การสื่ออารมณ์กับน้ำตาที่ไหลออกมา ไม่ได้เป็นเรื่องแค่เรื่องของการแสดงออกที่บ่งบอกถึงความรู้สึกเท่านั้น แต่หากมองลึกไปถึงกลไกของมัน ก็จะรู้ว่ามันอัศจรรย์กว่านั้น มีการโยงไปถึงเรื่องของระบบสมองเลยทีเดียว เพราะระบบสมองส่วนที่ควบคุมอารมณ์ คือ ระบบ limbic system นั้นอยู่ใกล้บริเวณดวงตานั่นเอง โดยระบบลิมบิคนี้จะมี hypothalamus ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของระบบจะอยู่บริเวณตรงกลาง ทำหน้าที่ควบคุมความหิว ความกระหาย การนอนหลับ ที่สำคัญคือ เป็นส่วนที่ควบคุมอารมณ์ของคนเรา ทั้งความสุข ความโศกเศร้า ความซึมเศร้า ความกลัว ความโกรธ ความเสียใจ รวมไปถึงการควบคุมอารมณ์ทางเพศด้วย สมองส่วนนี้จึงเป็นส่วนที่คอยควบคุมพฤติกรรมของเราในด้านของการตอบสนองทางอารมณ์
ดังนั้นเมื่อเรามีความสุข อารมณ์เหล่านั้นก็จะกระตุ้นให้น้ำตาไหลออกมาได้ หรือถ้าเราเสียใจ สมองส่วนควบคุม อารมณ์ก็จะทำหน้าที่หลีกเลี่ยงความทุกข์ และพยายามปลดปล่อยความทุกข์ออกมา ในรูปแบบของการหลั่งน้ำตานั่นเอง ดังนั้นจะเห็นได้ว่า เมื่อสมองคิดถึงเรื่องเศร้าๆ ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ตาม สมองที่ทำหน้าที่ส่วนควบคุมอารมณ์ก็จะตอบสนองความรู้สึกเหล่านั้นทันที น้องๆ ลองสังเกตกันดูเป็นแบบนี้จริงรึป่าว ที่เวลานั่งคิดถึงเรื่องเศร้าๆ ทีไรน้ำตามันพาลไหลออกมาตลอด จะบังคับไม่ให้ร้องยังไงก็ทำไม่ได้ โอ้ว... T__T

การร้องไห้ยังสามารถบ่งบอกอารมณ์ของคนคนนั้นได้ด้วยนะ เช่น น้ำตาที่ไหลลงมาปลายตา มักเกิดจากความเครียด ความกดดัน แต่ถ้าเครียดมากๆ มากถึงมากที่สุด น้ำตาจะไหลลงมาตรงกลางดวงตา ถ้าเป็นโรคหรือเกิดอาการซึมเศร้า น้ำตาก็จะไหลออกจากมุมของดวงตา หรือเมื่อมีอารมณ์ดีใจสุดๆ ประทับใจ ซึ้งใจ น้ำตาก็จะไหลออกมาเต็มดวงตา ดังนั้น จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเวลาคนเรามีความสุข ดวงตาถึงเป็นประกายใสแบ๊วเหมือนการ์ตูนเกาหลีเลย^^
ระบบสมองเรานี่อัจฉริยะจริงๆ เลยว่ามั้ย หนักแค่กิโลกว่าๆ แต่สามารถควบคุมร่างกายได้ทั้งหมดเลย ที่สำคัญแม้แต่เรื่องของอารมณ์ความรู้สึก เจ้าสมองก็ยังควบคุมและจัดการตอบสนองได้อยู่หมัดทีเดียว เดี๋ยวพี่มิ้นท์ขอหนีไปดูหนังเศร้า เรียกน้ำตาหน่อยดีกว่า^^