แม้ชื่อว่าเห็ดและมีรูปร่างคล้ายเห็ดที่เราบริโภคกัน แต่ “เห็ดทะเล” (Muchroom anemone) จัดเป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง อยู่ในตระกูลเดียวกับดอกไม้ทะเลและปะการัง และพบอยู่ตามแนวปะการังน้ำตื้นในเขตร้อนทั่วโลก ลักษณะภายนอกคล้ายดอกไม้ทะเล ซึ่งข้อมูลจากสถานีวิจัยประมงศรีราชา คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ระบุว่า นักชีววิทยาจึงตั้งชื่อสามัญของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ในความหมายเดียวกับดอกไม้ทะเล
   
ลักษณะโครงสร้างของเห็ด ทะเลมีแผ่นปาก (Pedal dish) อยู่ด้านบน ซึ่งมีช่องปากอยู่ตรงกลาง และรอบๆ ปากมีหนวดที่อาจสังเกตไม่ได้ในเห็ดทะเลบางชนิด และด้านล่างมีฐาน (Oral dish) ทำหน้าที่ยึดเกาะกับวัสดุใต้น้ำ เช่น ก้อนหินหรือซากปะการังที่ตายแล้วที่เรียกว่า “หินเป็น” ซึ่งมีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กๆ เช่น ปะการัง สาหร่ายไปอาศัยอยู่ และจากการศึกษาทางสรีรวิทยาพบว่าเห็ดทะเลคล้ายปะการังมากกว่าดอกไม้ทะเล แต่เห็ดทะเลไม่สามารถสร้างโครงสร้างหินปูนได้เหมือนปะการัง นักวิทยาศาสตร์จึงแยกออกมาเป็นอันดับ* (order) ใหม่
   
การ กินอาหารของเห็ดทะเลนั้นอาศัยสาหร่ายเซลล์เดียวที่ติดอยู่ตามเนื้อเยื่อร่าง กายชื่อ “ซูแซนทาลลี” (Zooxanthallae) ทำหน้าที่สังเคราะห์แสงและให้สารอาหารแก่เห็ดทะเล และบางครั้งหาก มีสาหร่ายชนิดนี้เจริญเติบโตมากเกินไป เห็ดทะเลจะจับกินเป็นอาหาร นอกจากนี้ยังพบด้วยว่าเห็ดทะเลบางชนิดสามารถจับสัตว์น้ำขนาดเล็ก เช่น ลูกกุ้ง ลูกปลา เป็นต้น เป็นอาหารได้

รูปเห็ดสนิมขอบเขียว (แผ่นวงกลม) ในตู้ปลาการ์ตูน

เห็ดทะเลเป็นที่รู้จักในวงการสัตว์ทะเลสวยงามมานานแล้ว และเป็นที่นิยมมากขึ้นในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา และตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 ไม่ห้ามการเลี้ยงสัตว์ทะเล จึงมีเห็ดทะเลถูกจับจากแหล่งธรรมชาติออกมาจำหน่ายจำนวนมาก ซึ่งหากเป็นเช่นนี้ต่อไปอาจสูญพันธุ์ได้ ดังนั้น ทางสถานีจึงได้ทำโครงการขยายพันธุ์เห็ดทะเลขึ้นมา

รูปเห็ดหูช้างที่ยึดเกาะบน “หินเป็นเทียม”


“ทำไมเราต้องศึกษาเห็ดทะเล ?
ตอนนี้มีการนำออกมาจากธรรมชาติเยอะมาก เนื่องจากเป็นสัตว์เศรษฐกิจตัวใหม่
จัด อยู่ในประเภทสัตว์ทะเลสวยงาม และเมื่อนำออกมาแล้วมักมีสิ่งที่เห็ดทะเลยึดเกาะติดมาด้วย ทั้งซากปะการัง ปะการัง และหินเป็น ซึ่งการนำสิ่งเหล่านี้ออกมาด้วยเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ล่าสุดเราออกสำรวจที่เกาะกูด บริเวณหน้าผาลึก 8-10 เมตร ต้องดำน้ำถึง 3 ไดฟ์ แต่เจอแค่ 5-6 ดอก ตอนนี้เริ่มหายากมากขึ้น หากไม่อนุรักษ์ไว้ต้องหมดไปแน่ๆ”

รูปเห็ดสนิมขอบเขียว

สถานี วิจัยประมงศรีราชาสามารถขยายพันธุ์และเพาะเลี้ยงเห็ดทะเลได้สำเร็จ และยังจัดจำหน่ายให้แก่ผู้สนใจได้ หลังจากเริ่มโครงการนี้ได้เพียงปีกว่าๆ ซึ่งอลงกตบอกว่าการนำเห็ดทะเลจากธรรมชาติมาขยายพันธุ์และเพาะเลี้ยงนั้นช่วย ตอบโจทย์ได้หลายอย่าง ส่วนหนึ่งคือทางสถานีต้องหารายได้เลี้ยงตัวเอง จึงเลือกโครงการที่ใช้พื้นที่ในการเพาะพันธุ์ไม่มาก อีกทั้งยังเป็นการอนุรักษ์เห็ดทะเล เพราะจะช่วยลดการนำออกมาจากธรรมชาติลง

