กลอนวันแม่

หญิงคนหนึ่ง คนที่เรา เรียกว่าแม่
หญิงคนที่ รักเราแท้ ไม่แปรผัน
หญิงคนที่ รักเรา เท่าชีวัน
หญิงคนนั้น ให้เราเกิด กำเนิดมา

หญิงคนนี้ ที่เราควร จะกราบไหว้
หญิงคนที่ เราทั้งหลาย ควรฝันหา
หญิงคนนั้น คนที่เรา เรียกมารดา
หญิงคนที่ เสียน้ำตา ตอนคลอดเรา

ตั้งแต่หลุดจากท้องร้องเรียกแม่
ใครเล่าใครดูแลเท่าแม่ได้
ความผูกพันกับลูกนั้นช่างเกินใคร
จึงสื่อรู้อยู่เต็มใจว่ารักกัน

ลูกจะดีจะร้ายหมายต่อว่า
จะโมโหโกรธาบ่นด่าใส่
แม่ก็รับ..แม่ก็รักปักดวงใจ
ลูกทำบาปหยาบไป...หมายขมา

บอกรักแม่สักครั้งในวันแม่
และคอยเฝ้าดูแลแม่ทุกเมื่อ
ตอบแทนค่าพระคุณคอยจุนเจือ
ในเวลาที่เหลือพอตอบแทน

การเดินทางของความรัก
มักเจอกับอุปสรรคคอยกีดขวาง
พบเจอกับความสุข ทุกข์ แสนทรมาน
ต้องพบเจอความร้าวร้าน แสนปวดใจ

อยากบอกเธอให้รู้ มีคนข้างหลัง
ลองหันกลับไปดูแลเขาสักครั้งจะได้ไหม
คนที่เราไม่เคยกลับไปห่วงใย
คนที่คอยห่วงเราอยู่ไกลๆ ตลอดมา

อยากให้รู้คนๆ นั้น คือ พ่อ แม่
อยากให้หันกลับไปดูแลท่านบ้าง
อย่าปล่อยความรักแบบหนุ่มสาว คอยเคลือบคลาน
แล้วเราจะได้พบกับความรัก ที่ไม่ร้าวร้านตลอดไป

รักอื่นใดไหนเล่าเท่ารักแม่
บริสุทธิ์เที่ยงแท้แน่หนักหนา
ส่งลูกเรียนจนเติบใหญ่ได้วิชา
เหนื่อยกายาลำบากตนสู้ทนไป

แม้งานหนักเหน็ดเหนื่อยล้นทนดวงจิต
เพื่อชีวิตของลูกน้อยที่สดใส่
ขอเพียงแต่ให้ลูกจงตั้งใจ
หมั่นเพียรไปเรียนหนังสือให้ถูกทาง

อยากให้เรานึกถึงแม่กันสักนึด
แม่ไม่คิดปล่อยเราให้อ้างว้าง
อยากให้รู้ความรักแม่ไม่จืดจาง
ทดแทนคุณแม่บ้างตั้งใจเรียน

รักของแม่บริสุทธิ์ดุจน้ำใส
รักของแม่นั้นไซร้มิแปรผัน
รักของแม่นั้นอยู่ยงคงกระพัน
รักนิรันดร์รักแน่แท้แม่ผมเอง
ยามลูกร้องประคองรักสลักจิต
ยามลูกผิดคิดแก้ไขไม่ให้เคว้ง
ยามลูกเจ็บแม่ร่ำร้องอยากเจ็บเอง
ยามลูกเก่งแม่ปลื้มใจใครเลี้ยงมา
ลูกซาบซึ้งหนึ่งพระคุณการุณเกื้อ
รักเหลือเชื่อเผื่อแผ่ไว้ให้โลกหล้า
ลูกน้อมกราบศิโรราบบาทบาทา
ขอความสุขแก่แม่ข้า.....รักแม่จัง