หัดรูดเสาเข้าโรงยิม คนละไม้คนละมือเข็น น้องหมี ขึ้นเวทียูนิเวิร์ส

หัดรูดเสาเข้าโรงยิม คนละไม้ละมือเข็น “น้องหมี” ขึ้นเวทียูนิเวิร์ส

โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์ 20 กรกฎาคม 2554 04:26 น.

หวู ถิหว่างมี (Vu Thi Hoang My) สาวสวยจาก จ.โด่งนาย (Dong Nai) เรียนชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัย RMIT มหาวิทยาลัยนานาชาติในนครโฮจิมินห์ กลายเป็นรองมิสเวียดนามเมื่อปีที่แล้ว แต่ใครๆ ก็บอกว่า เธอคือเจ้าของมงกุฎตัวจริง และเสียงเชียร์จากสื่อกับแฟนๆ ทำให้ "น้องหมี" ต้องไปขึ้นเวทีมิสยูนิเวิร์ส 2011 ที่ประเทศบราซิลในเดือน ก.ย.ศกนี้. -- ภาพ: Nguoi Dua Tin.

ASTVผู้จัดการออนไลน์ - ไหนใครบอกว่าเป็นนางงามมันสบาย ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องใช้สมอง แต่งหน้าทาปาก แต่งตัวออกงานล่อตะเข้ไปวันๆ.. มา.. มาดูกันหน่อย

       สำหรับ หวูถิหว่างมี (Vũ Thị Hoàng My) สาวงามจากเวียดนาม การเตรียมตัวไปเวทีมิสยูนิเวิร์สไม่ใช่เรื่องง่าย มันต้องฝึกต้องทำสารพัด เวลายังเหลืออีกไม่ถึงเดือน ก็จะต้องเหินฟ้าไปบราซิลแล้ว

       สองเดือนมานี้ “น้องหมี” ต้องฝึกหนัก ต้องเข้าโรงยิมวันละ 2 ชั่วโมงให้เหงื่อแตก เรียนมหาวิทยาลัยนานาชาติ แต่เวลาจะเอาจริงมันก็ต้องฝึกภาษาอังกฤษฟุดๆ ฟิดๆ ต้องเข้าคอร์สเพิ่มความรู้ ต้องอ่านข่าวทุกวัน ให้รู้จักโลกกว้าง

       มันต้องพึ่งแคลิฟอร์เนียว้าวววว ต้องเข้าฝึกกับกับจอห์น โรเบิร์ต เพาเวอร์ มันเหนื่อยนะ ไหนจะต้องฝึกเต้น ร้องรำทำเพลง ชั่วชีวิตไม่เคยคิดจะรูดเสา มันก็ต้องรูด เพื่อให้หุ่นมันชะลูด ทุกส่วนเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่ว ต้องฝึกแสดง เตรียมไปอวดกรรมการในวันจริง

       เดินธรรมดา เดินช้าๆ ไม่เตะตากรรมการ ไม่สวย ก็ต้องก้าวฉับๆ ต้องเดินแบบนางงาม มันต้องเดินเหมือนนางแบบบนรันเวย์ เห็นหรือยัง มันไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเรียนต้องรู้ ต้องผ่านมือครูฝึก ผ่านรุ่นพี่ผู้มีประสบการณ์มาก่อน

       ไหนใครบอกน้องหมียิ้มไม่สวย ยิ้มไม่หุบ มาช่วยกันหน่อยสิ ทำไงยิ้มแล้วจะสวย ปากไม่ห้อย ทุกอย่างมันต้องฝึกใหม่ทั้งหมด

       ไหนใครบอกน้องหมีตัวกลมทื่่อเป็นกระบอกไม้ไผ่ ไม่มีโค้งไม่มีเว้า มาดูหน่อย จะได้ช่วยกันยืด

       ต้องเข้าใจนะ กินก็ไม่อร่อย เลือกก็ไม่ได้ กินมากก็ไม่ได้ ไม่งั้นพุงโย้ ต้องคอยวัดแคลอรี ต้องลดๆๆๆๆ เดือนสองเดือนมานี้ ต้องอยู่อย่างอดๆ อยากๆ หิวไส้กิ่ว ก็ไหนใครว่าเป็นนางงามสบาย ง้ายง่าย.. มาลองดูหน่อยดิ ทนได้มั๊ย?

       ทั้งหมดนี้หวูถิหว่างมีไม่ได้พูดเอง หากเป็นเสียงสะท้อนจากเหล่าพี่เลี้ยงที่ต้องคอยลำบาก อดๆ อยากๆ ไปกับนางงามด้วย เพราะจะต้องฝึกด้วยกัน ดูแลกัน อยู่เคียงข้างกันตลอดเวลา

       น้องหมีได้รองอันดับ 1 มิสเวียดนาม 2553 ที่ประกวดใน จ.กว๋างนีง (Quảng Ninh) กับอ่าวมรดกโลกฮาลองเบย์เดือน ส.ค.ปีที่แล้ว ใครๆ ก็บอกว่าเธอคือ มิสเวียดนามในดวงใจของผู้ชมอย่างแท้จริง แต่กรรมการคงจะติดอีกอย่างหนึ่ง น้องหมีจึงพ่ายดังหง็อกเฮิน (Đặng Thị Ngọc Hân) นักศึกษาสาวจากกรุงฮานอย

       สูง 171 น้ำหนัก 53 กก. จับพลัดจับผลูต้องไปประกวดมิสยูนิเวิร์ส หลังจากมองหาใครก็ไม่เหมาะ น้องหมีเฉือน “วิกตอเรีย” ฝั่มถวีวี (Victoria Pham Thuy Vy) สาวนักศึกษาจากเบิร์กเลย์ แคลิฟอร์เนีย ซึ่งเพียบพร้อมทุกๆ อย่าง เป็นอย่างนี้ก็เพราะว่าหมีเป็นสาวเวียดนามพื้นบ้านขนานแท้ ไม่ได้เติบโตจากเมืองนอกเมืองนา

       เป็นสาวชาว จ.โด่งนาย ( Đồng Nai) ใกล้กับนครโฮจิมินห์ เรียนมหาวิทยาลัย RMIT นอกจากสถาบันแห่งนี้จะอินเตอร์ หรูหราและมีชื่อเสียงแล้ว ก็ยังปั้นนางงามกับนางแบบให้เวียดนามมาหลายต่อหลายคน

        รูดเสาเข้าโรงยิม by Nguoi Dua Tin