ตลอด 20 ปี ทุกๆวัน ซิน จงหมิง หวีผม และป้อนข้าวป้อนน้ำให้ลูกสาวบุญธรรมผู้เป็นอัมพาตสมอง เขารักลูกอย่างไม่เคยเสื่อมคลาย และยิ่งผูกพันมากขึ้นตามกาล อย่างไม่เคยปริปากบ่น เสียใจเสียแม้แต่คำเดียว(ภาพเอเจนซี)

  ตลอด 20 ปี ทุกๆวัน ซิน จงหมิง หวีผม และป้อนข้าวป้อนน้ำให้ลูกสาวบุญธรรมผู้เป็นอัมพาตสมอง เขารักลูกอย่างไม่เคยเสื่อมคลาย และยิ่งผูกพันมากขึ้นตามกาล อย่างไม่เคยปริปากบ่น เสียใจเสียแม้แต่คำเดียว(ภาพเอเจนซี) เอเจนซี--นาย ซิน จงหมิง อุ้มตัวลูกสาว ซิน หลี่หง ขึ้นจากเก้าอี้ วางลงบนตัก แขนข้างหนึ่งโอบเธอไว้ แขนอีกข้างก็ถือช้อนป้อนข้าวให้ลูก ก่อนที่จะป้อนข้าวแต่ละคำก็ค่อยๆเป่า ระวังมิให้ลวกปากของลูกสาว ซิน หลี่หงนั่งนิ่งอยู่บนตัก จ้องมองใบหน้าพ่อ ยิ้มอย่างมีความสุข ภาพแห่งความอบอุ่นนี้ บังเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้มาตลอด 20 ปี ไม่เคยขาดหาย

เมื่อวันที่ 13 กันยายน ปี 2534 นาย ซิน จงหมิง ผู้อาศัยอยู่ที่ตำบลฉาเตี้ยจื่อ อำเภอปาตง มณฑลหูเป่ย ได้พบเด็กทารกหญิงอายุเพียงไม่กี่วัน ถูกทิ้งไว้ตรงประตูสถานีรถไฟ ป้าเยียนเฉ่า เขาได้เก็บทารกมาเลี้ยง ตั้งชื่อว่า ซิน หลี่หง 8 เดือนต่อมาเขาได้พาลูกไปโรงพยาบาล แพทย์วินิจฉัยว่า ซิน หลี่หง เป็นอัมพาตสมอง และจะมีชีวิตอยู่ไม่เกิน 5-6 ปี

ซิน จงหมิง กอดอุ้มลูกกลับบ้าน เขาและภรรยายังคงเลี้ยงดูทะนุถนอมเด็กหญิงซิน หลี่หงด้วยความรักดั่งลูกในไส้เลือดในอก

ซิน หลี่หง มีชีวิตอยู่และเติบโตอย่างปาฏิหาริย์

เมื่อซิน หลี่หง อายุ 15 ปี ซิน จงหมิง และภรรยา หลี่ กวงอิง ต้องประหยัดอดออมอย่างสุดชีวิต เพื่อนที่จะเก็บเงินไว้พาลูกสาวบุญธรรมไปหาหมอ กระทั่งเงินที่เก็บสะสมไว้หมด หลี่ กวงอิงให้สามีออกไปรับจ้างทำงานตามเมืองต่างๆ ส่วนเธอก็อยู่บ้านปลูกผักทำสวนบนที่ดินประมาณกว่า 1 ไร่ พร้อมกับดูแลซิน หลี่หง

เมื่อ 5 ปี ที่แล้ว หลี่ กวงอิง ล้มป่วย และได้เสียชีวิตลง ซิน จงหมิง เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า ก่อนสิ้นลมหายใจ หลี่ กวงอิง จับมือเขาไว้แน่น พร้อมกับสั่งเสีย ให้ดูแลซินหลี่หงอย่างดี

ซิน จงหมิง เลี้ยงดูซิน หลี่หงในบ้านหลังน้อย ที่มีห้องเพียงห้องเดียว พื้นที่ 30 ตารางเมตร ภายในห้อง นอกจากเตียง 2 หลัง และตู้ 1 หลังแล้ว ที่พอจะขายแลกเงินได้ ก็มีโทรทัศน์ขาว-ดำ ขนาด 14 นิ้ว 1 เครื่องเท่านั้น ญาติๆและเพื่อนในหมู่บ้านต่างบอกให้ซิน จงหมิงทิ้งซิน หลี่หงอยู่หลายครั้ง

“ให้ผมทิ้งเด็กคนนี้ ไปให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหรือ มันเป็นบาป!” ซิน จงหมิง กล่าว

ต่อมา รัฐบาลท้องถิ่นฉาเตี้ยนจื่อของอำเภอปาตง ก็ดำเนินการทำประกันสังคมให้แก่ซิน จงหมิง จ่ายเงินช่วยเหลือแก่เขา 125 หยวนต่อเดือน เงินก้อนนี้พอสำหรับค่ายาเท่านั้น แม้ชีวิตอับจนเพียงใด ซิน จงหมิงเลี้ยงดูลูกสาวบุญธรรม โดยที่ไม่เคยปล่อยให้อดอยากขาดแคลนเสื้อผ้า

เวลาผ่านล่วงไปอย่างรวดเร็ว ซิน จงหมิง แก่ชราย่างวัย 60 ปี ไม่รู้ว่าจะสามารถดูแลซิน หลี่หง ไปได้อีกนานเท่าไหร่ แต่เขาก็ยังรักลูกสาว ซิน หลี่หง อย่างไม่เคยเสื่อมคลาย และยิ่งผูกพันมากขึ้นตามกาล อย่างไม่เคยปริปากบ่น เสียใจเสียแม้แต่คำเดียว

บ้านหลังน้อยของครอบครัวซิน ที่แทบไม่มีทรัพย์สินอะไรเลย ก็สว่างไสวด้วยความรักความอบอุ่น.