่มากเมื่อเทียบกับมนุษย์ (ภาพนี้โหดร้ายมาก เอามาลงได้ไง!)

เรื่องสำคัญของผู้หญิงเรื่องต่อไปก็คือเรื่อง ผิว (แหม ดูแต่ละเรื่องที่ให้ฉันเล่าสิ) ผิวของโมล่า โมล่ามีสีเทา น้ำตาล ขาว  และก็มีลายบ้างเล็กน้อย แตกต่างกันในแต่ละตัว  ด้านล่างจะมีสีอ่อนกว่าด้านบน เหมือนปลาทั่วๆ ไป เพราะเวลาศัตรูมองฉันจากข้างล่าง ตัวฉันก็จะกลืนไปกับแสงสว่างข้างบน หรือเมื่อศัตรูมองฉันจากข้างบน ตัวฉันก็จะกลืนไปกับความมืดด้านล่าง  ปลาตัวอื่นก็เป็นแบบนี้เหมือนกันนะ ลองสังเกตดูสิ

ลวดลายบนตัวของโมล่า โมล่า เก๋ไหมล่ะ

โมล่า โมล่ามีสีแตกต่างกันไป แต่จะเห็นได้ว่าด้านบนของตัวจะมีสีเข้มกว่าด้านล่าง

 ฉันยังเปลี่ยนสีผิวได้ด้วยละ โดยเฉพาะเวลาตกใจ  แต่ที่ไม่ชอบเลยคือผิวของฉัน มันหยาบกระด้างเหมือนกระดาษทราย  ฉันเป็นปลาไม่มีเกล็ด แต่ผิวหนังของฉันหนามากเป็นพิเศษ หนาตั้ง 3 นิ้ว! และยังมี... (น่าเกลียดมาก ไม่อยากเล่าเลย) ...มีเมือกปกคลุมผิวเยอะมากด้วย  พอนึกถึงผิวตัวเองแล้วก็อยากได้โลชั่นทาผิวมากๆ  และก็อยากไปเข้าคอร์สสปาด้วย ผิวหนาๆ จะได้เนียนนุ่มและบางลงบ้าง

ผิวของโมล่า โมล่า อาจจะหนาย่นน่าเกลียดแบบนี้ (นี่ไม่ใช่ภาพของฉันนะ!)

แต่เอาเถอะ ถ้าหนังของฉันบางละก็ คงแย่แน่ๆ เพราะศัตรูจะเล่นงานได้ง่าย  เพื่อความปลอดภัยฉันยอมไม่สวยก็ได้  ชีวิตโมล่า โมล่านี่ช่างเศร้าเสียจริง ToT
 
เรื่องไม่โสภามาอีกแล้ว อีตานาฬิกานาฬิกานี่ร้ายจริงๆ ให้ฉันเล่าทุกเรื่องแบบนี้  เล่าก็เล่า ฉันไม่มีอะไรจะเสียแล้ว  นอกจากผิวจะไม่สวยแล้ว ผิวของฉันยังเต็มไปด้วย...ปรสิต  มีปรสิตที่ตัวโมล่า โมล่ามากถึง 40 ประเภท บางตัวมีเป็นพันๆ ตัวเลยนะ มีตั้งแต่พวกหนอนตัวแบน เพรียง โคพีพอด และก็ตัวอะไรต่อมิอะไรมากมาย

   

พวกโคพีพอดที่มาเกาะตามตัวฉันน่ารำคาญมากๆ เลยละ

 ฉันก็พยายามกำจัดพวกมันนะ  ฉันจะไปตามแนวปะการังเพื่อให้พวกปลาที่รับทำความสะอาดมาจัดการมันออกไป  นอกจากนี้ฉันยังขึ้นไปที่ผิวน้ำ และนอนตะแคง โบกครีบส่งสัญญาณให้พวกนกนางนวลหรือนกทะเลอื่นๆ มาจิกปรสิตกินด้วย  และบางครั้งฉันก็กระโดดขึ้นจากผิวน้ำแรงๆ เพื่อสลัดให้ปรสิตหลุด  แต่พวกมันก็ไม่หมดไปง่ายๆ ไม่รู้จะตามจองล้างจองผลาญกันไปถึงไหน เฮ้อ...

