เมื่อในสมัยโบราณชาวบ้านมักเล่าลือถึงความน่ากลัวของมุจินะ หรือปิศาจไม่มีหน้าแห่ง

เนินคะอุโนะคุนิซากะวาเที่ยวหลอกหลอนผู้คนทั้งคืนจนไม่มีใครกล้าใช้ผ่าน 

ทางเนินที่ว่านี้อยู่ในจังหวัดอิวาเตะสมัยก่อนที่นั่นเป็นไร่นาไม่มีแสงไฟส่องถึงเนินทอดตัว

ยาวไปตลอดสุดทาง ด้านขวาเป็นกำแพงวังจักรพรรค ด้านซ้ายเป็นแม่น้ำและมีไร่นา 

ยามดึกคืนหนึ่งมีชายคนหนึ่งมุ่งหน้าเข้าเมือง เขาเร่งรีบและจำเป็นต้องผ่านเนินนั้นอย่าง

เลี่ยงไม่ได้ เรื่องผีไม่มีหน้าเขาก็เคยได้ยินมาแต่เขาไม่ปักใจเรื่องเหนือธรรมชาติมาช้านาน

ระหว่างที่ผ่านเนินนั้นอากาศยามค่ำคืนค่อนค่างหนาว เสียงจั๊กจั่นร้องระงม มองไปด้าน

ข้างมีแต่ไร่นา เสียงลมพัดต้นหลิวดัง ฟู่ ฟู่ เป็นระยะ ในใจเขาคิดจะรีบผ่านไปให้เร็วที่สุด 

แต่แล้วเขาก็หยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงนวญอนงค์คร่ำครวญบอบบาง เขาพบหญิงสาวใส่

เสื้อผ้าชั้นดีมีปิ่นปักผมรัดเกล้าท่าทางเหมือนจะเป็นคนในตระกูลขุนนางกำลังนั่งหันหลัง

ร้องไห้ปิดหน้าปิดตา 

เขาสงสารเกรงว่าเธอจะคิดสั้นกระโดดน้ำตายเลยเดินเขาไปหวังจะปลอบใจ แม่นาง แม่

นาง มีอะไรให้ข้าช่วยใหม... นางผู้นั้นไม่ตอบกลับก้มหน้าร้องไห้ท่าเดียว เขาเลยตัดสินใจ

เดินเข้าไปไกล้ๆและพูดกล่อมเบาๆว่า "แม่นาง นี่ดึกแล้วที่นี่ก็น่ากลัวด้วย ท่านอย่ามาอยู่

เพียงลำพังเลยนะ มันอันตราย ไหน หันหน้ามาหาข้าสิแล้วข้าจะพาท่านไปส่งเอง" หญิงผู้

นั้นหยุดร้องไห้แล้วเงียบชะงักเหมือนจะเข้าใจที่เขาพูด "หันมาสิคนดี มากับข้าเถิด" ชาย

คนนั้นพยายามปลอบอย่างเต็มที่ แต่แล้วเขาก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาอย่างบ้าคลั่ง 

เมื่อหล่อนนั้นหันหน้ามา... เธอไม่มีหน้า ไม่มีปาก ไม่มีจมูก ใบหน้าเธอเกลี้ยงเกลาเหมือนไข่ !!! และนาง

กระโดดเข้ากอดเขาไว้แน่น ชายผู้นั้นตกใจแทบเสียสติผลักเธออกไป และวิ่งหนีสุดชีวิต

เหลือบหลังไปดูเหมือนเธอจะวิ่งตามมา เขาเลยเร่งหนี แต่แล้วสักระยะก็หายไปในความ

มืด ชายผู้นั้นเดินหนีมาได้สักระยะก็เห็นแสงไฟสว่างตรงหน้า นั่นคือรถเข็นร้านบะหมี่

โซบะนั่นเอง เขาเลยวิ่งเข้าไปสงบจิตใจในแสงสว่าง เขาก้มหน้าก้มตาเหนื่อยหอบแฮกๆ

คนขายบะหมี่เลยถามว่า "ท่านไปเจออะไรมาเหรอ ท่าทางเหมือนโดนพวกผีปิศาจหลอก

มา" "ก็โดนจริงๆนะสิ" ชายผู้นั้นตอบเสียงหนัก "ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีหน้า ไม่มีตา ไม่มี

จมูกหรือปาก มันน่ากลัวอะไรอย่างนี้" 

และแล้วคนขายบะหมี่ก็บอกว่า "เขาทำหน้าอย่างนี้ใช่ไหม" ว่าแล้วเขาก็เอาแขนเสือลูบ

หน้าตนเองและแล้ว หน้าเขาก็หายวูบไปหมด ไม่มีหน้า ตา จมูก ปาก หน้าขาวเกลี้ยง

เหมือนไข่ปลอก!!! เหวอ! ชายคนนั้นร้องลั่นแล้วเป็นลมหมดสติไปทันใด และแล้วแสง

ตะเกียงก็ดับวูบลง... นี่เป็นเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นที่เนินคะอุโนะคุนิซากะมาช้านาน

ตำนานเล่าว่าปิศาจตัวนี้จะออกมาหลอกหลอนคนที่เดินผ่านทุกคืนตั้งแต่อดีตจนถึง

ปัจจุบัน...