กว่าจะเกิด "ความรัก" ขึ้นมาให้คนสองคนได้รู้สึกดี ๆ มันมีองค์ประกอบหลายอย่างรวมกัน และเป็นเรื่องธรรมดาที่เมื่อมีความรัก ก็ต้องเกิด "ความคาดหวัง" หวังว่าเขาหรือเธอจะเป็นอย่างที่ใจเราอยากให้เป็น แต่สำหรับบางคนการรักใครสักคนก็ไม่ได้หวังที่จะครอบครอง ขอแค่ห่วงใยอยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ ที่สำคัญคือ...

          หวังเพียงแค่เห็นหน้าเขาหรือเธอ...สักนิดก็สุขใจ
          หวังเพียงแค่เห็นเขาหรือเธอ...มีความสุขก็พอ
          หวังเพียงแค่เห็นเขาหรือเธอ...หัวเราะได้ก็พอ
          หวังเพียงแค่เห็นเขาหรือเธอ...ยิ้มได้ก็พอ

          ซึ่งเชื่อว่าคงมีหลายคนกำลังตกอยู่ในภาวะอารมณ์แบบนี้ นั่นคือ อารมณ์ "แอบรัก" เขาข้างเดียว และจริงอยู่ที่การแอบรักอาจเป็นรักที่ดีที่สุด เพราะไม่ทำร้ายคนอื่น ไม่ต้องคอยหวาดระแวง ไม่ต้องคอยหวงหรือตามหึง และไม่มีทางได้ยินคำว่า เลิกกันเถอะ ... ดีเกินไป ... เป็นเพื่อนกันนะ ... ขอโทษเรามีคนอื่นแล้ว เด็ดขาด!

          ดูเหมือนว่ามันเป็นสิ่งที่ทำกันได้ง่าย ๆ แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันเป็นการกระทำที่ "ยาก" สุด ๆ เลยว่าไหม เพราะในเมื่อรักไปแล้ว มันก็อยากทำให้เกิดความผูกพัน เกิดความรู้สึกดี ๆ และเกิดการอยากครอบครอง อยากมีส่วนร่วมในชีวิตเขาหรือเธอในทุกสิ่งอย่าง ฉะนั้น ทางที่ดีเราควรเลือกรักเพื่อที่จะได้รัก ไม่ใช่รักเพื่อที่จะครอบครอง เพราะอย่าลืมว่า "รัก" คือการให้ ไม่ใช่เพียงแค่ได้ครอบครองอย่างเดียว

          เอ...แล้วเพื่อน ๆ ล่ะ คิดว่ารักจำเป็นต้องครอบครองไหม???