ฉันแวะไปตามแนวปะการังเพื่อให้ปลาตัวเล็กๆ มากินปรสิตตามตัว

พอเถอะ หยุดเรื่องรูปร่างหน้าตาดีกว่า  มาดูเรื่องชีวิตของฉันกันบ้าง   ฉันอาศัยอยู่ทั่วโลก ในมหาสมุทรเขตร้อนและเขตอบอุ่น เป็นปลาที่อาศัยในทะเลเปิด คือในทะเลที่ห่างไกลจากฝั่ง  ฉันเป็นปลาแบ็คแพ็กเกอร์ที่ชอบเดินทางไปไปตามลำพัง ไม่ชอบไปไหนเป็นกลุ่มๆ ฉันว่ามันวุ่นวาย

โมล่า โมล่าชอบเดินทางไปตามลำพัง ไม่ชอบอยู่เป็นฝูง

อาจจะสงสัยกันใช่ไหมว่ารูปร่างแบบฉันว่ายน้ำ ได้ยังไง  เวลาฉันว่ายน้ำก็ดูแปลกกว่าปลาอื่น แต่ออกจะน่ารักเชียวละ (นานๆ จะได้ชมตัวเองบ้าง >.<)  ฉันจะโบกครีบหลังและครีบก้นไปทางด้านข้างพร้อมกัน ซ้าย ขวา ซ้าย เพื่อดันตัวไปข้างหน้า เห็นแบบนี้ฉันว่ายน้ำเร็วพอตัวนะ  แต่ปกติฉันชอบว่ายน้ำช้าๆ ชิลๆ อย่างสบายอารมณ์ไปเรื่อยๆ มากกว่า

ฉันจะว่ายน้ำอยู่ในช่วงผิวน้ำถึงระดับ 500 เมตร ปกติจะอยู่ที่ 100-200 เมตร  บางทีฉันก็ลอยตัวขึ้นไปที่ผิวน้ำ และตะแคงตัวเพื่ออาบแดด  ไม่ใช่ว่าฉันอยากมีผิวสีแทนหรอกนะ  ฉันกำลังเพิ่มความร้อนให้กับตัวเอง ก่อนที่จะดำน้ำลงไปลึกๆ ต่างหาก  ฉันไม่ชอบน้ำเย็นๆ เท่าไรนัก  อย่าลืมว่าฉันเป็นสัตว์เลือดเย็น ที่ปรับอุณหภูมิร่างกายเองไม่ได้

ยังไม่ตายนะ แค่กำลังอาบแดด ให้ร่างกายอบอุ่นต่างหาก

เพราะชอบอาบแดดนี่เอง ฉันจึงมีชื่อว่าปลาพระอาทิตย์

ขอพูดถึงปากตัวเองนิดนึง แม้ปากจะค่อนข้างเล็ก แต่ฉันมีฟันแข็งไม่ใช่เล่นนะ ฟันของฉันจะมารวมกันกลายเป็นลักษณะคล้ายจะงอยปากนกแก้ว  อาหารหลักของฉันคือแมงกะพรุน ฉันกินได้โดยไม่ต้องดองใส่ในเย็นตาโฟ  แต่แมงกะพรุนเนี่ยไม่ค่อยมีสารอาหารเท่าไรนัก  ฉันเลยต้องกินเยอะมากๆ  (ห้ามคิดว่ามันทำให้ฉันอ้วนนะ!)  นอกจากแมงกะพรุนแล้ว ปลาและสัตว์น้ำอื่นๆ ก็เป็นอาหารโปรดเหมือนกัน 

ปากของโมล่า โมล่า (รูปนี้น่าเกลียดเนอะ)

แต่ที่แย่คือตอนนี้มีเจ้าสิ่งที่เรียกว่าถุง พลาสติก มันดูเหมือนแมงกะพรุนจนบางถือพวกฉันก็เผลอกินเข้าไปจนอุดตันอยู่ในท้อง  มันอันตรายมากนะ โมล่าหนุ่มที่เคยมาจีบฉันตัวหนึ่งก็ตายเพราะกินถุงพลาสติกนี่แหละ (เสียดายจังเลย... )

ฉันจะเล่าความทรงจำในวัยเด็กให้ฟัง  ฉันเกิดมาจากไข่ ไข่ของโมล่า โมล่ามีขนาดเล็กประมาณ 2.5 มิลลิเมตรเท่านั้นเอง  พอๆ กับ ตัว o ตรงนี้แหละ และที่น่าทึ่งมากๆ ก็คือโมล่า โมล่าออกไข่ครั้งละกว่า 300 ล้านฟอง!  ถือว่ามากที่สุดของสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหมดในโลกเลยละ  แต่ถึงจะออกไข่มาเยอะ อัตราการอยู่รอดของเราก็นับว่าน้อยมากเหมือนกัน  ลูกปลาทั้งหมดมีเหลือไม่กี่ตัวที่อยู่รอดจนเป็นผู้ใหญ่ได้  เพราะทั้งไข่และลูกปลาต่างถูกกินไปมากมาย  น่าเศร้าจริงๆ... 

