จริงอยู่ที่โลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่ไพศาล มีพื้นที่ให้ยืนจับจองมากมาย แต่สำหรับ "ความรัก" ไม่ว่าโลกใบนี้จะกว้างขนาดไหน มันก็คงไม่กว้างพอที่จะมีพื้นที่ให้คนสามคนยืน และจับจูงมือไปพร้อม ๆ กันหรอกนะ เพราะใคร ๆ ก็คงอยากมีพื้นที่เล็ก ๆ ให้หัวใจของคนสองคนได้จับจอง ดูแลกันและกัน แบ่งปันความรู้สึกดี ๆ ให้กันและกัน จนเกิดความรู้สึกอบอุ่นใจกันทั้งนั้น

          อาจเพราะความรักเป็นเรื่องราวของคนสองคน ถ้ามันมีมากกว่าสอง อะไร ๆ มันคงไม่เหมือนเดิม จากที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเวลา แชร์ความรู้สึกกันและกัน แต่เมื่อมีบุคคลที่สามเข้ามา ก็ต้องแบ่งปันเวลา รวมถึงพื้นที่เล็ก ๆ ของคนสองคน ก็จะแคบลง สุดท้ายก็ทำใจอึดอัดใจกันไปซะหมด

          และคงไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับชีวิตรักของตัวเอง (จริงไหม) แต่เพราะรักบางทีมันก็ไม่มีเหตุผล ต้องอาศัย “ความรู้สึก” ล้วน ๆ ... มีแฟนอยู่แล้ว กลับไปรู้สึกดีกับใครอีกคนก็เยอะไป หรือรู้ทั้งรู้ว่าเขาหรือเธอมีคนรักเป็นตัวเป็นตน แต่ก็ยังไปรู้สึกดี ๆ ด้วย เพราะฉะนั้น ก่อนอื่นต้องลองถามใจตัวเองดัง ๆ ว่าพร้อมหรือเปล่า?? กับการยอมรับความเจ็บปวด ที่คุณเองก็รู้อยู่แล้วว่าอย่างไรต้องพบเจอ

          จริงอยู่ที่ความรักไม่มีผิดหรือถูก แต่อย่าลืมว่าความรักไม่มีพื้นที่ให้คนสามคนยืนอย่างสบายใจ ยิ้มได้อย่างอิ่มใจหรอกนะ อยากเป็นคนเลือกหรือคนถูกเลือก ก็ลองชั่งใจและคิดดูดี ๆ ณ ปัจจุบันมันสุขหรือทุกข์มากกว่ากัน เกิดความรู้สึกหน่วง ๆ ครึ่ง ๆ กลาง ๆ มากน้อยแค่ไหนในแต่ละวัน ถึงจะเข้าใจและยอมรับได้ก็เถอะ แต่เชื่อว่าความรู้สึกเสียใจต้องโผล่ขึ้นมาให้หวั่นใจอยู่เป็นประจำ -_-"

          บางครั้งถ้าฟังเสียงหัวใจของตัวเอง แล้วปล่อยไปตามหัวใจ คุณอาจได้คำตอบที่ดีที่สุดของตัวเองก็ได้ เลือกทำในสิ่งที่ใจต้องการ และคิดว่ามันดีที่สุดสำหรับทุกคน