วันนี้เรายังอยู่ทางตอนใต้ของรัฐยูทาห์ ประเทศสหรัฐอเมริกากันต่อนะครับ   แถวนี้มีธรรมชาติที่งดงามอีกหลายแห่ง   ไม่ไกลนักจากอุทยานแห่งชาติไซออน   จะพบอุทยานแห่งชาติขนาดเล็ก ๆ อีกแห่งหนึ่งในรัฐยูทาห์   ชื่อว่าไบรซ์แคนยอน (Bryce Canyon National Park)

เอกลักษณ์ที่สำคัญของไบรซ์แคนยอนคือแท่งหินยอดแหลม ๆ เรียกว่าฮูดู (Hoodoos) ที่ขึ้นเรียงกันเป็นแนว   มีรูปร่างรูปทรงแปลกประหลาด   ชวนให้ผู้พบเห็นเกิดจินตนาการไปต่าง ๆ นานาถึงที่มาของแท่งหินเหล่านี้   ตำนานของพวกอินเดียนแดงกล่าวว่าแท่งหินเหล่านี้เกิดจากมนุษย์ที่ต้องคำสาปกลายเป็นหิน

แต่จริง ๆ แล้ว แท่งหินเหล่านี้เกิดจากการกัดเซาะและผุพังของชั้นหินจากลม ฝน และหิมะ  เนื่องจากเป็นหน้าผาสูงชัน  เมื่อน้ำไหลผ่านจึงเพิ่มความเร็วของน้ำและพลังงานในการกัดเซาะ

นอกจากนั้น ที่นี่มีภูมิประเทศอยู่ในระดับสูงมีหิมะตก   วัฏจักรการแข็งตัวของน้ำแข็งตอนกลางคืน ละลายตอนกลางวัน แล้วแข็งตัวใหม่ตอนกลางคืน เช่นนี้เรื่อย ๆ  ทำให้เกิดเป็นลิ่มน้ำแข็งแทรกในเนื้อหิน แยกเนื้อหินออกจากกันเป็นแท่งหินฮูดูดังกล่าว

ไบรซ์แคนยอน   ตั้งชื่อตามผู้บุกเบิกนิกายมอร์มอนชื่อ  Ebenezer Bryce  ซึ่งได้เข้ามาตั้งรกรากบริเวณนี้ในปี ค.ศ.1875

ภูมิประเทศของไบรซ์แคนยอนเป็นหน้าผาสูง  อยู่เหนือระดับน้ำทะเลถึง 8000-9000 ฟุต (2400-2700 เมตร)  ขณะที่แกรนด์แคนยอนสูงเพียง 7000 ฟุต

นักท่องเที่ยวที่ต้องการสำรวจไบรซ์แคนยอนแบบเจาะลึก ควรใช้เวลาในการเดิน trail ลงไปในหุบเขา จะได้เห็นไบรซ์แคนยอนในอีกแง่มุมหนึ่ง  เส้นทางนี้เรียกว่า Navajo loop trail

ในรูปนักเดินป่าตัวเล็กนิดเดียวเมื่อผ่านช่วงที่เรียกว่า Wall Street   มีใครจะแวะซื้อหุ้นไหมครับ  กำลังร่วงระนาวเลย

ต้นสนที่ขึ้นใน Navajo loop trail

ฮูดูแท่งนี้สูงเด่นกว่าใครเพื่อนในละแวกเดียวกัน   ฝรั่งมองแล้วเหมือนค้อน เลยเรียกว่า Thor’s Hammer หรือค้อนของเทพเจ้าทอร์  ที่เป็นเทพเจ้าแห่งฟ้าผ่าในนิยายของพวกไวกิ้ง   แต่ผมว่าเหมือนกลองยาวของไทยมากกว่านะ

เหมือนหรือไม่ ดูกันเองนะครับ

ในฤดูหนาว  หิมะจะปกคลุมทั่วไบรซ์แคนยอนราวกับผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่  ตัดกับฟ้าใสสีคราม

เวลาที่ไบรซ์แคนยอนงดงามที่สุดคือแรกอรุณยามเช้าตอนพระอาทิตย์ขึ้น  แสงอาทิตย์อ่อน ๆ ตกกระทบกับหุบเขาจนเป็นสีทองไปทั่วบริเวณ  อากาศสบาย ๆ ที่สดชื่นยามเช้า กับวิวที่น่าอัศจรรย์ตรงหน้า  นี่คือสวรรค์บนดินจริง ๆ

จบตอนครับ