จุดเริ่มต้นของ "ความรัก"

 

               หลาย ๆ คนอาจจะยังไม่รู้จักความหมายของคำว่า รัก เลยซะด้วยซ้ำ เลยทำให้หลายคนคิดไปเองว่าเรา รัก เค้าซะมากมายขนาดพร้อมที่จะยอมทำทุกๆสิ่งทุกอย่างให้เค้าคนนั้นได้โดยไม่มีข้อแม้ใดๆเลยสักอย่าง งั้นเรามาดูเลยดีกว่า ว่าจริง ๆ แล้ว เราพบ รักแท้ หรือแค่ หลง เค้าคนนั้นกันแน่...

 

จริงๆแล้ว จุดเริ่มต้นของ "ความรัก"

เริ่มจาก ความพึงพอใจ : อาจจะเป็นประมาณว่าเห็บหน้าเค้าคนนั้นปุ๊ปแล้วเกิดอาหารปิ๊งปั๊ป หรืออาจจะมาแนวๆ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อก็เปงไปได้ แบบว่าคุยกันแล้วรู้สึกโอเคร คุยถูกคอ นิสัยโดนจาย เลยมีความรู้สึกดีๆ ในจุด ๆ หนึ่ง ในช่วงเวลาสั้น ๆ

ต่อมาคือ ความชอบ : การมองเห็นถึงจุดยืนของตนในความต้องการ โดยอาจจะมีเหตุผลของความชอบ ดังนี้

1. ชอบที่หน้าตา : คนนี้หน้าตา บุคคลิค หุ่น รูปร่าง การแต่งตัว ที่ตรงสเปกเราเลย เลยทำให้เพิ่มความชอบเค้าคนนั้นมาอีกระดับนึง

2. ชอบที่นิสัย : มีนิสัยที่ไปในทิศทางเดียวกับเรา นิสัยคล้ายๆเรา หรือนิสัยแบบที่เราวาดฝันและต้องการ

3. ชอบที่ความสามารถ : เป็นคนเก่ง เป็นผู้นำเราได้ คอยให้คำปรึกษาเราได้ในทุก ๆ เรื่อง เค้าคนนั้นสามารถเป็นได้ในหลายๆอย่างในช่วงเวลาหนึ่งๆ อาจจะเป็นที่ปรึกษาเวลาที่เรามีปัญหา เป็นกำลังใจให้เราได้ในเวลาที่เราท้อใจและเหนื่อยกับสิ่งต่างๆ คอยเอาใจใส่ ดูแล ให้ความรักได้

4. ชอบที่ฐานะ : ง่ายๆก็คือ ออฟชั่น ก็ว่าได้ --* บางคนชอบแฟนที่มีฐานะดีกว่าเราเพื่อตัวเองจะได้สบาย หรืออาจจะมีฐานนะที่เท่าเทียมกัน แต่อันนี้ก็เป็นความคิดแต่ละบุคคลคร่า...

พอเราได้เรียนรู้และรู้จักเค้าคนนั้นมาระดับนึงแล้ว ต่อมาก็คือ ความรัก :

               ในเชิงอุดมคติ ความรัก คือ "ความชอบ ความพึงพอใจ ความจริงใจ ความปรารถนาดี ความหวังดี ความบริสุทธิ์ใจ โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ความหลงไหล ความผูกพัน ความห่วงหา ความอาทร ความเข้าใจ ความห่วงใย ความใส่ใจ ความคิดถึง ความอบอุ่น ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ความอ่อนแอ ความอ่อนไหว ความสุข ความเสียสละ

               " ความรัก ในเชิงทิฐิคือ " ความหึงหวง ความเสียใจ ความผิดหวัง ความเจ็บปวด ความชิงชัง ความเกลียดชัง ความก้าวร้าว ความรุนแรง ความโกรธแค้น ความเห็นแก่ตัว

               " ความรักเชิงจินตนาการคือ " การเอาตัวเองเข้าไปพิสูจน์อย่างไม่มีวันที่สิ้นสุด

               " ความรักในเชิงภาษาคือ " คำที่มี 2 พยัญชนะ เริ่มจาก ร เรือ และ ก ไก่

                     ร เรือ คือ การเรียนรู้

                     ก ไก่ คือ กาลเวลา

               นั่นจึงมีหมายความว่า ความรักคือ การเรียนรู้ซึ่งกันและกันของคน 2 คน ที่มาอยู่ร่วมกัน ปรับตัวเข้าหากัน โดยมีเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์และประสานคนทั้ง 2 คน ให้เกิดความใกล้ชิดกันและเกิดเป็นความผูกพัน จนทำให้เกิดเป็นความเข้าใจ และเกิดเป็นสุขตามมา นั่นแหล่ะ ความรัก เหตุผล ปัจจัย ความเป็นไป ที่มาและพัฒนาการของความรักมีดังนี้

       1. ความพึงพอใจ

       2. ความชอบ

       3. ความใกล้ชิด

       4. ความผูกพัน

             5. ความเข้าใจ

สิ่งสุดท้ายเรารต้องรักษาระดับของคำว่า ความรัก ให้ได้ อย่าให้กลายเป็นสิ่งนี้ ความหลง:

ความหลง เป็นความรักที่มากเกินความพอดี โดยไม่สนใจความถูกผิด ไม่เปิดใจรับเหตุผลต่าง ๆ พัฒนาการของความรัก ความพึงพอใจในจุดจุดหนึ่งของอีกฝ่าย เมื่อคบหาแล้วก็เริ่มที่จะพิจารณาและเห็นจุดยืนของความต้องการในตัวตนของตัวเองจนเกิดเป็นความชอบในองค์ประกอบของเค้า โดยมีเรื่องของเวลานำพาและสร้างความผูกพันความคิดถึง ห่วงหาจนเกิดเป็นความรัก ที่มีความสุข หากหมดรักเมื่อไหร่ ก็ไม่มีความสุขและเมื่อรักมากๆ มากจนเกินความพอดี โดยไม่คำนึงถึงความถูกผิด ไม่เปิดใจรับความจริงในเหตุผลต่าง ๆ นั่นแหละคือ

ความหลงแต่บางครั้งก็ตอบไม่ได้เลยว่า มันคืออะไร มันอาจจะสับสนบ้างกับความรัก เพราะเราอาจจะตอบไม่ได้เลยว่าเราชอบหรือรักเค้าที่ตรงไหน ชอบหรือรักเค้าที่อะไร เมื่อไหร่ อย่างไร จะมีก็แต่คำว่า " ความรักไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือทฤษฏี รักก็คือรักห้วน ๆ หากรู้ตัวรู้ว่านี่คืออะไรเค้าจะเรียกว่าความรักหรือ!! " หรือว่าความรักคือความไม่รู้กันแน่นี่ หรือความไม่มีเหตุผลกันแน่ !!

 

แล้วคุณหล่ะ เมื่อมีความรักแล้วรู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่านี่คือความรักหรือความหลง รู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ รู้ตัวอยู่หรือเปล่าว่าคุณมีความรักได้อย่างไร? เมื่อไหร่?

แล้วความรักมันจะมาหาคุณเอง เมื่อวันใด เมื่อไหร่ที่คุณมีความกังวนใจ ว้าวุ่น ครุ่นคิดถึงใครสักคน สับสน แล้วเฝ้าถามตัวเองว่าเราเป็นอะไรไปเนี่ย นั่นแหล่ะความรักมันได้เริ่มคืบคลานเข้ามาหาคุณอย่างช้า ๆ