เชื่อว่าครั้งหนึ่งในชีวิตรักของหลาย ๆ คน คงผ่านช่วง "จะรักก็ไม่รัก จะทิ้งก็ไม่ทิ้ง" ประหนึ่งเป็นของตายกันมาแล้ว บางคนก็ผ่านมันไปอย่างเรียบ ๆ ไม่ทรมานเท่าไหร่ แต่กับบางคนกลับเจอกับความทรมาน อึมครึม ซึมเศร้า เสียใจ กว่าจะผ่านมันไปได้ เรียกว่าสาหัสสุด ๆ เพราะ...
ความรัก...กว่าจะจีบกัน
ความรัก...กว่าคบหากัน
ความรัก...กว่าจะจูงมือกัน
ความรัก...กว่าจะรู้สึกดี ๆ ต่อกัน
ความรัก...กว่าจะผูกพัน
ความรัก...กว่าจะ "รัก" กัน
มันไม่ได้ใช้เวลาเพียงชั่วข้ามคืน ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายทิ้งหรือโดนทิ้ง ก็คงไม่มีใครเสียใจน้อยไปกว่ากัน เพราะฉะนั้น อย่าลังเล และหาข้ออ้าง เช่น กลัวอีกฝ่ายจะเสียใจ รู้สึกผิด ยังไม่แน่ใจในตัวเอง ฯลฯ หรืออะไรก็ตามแต่ มาฉุดรั้งกันและกันเอาไว้ ปล่อยให้อีกฝ่ายได้ไปเรียนรู้คนที่ดีกว่า หรือเข้ากันได้ดีกว่าเราจะดีกว่าไหม ดีกว่าต้องมานั่งทุกข์ใจกันทั้งสองฝ่าย
อันดับแรกลองถาม ตัวเองว่า ณ ตอนนี้คุณรู้สึก "ทุกข์" หรือ "สุข" มากกว่ากัน ถ้ายังยอมรับความจริงในการ "เลิกรา" ไม่ได้ก็ "อดทน" กันต่อไป แต่ถ้ารู้สึกว่าพอแล้วกับความรู้สึก "จะรักก็ไม่รัก จะทิ้งก็ไม่ทิ้ง" ก็ควรก้าวออกมาจากพื้นที่ที่ทำให้หัวใจอึดอัด แล้วคุณจะยิ้มได้อย่างมีความสุขมากขึ้น
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ทุก ๆ อย่างขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง โปรดจงตัดสินใจด้วยตนเอง เพราะความรักออกแบบได้ด้วยตัวคุณเอง