เรื่องราวที่ผมจะเล่าต่อไปนี้
เป็นเรื่องจริงครับ ไม่มีการต่อเติมเสริมแต่ง
ใด ๆ ทั้งสิ้นครับ.
สมัยนั้น..ผมอายุยังน้อย ประมาณ 20 เศษ ๆ
ผมทำงานแบงค์แห่งหนึ่ง ในภาคเหนือ
ชีวิตวัยหนุ่มค่อนข้างสมบุกสมบัน เที่ยวเตร่เฮฮาไปเรื่อย
วันไหนตรงกับวันหยุด ผมกิน...เที่ยว ..ยาว...จนเกือบสว่าง
มีอยู่คืนหนึ่ง ผมไปเที่ยวดื่ม กับเพื่อนอีก 2 คน เป็นอาจารย์
สอนวิทยาลัยการอาชีพ และสอน รร.เอกชน
ดื่มหนักครับ...สนุกกันเต็มที่...จนร้านปิดหมดเมือง (พะเยา)
ผมเป็นสารถี ต้องขับรถกลับไปส่งเพื่อน ๆ ทั้งสองคน
ซึ่งอยู่ไกลเข้าไปในตำบลบ้านแฮะ น้ำมิน (อ.เชียงคำ)
ตอนนั้นเป็นเวลาตี 3 เศษ ๆ ผมขับรถไปบนภูเขาเปลี่ยว ๆ
บ้านคนก็ไม่มี มืดก็มืด เงียบสงัด ในหน้าหนาวของภาคเหนือ
ตอนนั้นผมเป็นคนกลัวผี (ค่อนข้างมาก) และได้อ่านหนังสืออะไรก็จำไม่ได้ซะแล้ว...
ในหนังสือสอนไว้ท่องพระคาถาชินบัญชร และมีแบบย่อด้วย
ผมก็เลือกท่องแบบย่อ เพราะแบบเต็มจำยากครับ
และในหนังสือก็สอนให้กำหนดจิต คือเอาใจเรานึก-วนขวาของรถ
ที่เราขับไปด้วยเพื่อ ป้องกันคุ้มครอง
ผมก็ทำทุก ๆ ครั้งครับ...
ขณะที่ผมขับรถด้วยความเมา (ทั้งสามคน) แสงไฟสูงของรถ
ก็ส่องไปข้างหน้า....
ที่ข้างทางนั้นเอง...มีผู้หญิงคนหนึ่ง ยืนอยู่ริมถนน ใส่ชุดไทยสีเขียว ผ้านุ่งซิ่นยกทอง สีเขียวมีดิ้นทอง กำลังยืนยกมือไหว้ เป็นการไหว้ที่สวยงามมาก
ออ่นช้อยมาก เหมือนการไหว้ในการประกวดนางสาวไทย ยังไงยังงั้น..และก็มีรอยยิ้มด้วยไมตรีจิตและมิตรภาพที่ผมประทับใจมาก
เป็นการเห็นช่วงบนของลำตัว แต่มองไม่เห็นเท้า มันมืด ๆ
พวกเราสามคนได้แต่มองตากัน และถามกันว่า...เห็นผู้หญิงยืนไหว้ไม๊...สรุปว่า เห็นพร้อมกันทั้งสามคน
และผมก็ขับรถยนต์ผ่านไป ส่งพวกเพื่อน ๆ เรียบร้อยในคืนนั้น
เช้าวันรุ่งขึ้น เป็นวันทำงาน พวกเราก็ได้เจอกัน
แล้วคุยกัน ถามกันถึงเรื่องเมื่อคืน ...เพื่อนคนที่เป็นเจ้าถิ่น ก็บอกว่า...บริเวณนั้น เคยมีรถบัสไปทำบุญทอดผ้าป่า และพลิกคว่ำ
มีคนเสียชีวิตด้วย..ก็เลยถึงบางอ้อกันว่า...สิ่งที่เห็นอย่างชัดเจนนั้นคือ...ผี
แล้วก็มานั่งพิจารณาว่า เค้าไหว้เราทำไม
ผมเองก็พิจารณาว่า เค้าคงเห็นพระนั่งมาหน้ารถผมแน่ ๆ
เค้าไหว้ด้วยความนอบน้อม เรียบร้อยมากครับ (ยืนไหว้)
พวกเราเป็นคนเมาเหล้า ไม่มีศีล ...มันไม่มีเหตุผลใช่ไม๊ครับ
ที่เค้าจะประนมมือไหว้เรา
และอีกอย่างคือ...ผมจะท่องพระคาถาชินบัญชร(ย่อ)
ในขณะขับรถเป็นประจำทุกครั้งไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน
แล้วเอาใจวนรอบรถไว้ทุก ๆ ครั้ง
ผมโตขึ้น ก็ทราบว่า "พระปริตร" หมายถึงการคุ้มครองป้องกัน
นั้น...เป็นการคุ้มครองป้องกันอย่างนี้นี่เอง.
ปัจจุบันนี้ผมอายุ 40 กว่าแล้ว ก็ยังท่องอยู่เสมอ ๆ
และวนรอบ ๆ บ้าน ในทุก ๆ คืนด้วย
แม้กระทั่งไปพักรีสอร์ท หรือต่างสถานที่
ผมก็ทำความคุ้มครองป้องกันตัวเองและ บุตร ภรรยา ทุกครั้งไป
ไม่เคยลืมเลยครับ.
อ้อ..ผมเองไม่มีความสามารถพิเศษอะไรหรอกครับ
แต่มีประสบการณ์เรื่องแปลก ๆ แบบนี้หลายครั้งครับ
มีโอกาส ค่อยมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะครับ.