L  หัวหน้าที่มองผลประโยชน์ของตนเองมาก่อน หรืออีกมุมหนึ่งก็คือ เอา ความดีใส่ตัว ส่วนความชั่ว ก็โยนให้กับลูกน้องไปเลย หัวหน้าแบบนี้ได้รับการโหวตมาเป็นลำดับที่หนึ่ง ที่ลูกน้องไม่ต้องการเป็นอย่างยิ่ง

L  หัวหน้าที่สั่งงานไม่รู้เรื่อง  และ ไม่สามารถที่จะจัดลำดับความสำคัญของงานได้ ทำให้ลูกน้องรำคาญ ในความซื่อบื้อของหัวหน้า จนบางครั้งลูกน้องต้องเป็นฝ่ายสรุป และทบทวนคำสั่งอีกครั้งว่า ต้องการแบบนี้ใช่หรือไม่ หรืออีกกรณีหนึ่งก็คือ ไม่สามารถจัดลำดับความสำคัญของงานได้เลย ซึ่งก็คือ วางแผนไม่เป็น ทำงานสะเปะสะปะไปเรื่อย แล้วแต่อารมณ์ อยากทำอะไรก่อนก็ทำ พอทำแล้วรู้ตัวว่าไม่ใช่ ก็หันกลับมาบอกลูกน้องว่า “ทำไมทำอันนี้ก่อนละ จริงๆ ต้องเริ่มที่ขั้นตอนนั้นก่อนนะ” (ไม่รู้ตัวเองซะอีก) ลูกน้องเองก็งงเป็นไก่ตาแตก ทำงานอยู่ดีๆ ก็โดนคำสั่งสายฟ้าฟาดลงมาว่าให้เปลี่ยนไปทำอีกอันก่อน

L  หัวหน้าที่ทำงานคนเดียว ไม่สนใจทีมงาน ข้อนี้ก็ยังสงสัยอยู่ว่าแล้วขึ้นมาเป็นหัวหน้าได้อย่างไร หัวหน้าประเภทนี้ก็คือ ชอบทำงานคนเดียว รู้อะไรก็เก็บไว้คนเดียว ไม่ยอมบอกลูกน้อง ไม่มีการแชร์ข้อมูลระหว่างกัน ซึ่งผลก็คือ ลูก น้องต้องทำงานซ้ำกับที่หัวหน้าทำไปแล้วก็มี โดยที่หัวหน้าไม่เคยบอกกล่าวอะไรเลย หรือกรณีที่ลูกน้องทำงานไม่เป็น ก็ไม่มีการสอนงานให้ ให้เรียนรู้กันเอาเอง

L  หัวหน้างานที่ไม่รับฟังความเห็นของลูกน้อง เวลา ประชุมกันหรือแสดงความคิดเห็น ก็มักจะมองความเห็นของลูกน้องว่าเป็นความเห็นที่ใช้ไม่ได้ เพราะประสบการณ์น้อย หรือเวลาที่ลูกน้องซักถามรายละเอียดของงานมากๆ เข้า ก็ทำเป็นรำคาญว่าทำไมถามเยอะจัง (แต่จริงๆ แล้วตอบไม่ได้)

L  หัวหน้างานที่ลำเอียง หัว หน้าประเภทนี้ บางครั้งไม่รู้ตัวว่ากำลังลำเอียงและเลือกปฏิบัติอยู่ คนที่เขาชอบเขาก็จะดูแลอย่างดี แต่คนที่เขาไม่ชอบขี้หน้า เขาก็ไม่เคยคิดที่จะสนใจ แถมยังชอบจำผิดอยู่เป็นประจำ

          ลอง อ่านและประเมินดูนะคะว่า หัวหน้างานของเรานั้นมีอะไร และขาดอะไร หรือแม้กระทั่งตัวเองในฐานะหัวหน้างาน ก็ได้ค่ะ ดูว่าจุดไหนที่เรามี และจุดไหนที่เรายังขาดอยู่ ถ้าเรามองตัวเองอย่างเป็นกลางแล้ว เราจะเห็นจุดที่เรายังต้องพัฒนา เมื่อรู้ตัวแล้ว เราจะได้วางแผนในการพัฒนาความเป็นหัวหน้างานที่ดีต่อไปได้ค่ะ...