ตอนฉันออกจากไข่ ฉันตัวเล็กมาก  แต่ที่แปลกก็คือตอนนั้นหน้าตาฉันคนละเรื่องกับตอนโตเลยนะ  เพราะตอนเด็กฉันดันไปเหมือนปลาปักเป้า >( ‘o’ )<   ตัวฉันมีหนามและมีครีบหาง ซึ่งทั้งหมดจะหายไปเมื่อโตขึ้น  ก็ดีแล้วละ ฉันว่าตอนนั้นน่าเกลียดกว่าตอนโตอีก

ลูกปลาโมล่าธรรมดา 

ลูกปลาโมล่าหางแหลม

ลูกปลาโมล่าเล็ก

ที่ฉันไปคล้ายปักเป้าได้ เพราะฉันเป็นปลาในลำดับเทเทราโอดอนทิฟอร์เมส (Tetraodontiformes) ลำดับเดียวกับปักเป้านั่นเอง  แต่ปลาพวกโมล่าวิวัฒนาการแยกมาจากพวกปักเป้าเป็นกลุ่มของตัวเองในภายหลัง   อ๋อ... พวกฉันน่ะเป็นปลาที่เจ๋งมาก  ปลาในกลุ่มโมล่าวิวัฒนาการมาเมื่อ 40 ล้านปีก่อนนี่เอง นับว่าเป็นปลากลุ่มท้ายๆ ที่วิวัฒนาการเกิดขึ้นมาบนโลก  จากการจัดลำดับวิวัฒนาการ ก็ถือว่าฉันเป็นปลาที่มีวิวัฒนาการสูงที่สุดกลุ่มหนึ่งเลยละ

กลับมาเรื่องเดิมดีกว่า ฉันเติบโตมาเรื่อยๆ และพี่ๆ น้องๆ ก็ถูกกินล้มหายตายจากกันไป  โดยมีศัตรูหลักคือเจ้าทูน่า  (ฝากกินมันแก้แค้นให้ด้วยนะ)   พอโตขึ้นมาจนปลอดภัยจากพวกทูน่าแล้ว ฉันก็ยังต้องเผชิญศัตรูอยู่ดี แต่คราวนี้เป็นพวกฉลามแทน 

ตัวฉันตอนเพิ่งออกจากไข่ มีขนาดเพียง 1.84 มม.

ตัวฉันตอนโตขึ้นมาหน่อย  มีขนาด 2.7 มม. (หน้าตาน่าเกลียดมากๆ)

ตัวฉันตอนขนาด 3.7 มม. เริ่มมีรูปร่างใกล้เคียงกับตอนโตแล้ว (คางใหญ่มากเลย)

ช่วงเวลานั้น ช่างแสนโหดร้ายเหลือเกิน  แต่พอมันผ่านไปฉันก็รู้สึกว่ามันช่างเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่าจริงๆ  ร่างกายฉันเติบโตขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับที่ศัตรูก็เหลือน้อยลงไป  จนทุกวันนี้ฉันว่ายน้ำไปไหนมาไหนได้โดยแทบไม่ต้องกลัวอะไรแล้วละ

แต่ใช่ว่าฉันจะตัวใหญ่จนไม่มีศัตรู ฉันมีศัตรูตัวใหม่ที่น่ากลัวที่สุด ซึ่งก็คือ... ไม่ได้ว่านะ... มนุษย์ไงล่ะ  ฉันเคยเจอลุงโมล่า โมล่าตัวหนึ่งที่เดินทางมาจากแถบญี่ปุ่น  ลุงเล่าว่าที่นั่นมีมนุษย์ที่ชอบกินเนื้อพวกฉัน (ทั้งๆ ที่เนื้อฉันมีพิษเนี่ยนะ)  พวกนั้นนำเนื้อฉันไปทำอาหาร ทั้งทอด ย่าง ทำปลาดิบ  และอีกหลายอย่าง   ฉันไม่คิดเลยว่าเนื้อพวกฉันจะอร่อย  พวกนั้นอุตริดีแท้  แถมทุกวันนี้คนก็ชอบกินมากขึ้นเรื่อยๆ  จนพวกฉันถูกล่าไปมาก  เป็นเรื่องที่แย่สุดๆ เลยละ  ToT

จะลงภาพพวกนี้ทำไม! จะยั่วให้คนอ่านอยากกินฉันเหรอ

ลุงยังเล่าว่าคนที่ญี่ปุ่นชื่นชอบรูปร่างหน้า ตาของฉัน จนจับพวกฉันไปเลี้ยงไว้ในตู้  ที่เรียกว่าอะควอเรียม แล้วก็มีคนมากมายมาชม  ลุงแกบอกว่า เพื่อนของแกเองก็ถูกจับไปที่อะควอเรียม  แต่ปลาที่ถูกจับไปนั้นอยู่ได้ไม่นาน และก็ตัวไม่ค่อยโตหรอก  ก็แหงละ ใครจะอยากถูกขังในที่แคบๆ  ยิ่งปลาที่ชอบทะเลกว้างๆ แบบฉันยิ่งแล้วใหญ่

เด็กๆ ชาวมนุษย์ชอบพวกโมล่า โมล่ามาก แต่ฉันสงสารพวกเขามากกว่า

โมล่า โมล่าตัวใหญ่ที่อยู่ในอะควอเรียม น่าสงสารจังเลย เฮ้อ...

