เมื่อวันที่ 5 กันยายนที่ผ่านมา เว็บไซต์ไชน่าสแม็คของจีน เปิดเผยภาพน่าสลดใจ ของบรรดาเด็กกำพร้าหลายชีวิต ที่ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านร้างหลังเล็ก ๆ ของหญิงจีนจิตใจดีแต่ยากจนคนหนึ่ง ขณะที่ทางการไม่ได้มีเงินสนับสนุนช่วยเหลือการเลี้ยงดูเด็กพิการเหล่านี้อย่างเพียงพอ

 
โดย หญิงจีนรายนี้ มีชื่อว่า หยวน ลี่ไห่ หญิงผู้โอบอ้อมอารีที่รับเลี้ยงเด็กพิการและเด็กที่ถูกทอดทิ้งมายาวนานกว่า 25 ปี ซึ่งแม้ว่าตนเองจะไม่ใช่คนมีฐานะ ต้องเร่ขายของตามถนนหารายได้ไปวัน ๆ อย่างเหน็ดเหนื่อย แต่เธอก็จำเป็นต้องทำให้มากที่สุดเพื่อนำเงินมาเลี้ยงตัวเองและเลี้ยงดูเด็ก ๆ เหล่านี้ให้มีชีวิตรอดเรื่อยมา

  
หยวน ลี่ไห่ เริ่มนำเด็กที่ถูกทอดทิ้งและเด็กพิการมาเลี้ยงดูตั้งแต่ปี 2529 และเมื่อเธอเริ่มเป็นที่รู้จักในฐานะหญิงสาวผู้โอบอ้อมอารี บรรดาโรงพยาบาล ตำรวจ และหน่วยฉุกเฉินที่รู้จักกับเธอก็มักจะคิดถึงเธอทุกครั้งที่พบเด็กถูกทอด ทิ้ง และส่งตัวเด็กมาให้เธอเลี้ยง ทำให้เด็ก ๆ ในบ้านร้างหลังเล็ก ๆ ของเธอทยอยเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ และนั่นก็ทำให้สามีของเธอขอหย่ากับเธอไปเมื่อหลายปีก่อน เพราะไม่เห็นด้วยกับการนำเด็กพิการเหล่านี้มาเลี้ยงเป็นภาระ

ขณะที่ทางการจีนเอง ก็ไม่ได้มาตรวจสอบและให้ความช่วยเหลืออย่างพอเพียง เพราะเด็ก ๆ ที่อยู่ในการเลี้ยงดูของเธอนั้น ถือเป็นลูกบุญธรรมของเธอ เป็นลักษณะของครอบครัว ไม่ได้เป็นหน่วยงานสังคมสงเคราะห์ใด ๆ จึงเป็นไปได้ยากที่ทางการจะสนับสนุนค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูเด็กเหล่านี้ เป็นประจำ แต่ก็ยังดีที่เพื่อนบ้าน หรือคนที่รู้จักเธอก็ช่วยส่งเสื้อผ้า รองเท้า และข้าวของเครื่องใช้เก่า ๆ มาให้เธอได้นำไปใช้กับเด็ก ๆ บ้าง ซึ่งก็พอจะลดค่าใช้จ่ายของเธอไปได้ไม่น้อย

หยวน ลี่ไห่ เปิดเผยว่า ตลอด 25 ปีที่ผ่านมา เธอเลี้ยงเด็กกำพร้ามารวมแล้วมากกว่า 100 คน แต่เมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นก็แยกย้ายกันไปหางานทำและมีครอบครัวกันหมด ขณะที่เด็กส่วนหนึ่งก็ติดเชื้อเสียชีวิตไปบ้าง เพราะไม่ได้รับการรักษาที่มีคุณภาพเพียงพอ 

  
ทุก วันนี้ มีเด็กกำพร้าและพิการอยู่ในการดูแลของเธอทั้งหมด 39 คน บางคนเป็นโรคปากแหว่งเพดานโหว่ บางคนเป็นเด็กผิวเผือก แต่ละคนใช้ชีวิตอย่างค่อนข้างลำบากในบ้านร้าง 2 หลัง ต้องนอนบนฟูกที่ทำจากฟาง มีกองฟืนกองใหญ่อยู่บนหัวนอน ที่พร้อมจะถล่มลงมาได้ทุกเมื่อหากไม่ระมัดระวัง ขณะที่ในบ้านก็เกลื่อนไปด้วยกองเสื้อผ้าและรองเท้าโทรม ๆ ที่ได้รับบริจาคมา เป็นภาพที่น่าสลดใจที่คล้ายกับกำลังถามหาความเห็นใจจากหน่วยงานสังเคราะห์ หรือทางการ เพื่อให้เด็กมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีกว่าที่เป็น

ทั้งนี้ ปัญหาเด็กถูกทอดทิ้งกำลังเป็นหนึ่งในปัญหาใหญ่ของประเทศจีน เนื่องจากพ่อแม่ส่วนใหญ่ แม้จะยินดีที่จะมีลูกในตอนแรก แต่เมื่อพบว่าลูกเกิดมาในสภาพที่ไม่สมบูรณ์ ก็มักจะทิ้งขว้างเด็กเหล่านี้ให้เป็นเด็กกำพร้าไม่รู้ชะตากรรม ขณะที่หน่วยงานสังคมสงเคราะห์ สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าก็ดูเหมือนจะกลายเป็นธุรกิจมากกว่าการใส่ใจเด็ก กำพร้าเหล่านี้อย่างแท้จริง บางแห่งก็ใช้วิธีผูกเชือกที่ตัวเด็ก เพื่อไม่ให้เดินไปซนที่ไหนได้ ขณะที่ทางสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าก็ไม่มีการจัดกิจกรรมส่งเสริมการเรียนรู้ และพัฒนาการให้เด็กอย่างที่ควรจะเป็น

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก akustressgiler.blogspot.com