ส่อง 'อวัยวะ' จุ๋ย-วรัทยา นิลคูหา

ช่างภาพจรดสายตาที่ช่องมองภาพ พร้อมกับนิ้วมือกดชัตเตอร์อยู่เป็นระยะ เพื่อจับท่าทางและอารมณ์ของนางเอกสาว จุ๋ย-วรัทยา นิลคูหา

       ใครที่เคยผ่านตาจุ๋ยในละครโทรทัศน์ มนต์รักแม่น้ำมูล (วันจันทร์-อังคาร 20.25-22.30 น. หลังข่าวภาคค่ำ) และรายการชิงช้าสวรรค์ (วันเสาร์ 16.45-18.00 น.) คงปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอสวย สวยในความหมายที่ไม่มีนัยยะปะปนถึงความน่ารัก หรือความหมายอื่นใด นอกจากสวย

       ในระยะไม่ใกล้ไม่ไกลจากเสียงลั่นชัตเตอร์ของช่างภาพ ผมลอบมองความสวยและอวัยวะบนเนื้อตัวของนางเอกสาวที่มุมหนึ่งของห้องอยู่เงียบๆ พลางคิดเพลินๆ ตามประสาชายหนุ่มที่ยัง 'หลงรูป' ว่า อยากสนทนากับอวัยวะงามๆ ของเธอ

       เมื่อเวลาสัมภาษณ์มาถึง ผมบอกกับจุ๋ยตามที่ใจหมาย หลังได้ยินนางเอกสาวทำหน้าเจื่อนๆ ปนงงๆ อยู่ครู่หนึ่ง ผมจึงบอกเธอถึงสาเหตุที่ต้องการสนทนากับอวัยวะของเธอว่า อวัยวะที่อยู่กับคนคนหนึ่งมาตลอดชีวิตน่าจะสะท้อนตัวตนของเจ้าของมันได้ไม่มากก็น้อย ที่สำคัญผมจะไม่เซ้าซี้ถามอะไรมากมาย ผมจะถามแค่คำถามเดียวเท่านั้น “อวัยวะของเธอชอบอะไร?”

       หลังฟังคำอธิบาย จุ๋ยอนุญาตให้ผมทำตามคำขอ ผมเริ่มมองหาอวัยวะที่จะเริ่มสนทนา พลันเมื่อสายตาจับจ้องที่ใบหน้าอันงดงามของนางเอกสาว ผมพบว่าดวงตาของเธอช่างกลมโตและสวยเหลือเกิน ผมจึงเลือกถามอวัยวะนี้เป็นส่วนแรก

       ดวงตา “ชอบมองอะไรเขียวๆ ต้นไม้ ดอกไม้ เพราะเวลามองแล้วรู้สึกสบายตาดี แล้วก็ชอบต้นปีบเป็นที่สุด เพราะดอกปีบมีสีขาวสวยและหอมดี”
        จากดวงตา ผมไปที่จมูกรูปร่างโด่งดูสันเป็นคม

       จมูก “ชอบกลิ่นตะไคร้ กลิ่นมะนาว หรือกลิ่นอะไรที่เป็นธรรมชาติๆ--สดชื่น”

       ไล่สายตาจากจมูกลงมาอีกหน่อย
        “อาหารไทย อีสาน ส้มตำ ปลาร้า กินหมด จนคนชอบพูดว่า ‘กินปลาร้าแทนข้าวหรือไง’ เวลากินค่อนข้างกินเป็นเวลา อย่างตอนเย็นๆ นี่ก็ไม่ค่อยกินแล้ว เพราะนิสัยกินไม่ได้เป็นเวลานี่แหละที่เคยทำให้คุณจุ๋ยเป็นโรคกระเพาะ (น้ำเสียงแอบรู้สึกผิด) เวลากินอาหารหลัก ก็จะตามด้วยการกินผลไม้ หรือทุกมื้อที่กินต้องมีผัก ไม่งั้นไม่สบายใจ ชอบมังคุด องุ่น เงาะ หรือผลไม้ตระกูลเบอร์รี่ ชอบผลไม้รสเปรี้ยวค่ะ” ปาก ของเธอพูดเยอะสมราคาของการเกิดมาเป็นอวัยวะเพื่อสนทนา

       ผิดกับใบ หู บอบบางคู่นั้น“ชอบฟังเพลงไทย สบายๆ อารมณ์ประมาณบอซซ่า”
        หลังตอบ ใบหูที่ปกติไม่ค่อยได้พูดออกอาการเขิน จนจุ๋ยต้องยก มือ ที่ได้รูปและมีนิ้วเรียวงามขึ้นมาจับ เพื่อลดอาการประหม่าของใบหู “ชอบทำกับข้าว จับตะหลิว ยิ่งช่วงนี้มีเวลา ก็จะทำก๋วยเตี๋ยว กวยจั๊บ น้ำพริก (ถึงตรงนี้ผมถาม 'มือ' ว่า ทำอร่อยไหม “อร่อยสิ” มือยืนยัน) เวลาเพื่อนคุณจุ๋ยมาที่บ้านทีไรก็ชอบบอกให้ทำน้ำพริกให้ อย่างวันก่อนก็เพิ่งทำก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋น”

       ความเรียวงามของนิ้วในมือ ทำให้ผมเลื่อนสายตามองอย่างคิดจะเปรียบเทียบกับขาเรียวสวยคู่นั้นของเธอ
        ขา “ชอบไปเที่ยว ช้อปปิ้ง ซื้อของใช้ในบ้าน (ที่บ้าน-นอกจากพ่อแม่และพี่ชายอีก 2 คน จุ๋ยเป็นลูกสาวคนเดียว) ถ้าเกิดว่างจริงๆ ก็จะชอบไปเที่ยวไกลๆ ชอบเดินทาง ผจญภัย ชอบไปน้ำตกมากกว่าทะเล เพราะน้ำตกเย็นกว่า ทะเลมันร้อนแบบแสบๆ น่ะ”

       จากขา ผมคิดทะลึ่งมองไปที่หน้าอก! แล้วถามมันด้วยคำถามเดียวกับอวัยวะอื่นๆ ทว่าในน้ำเสียงขณะถามแฝงความเคอะเขินไว้เล็กน้อย--ชอบอะไรครับ?
        “ชอบคนที่นิสัยค่ะ ไม่มีสเป๊ก ที่สำคัญต้องได้คุยได้เรียนรู้ ไม่ใช่เห็นแล้วปิ๊ง ต้องเข้ามาเป็นเพื่อนก่อน ถ้าตั้งหน้าตั้งตามาจีบ จะไม่ค่อยสน” หัวใจ ในหน้าอกด้านซ้ายของเธอตอบ