โมล่า โมล่าที่ถูกสตัฟฟ์ไว้ในพิพิธภัณฑ์ของมนุษย์

แถมที่ญี่ปุ่นอีกเช่นกัน ด้วยความน่ารักของฉัน (ชมตัวเองอีกแล้ว) ทำให้มนุษย์ที่นั่นสนใจฉันมาก  พวกมนุษย์ญี่ปุ่นเอาโมล่า โมล่าไปทำเป็นของเล่น เครื่องใช้ ของกระจุ๊กกระจิ๊ก และภาพการ์ตูนมากมายเต็มไปหมด  บางอย่างฉันเห็นแล้วยังอยากซื้อมาใช้เองเลย แม้จะใช้ไม่ได้ก็เถอะ >o<

ของใช้น่ารักๆ ที่เอาฉันไปเป็นนางแบบมีทั้งหมอน ขนม พวงกุญแจ ของพวกญี่ปุ่นเขาละ

นอกจากนี้ยังชอบมีพวกมนุษย์ที่ว่ายน้ำมาชมพวก ฉันอีก  มนุษย์จะใส่ชุดดำๆ และแบกอะไรไว้บนหลัง ว่ายน้ำมาดูความน่ารักของฉัน  แม้จะอดระแวงไม่ได้ แต่ก็พบว่ามนุษย์พวกเนี่ยส่วนใหญ่ไม่มีพิษมีภัย  ฉันก็เลยว่ายน้ำไปหยอกล้อกับพวกเขาบ้างในบางครั้ง 

คุณโมล่า โมล่าตัวนี้คงสงสัยว่าเจ้าตัวดำๆ นี่มันตัวอะไรกันแน่

มนุษย์ชอบดูพวกฉันมาก ซึ่งถ้าชอบแล้วช่วยกันอนุรักษ์ก็ดีไป

แต่บางทีเวลามาว่ายน้ำกวนพวกฉันมากๆ มันก็รำคาญเหมือนกันนะ

พอมาคิดดูแล้ว รูปร่างแปลกๆ ของฉันก็เป็นทั้งข้อดีและข้อเสียของตัวเองเหมือนกัน  ฉันรู้ว่ามนุษย์หลายคนมองว่าฉันน่ารักหรือแปลกดี  ทำให้สนใจฉันเป็นพิเศษ แต่มันก็ทำให้ชีวิตพวกฉันวุ่นวายและอันตรายเหมือนกัน  แหม... ใครจะชอบให้มีคนมาจับจ้องสนใจมากๆ ละ   ฉันยังกังวลเลยว่า พอมนุษย์อย่างอีตานาฬิกาลืมเวลาเอาเรื่องของฉันไปเผยแพร่ มันจะดีหรือจะส่งผลร้ายกับฉันกันแน่ บางคนอาจจะชอบฉัน บางคนอาจสงสาร แต่เผื่อมีใครอ่านแล้วเกิดอยากกินเนื้อโมล่า โมล่าหรืออยากจับฉันไปเลี้ยงขึ้นมาจะทำยังไง...  

ภาพฉันเอง น่ารักไหมล่ะ

หมดเรื่องจะเล่าให้ฟังแล้วล่ะ ฉันขอตัวไปกำจัดปรสิตแถวแนวปะการังก่อนละกัน ยังไงก็ขอฝากให้ช่วยกันดูแลปลาน่ารักๆ อย่างโมล่า โมล่าด้วยนะ ขอตัวก่อนนะ บ๊ายบาย... (^.^)/

โมฬี โมล่าวงศ์
ทะเลอันดามัน มหาสมุทรอินเดีย
molee_mola@hotmola.com
moleemola.hi55.com

 

เอกสารอ้างอิง
http://www.oceansunfish.org/lifehistory.php
http://www.fishbase.org/
http://www.austmus.gov.au/fishes/fishfacts/fish/molalav.htm
http://bss.sfsu.edu/
หนังสือ fishes of the world โดย Joseph S Nelson

ภาพประกอบ
จากเว็บไซต์ต่างๆ