ในอนาคต มนุษย์อาจได้เดินทางไป-กลับระหว่างดวงดาวจนเป็นเรื่องปกติ องค์การบริหารการบินและอวกาศแห่งชาติสหรัฐ หรือนาซ่า ยังคงขบคิดและเป็นห่วงเรื่องปากท้องของนักบินอวกาศอยู่ การพัฒนามีตั้งแต่อาหารเม็ดแคปซูลไปจนถึงอาหารรูปแบบต่างๆ ที่อำนวยความสะดวกในการรับประทาน ไม่หกเลอะเทอะในสภาพไร้น้ำหนัก แต่ต้องมีวิตามิน เกลือแร่ และสารอาหารจำเป็นครบถ้วน

มายา คูเปอร์ นักวิทยาศาสตร์อาวุโส ศูนย์อวกาศจอห์นสันในเมืองฮูสตัน รัฐเท็กซัส ที่ดูแลเรื่องระบบอาหารในอวกาศ กล่าวในที่ประชุมสมาคมเคมีอเมริกันที่เมืองเดนเวอร์ รัฐโคโลราโด ว่า การเตรียมอาหารให้นักบินอวกาศเป็นเรื่องท้าทายมาก นาซ่ามีโครงการไปเยือนดาวอังคาร เที่ยวบินไป-กลับดาวอังคาร จะต้องใช้เวลา 5 ปี มนุษย์ 1 คนจะต้องรับประทานอาหารน้ำหนักราว 3,000 กิโลกรัม การแพ็กอาหารแช่แข็งขึ้นไปเป็นเรื่องยุ่งยาก จำเป็นต้องให้นักบินอวกาศสร้างอาหารขึ้นเอง เช่น ปลูกพืช

การเพาะปลูกบนโลกเป็นเหมือนสิ่งมหัศจรรย์ แค่เพียงฝังเมล็ดพืชลงในดิน ทิ้งไว้ 2-3 เดือน จากนั้นอาหารจะงอกขึ้นมา แต่ในระบบปิดบนยานอวกาศ ไม่ง่ายเมื่อจะปลูกพืช แค่เพียงต้นเล็กๆ จะสิ้นเปลืองพลัง งานและวัสดุของยานทั้งลำ

อย่างไรก็ตาม หากใช้ระบบพึ่งพากันระหว่างคนกับพืชได้สำเร็จ ทุกอย่างจะลงตัว ต้องคิดถึงเรื่องการเผาผลาญพลังงาน การกรองน้ำสะอาด พืชที่จะปลูก ต้องคำนึงว่ากินได้ทุกส่วน และเติบโตได้เองโดยไม่ต้องดูแลมาก ที่สำคัญต้องมีขนาดเล็กพอที่จะแพ็กมันเดินทางไปด้วยได้

คูเปอร์ระบุว่า ในเงื่อนไขเหล่านี้ มีพืชที่เข้าข่ายอยู่ 10 ชนิด ได้แก่ ผักกาด ผักโขม แครอต มะเขือเทศ หัวหอมเขียว หัวไช้เท้า พริกยักษ์ สตรอว์เบอร์รี่ สมุนไพรสด และกะหล่ำปลี แน่นอนว่าผักทั้งหมดนี้คงไม่ทำให้เกิดเมนูที่สมดุลสักเท่าไร จึงจำเป็นต้องแพ็กอย่างอื่นขึ้นไปด้วย แต่หากมนุษย์อวกาศลดปริมาณสัมภาระลงได้ 10-20% อาจจะทำให้มีที่ว่างพอสำหรับอุปกรณ์ด้านวิทยาศาสตร์เพิ่มได้อีกสักชิ้น