สำหรับผู้ที่ได้มีโอกาสเดินทางไปเที่ยวที่จังหวัดเชียงใหม่ แหล่งท่องเที่ยวหนึ่งที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปมากที่สุดแห่งหนึ่งก็คือ “พระธาตุดอยสุเทพ” วันนี้ผมมีทริปแนะนำหนึ่งที่น่าสนใจและดูบ้าดีนั่นก็คือ “การปั่นจักรยานขึ้นดอยสุเทพ” ซึ่งผมได้ลองมาแล้ว ขอบอกว่า สนุกและมันมาก ผมเชื่อว่า หากใครได้ลองแล้วจะประทับใจไม่รู้ลืมเลยครับ ว่าแล้ว เราลองไปดูกันเเลยดีกว่าครับ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณน้องเมษ์ ที่ให้ยืมจักรยานเสือภูเขามาให้ใช้ 3-4 วัน ผมก็เริ่มทำการทดสอบสมรถภาพของตัวเองก่อน เพราะคิดว่า การปั่นจักรยานขึ้นดอยมันเป็นเรื่องที่ต้องใช้แรงไม่น้อยเลยทีเดียว หากไม่ฟิตพอ อาจจะตกเขาตายเอาก็ได้ 555 ผมเลยวางแผนไว้เป็น 2 วันแรก ปั่นจักรยานในเขตคูเมืองทั้งรอบในและรอบนอก รวมทั้งเส้นซูเปอร์ไฮเวย์ และเส้นชลประทาน ซึ่งการปั่นก็เป็นไปได้ด้วยดี

พอวันที่ 3 ผมเริ่มออกจากที่พักตอนประมาณ 11 โมง แถวโรบินสันแอร์พอร์ท ค่อยๆ ปั่นไปตามถนนสุเทพ ก่อนเลี้ยวเข้าถนนชลประทาน ก่อนจะเลี้ยวซ้ายเข้าถนนสายขึ้นดอยสุเทพครับ

(หมายเหตุ ผมใช้กล้องมือถือในการบันทึกภาพนะครับ อาจจะไม่ชัดเหมือนของโปรนะครับ)

สภาพอากาศก่อนขึ้นดอยสุเทพครับ มีหมอกปกคลุมยอดดอยครับ อากาศเย็นสบายมาก (เวลานี้ตอนใกล้เที่ยงแล้วนะครับ)

ผ่านหน้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่

สระน้ำข้างๆ ม.ช. สวยมาก จนต้องแอบลงไปถ่าย (รูป)

ทางขึ้นก่อนขึ้นดอยสุเทพครับ

ผ่านสวนสัตว์เชียงใหม่ เนื่องจากหลินปิงติดประชุม เลยไม่ได้เข้าพบครับ

เริ่มขึ้นตอยแล้วววว

จุดแรก อนุสาวรีย์ ครูบาศรีวิชัย

พอปั่นไปประมาณ 500 เมตร เริ่มคิดในใจว่า “คิดผิดไปรึเปล่าว่ะ(กรู)” เพราะการปั่นขึ้นเนินมันกินแรงมากกว่าที่คิด ผมค่อยปรับเกียร์เป็นแบบต่ำที่สุดครับ

ภาพแรกหลังจากปั่นไปได้ไม่กี่ร้อยเมตร

โค้งวิวสวยๆ ขอเก็บภาพไว้หน่อย

วัดผาลาด มาถึงจุดนี้ขาเริ่มแข็งแล้ว (ผ่านมาได้นิดเดียวเอง)

โค้งที่ดูร่มรื่นเลยอดจอดรถเก็บภาพไว้สักนิ้ดดด

อุปกรณ์ดับไฟป่าที่ดู “เท่ห์” มาก

จุดแรกที่เห็นเมืองเชียงใหม่ (ก่อนถึงจุดชมวิวหลัก)

ตรงนี้มีดินถล่มครับ เจ้าหน้าที่กำลังซ่อมแซมอยู่ ใครขับรถไปก็ระมัดระวังหน่อยนะครับ

จุดชมวิว (จริงๆ)

กาแฟแถวนั้นกับวิวเมืองเชียงใหม่จากมุมสูง

ลุงคนขายกาแฟครับ อยากจะบอกลุงว่า รสชาติกาแฟของลุงนั้น อย่างกับ “เอาไม้ดีดปาก” เลยทีเดียว

โค้งสวยๆ ที่มองไม่เคยเห็นเมื่อตอนขับรถยนต์มา

หอดูดาวสิรินธร

อีกสามกิโลเอ๊งงง….

วิวเมือง (ใกล้จะถึงแล้ววว)

น้ำตก ห้วยรับเสต็จ

ป้ายต้อนรับ (เนื่องจากกล้องมือถือมันถ่ายพาโนรามาไม่ได้ เลยได้แค่นี้แหละ)

โค้งอันลาดชันก่อนถึงดอยสุเทพ (ตอนนี้ขาสั่นพั่บๆ แล้ว)

จะถึงแล้ว ตอนนี้ยอมรับว่า ปั่นไม่ไหวแล้ว กำลังลากจักรยานไป ถ่ายรูปไป

ในที่สุดก็ถึงจนได้ครับ (หมดน้ำดื่มไปขวดครึ่ง)

ผมใช้เวลาในการปั่นทั้งหมด 2 ชั่วโมง โดยปั่นไป ถ่ายรูปไป พักไปด้วย

ถ้าใครอยากจะหาประสบการณ์สนุกๆ แบบนี้ อย่าลืมลองดูนะครับ

ของแถมตอนท้าย ตอนผมปั่นขึ้นมา เจอชาวญี่ปุ่นใช้จักรยานคันในรูปปั่นขึ้นมาด้วย แถมปั่นมาจนถึงดอยสุเทพได้ด้วย เอากับเขาสิ

ไว้ผมจะนำรูปในพระธาตุดอยสุเทพมาแบ่งปันกับอีกนะครับ