ครอบครัวขาดความอบอุ่น อยู่บ้านเดียวกัน พ่อแม่ไม่สนใจลูกเลยเหมือนอ้างว้างอยู่คนเดียว

คนแย่งกันเป็นที่หนึ่ง

บางทีเด็กก็คิดอะไรได้ดีกว่าผู้ใหญ่

เด็กไร้เดียงสาในโลกกว้าง

มุ่งมั่นที่จะทำอะไรบางอย่าง โดยไม่มองสิ่งรอบข้างเลย

ผู้นำที่เสียสละ

ทุกเรื่อง ทุกอย่างมีขอบเขตจำกัด

เรา เปรียบเหมือนนก มีอิสระ แต่พอขีดเส้น ก็เหมือนเป็นลวดหนาม

ผ้าขาวคือสงคราม ในสถานการณ์เดียวกัน ผ้าผืนเดียวกัน ทำให้สามีต้องออกรบภรรยาเสียใจไม่อยากให้ไป

เมื่อคนเราท้อแท้ จนคิดอยากตาย จริงๆแล้วในส่วนลึกของจิตใจ ยังอยากมีชีวิตอยู่