รูปเห็ดแดงขนเขียว

การขยายพันธุ์เห็ดทะเลนี้ได้รับการสนับสนุนเงินทุนจากสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน) หรือ สวก. โดยทีมวิจัยได้นำพ่อพันธุ์แม่พันธุ์จากทะเลมาผ่าหรือตัดแบ่งเป็นชิ้นส่วน เพื่อขยายพันธุ์ เนื่องจากเห็ดทะเลเป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังซึ่งสามารถสืบพันธุ์แบบไม่ อาศัยเพศ เมื่อถูกตัดออกจึงสามารถเจริญเติบโตเป็นตัวใหม่ได้ โดยทีมวิจัยได้ตัดแบ่งเห็ดทะเลที่มีลักษณะเป็นแผ่นวงกลมออกเป็นชิ้นส่วน เหมือนขนมเค้ก ตั้งแต่ 4-8 ชิ้น ขึ้นอยู่กับขนาดของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ และเห็ดทะเลจะค่อยๆ เจริญเติบโตจนมีรูปร่างเป็นวงกลมอีกครั้ง

รูปเห็ดหูช้าง (วงกลมใหญ่ๆ ด้านซ้าย) และ เห็ดสองปากผิวย่น (อยู่ติดกันทางด้านขวา)

เห็ด ทะเลสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศได้ดี ซึ่งส่วนมากจะพบการขยายพันธุ์แบบแตกหน่อ โดยเห็ดทะเลจะย้ายตัวเองจากตำแหน่งเดิมแล้วทิ้งชื้นส่วนเนื้อเยื่อไว้เล็ก น้อย และเนื้อเยื่อเหล่านั้นจะค่อยๆ พัฒนาเป็นเห็ดทะเลตัวใหม่ หรืออีกวิธีคือการปล่อยตัวเองจากวัสดุยึดเกาะแล้วลอยล่องไปกับกระแสน้ำ เมื่อตกอยู่ในสถานที่มีสภาพแวดล้อมเหมาะสมก็จะเจริญเติบโตต่อไปได้

รูปบ่ออนุบาลเห็ดทะเล


ขั้น ตอนการเพาะเลี้ยงสัตว์ทะเลชนิดนี้ว่า เริ่มจากการออกไปเสาะหาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ในธรรมชาติ ซึ่งทีมวิจัยได้ดำน้ำสำรวจในทะเลที่มีกองหินหรือมีลักษณะเป็นกองหินลาดชัน ซึ่งจะพบเห็ดทะเลอาศัยอยู่ โดยได้ออกสำรวจที่เกาะแสมสาร จ.ชลบุรี และเกาะกูด จ.ตราด และนำเห็ดขนาดใหญ่ๆ กลับมา ซึ่งแต่ละชนิดก็มีขนาดต่างกัน
   
ขั้น ตอนการเก็บเห็ดทะเลออกมาจากแหล่งธรรมชาตินั้น ต้องระมัดระวังไม่ให้บอบช้ำ หากเห็ดทะเลยึดเกาะหินปะการังจะใช้มีดเลาะออกมา แต่หากยึดติดกับก้อนหินหรือเปลือกหอยก็จะเก็บกลับมาทั้งก้อน ซึ่งเห็ดทะเลจะห่อตัวหลังเก็บออกมาจากแหล่งธรรมชาติ จึงต้องพักฟื้นให้พร้อมขยายพันธุ์ 1-2 อาทิตย์ แต่หากไม่ฟื้นตัวก็จะห่อเ***่ยวแล้วตายในที่สุด ทั้งนี้ อัตรารอดหลังนำออกมาจากแหล่งธรรมชาติอยู่ที่ 80%

รูปบ่อเพาะเลี้ยงเห็ดทะเลระบบปิด

ผู้ เพาะเลี้ยงเห็ดทะเลได้ผลิต “หินเป็นเทียม” ขึ้นมาเป็นวัสดุสำหรับยึดเกาะ และทดลองเปรียบเทียบการเลี้ยงในระบบปิดซึ่งไม่มีการเปลี่ยนน้ำทะเลที่ใช้ เพาะเลี้ยง กับการเพาะเลี้ยงในระบบเปิดซึ่งมีการเปลี่ยนน้ำทะเลที่เพาะเลี้ยง ผลปรากฏว่าการเลี้ยงในระบบปิดมีอัตรารอดมากกว่า โดยพบว่าระหว่าง เปลี่ยนน้ำทะเลในระบบเปิดนั้นเห็ดทะเลที่เลี้ยงไว้ตายทั้งหมด อลงกตจึงสรุปว่าการเลี้ยงระบบปิดดีที่สุด นอกจากมีอัตรารอดมากกว่าแล้วยังช่วยประหยัดต้นทุนน้ำทะเลด้วย ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกรที่อยู่ห่างไกลทะเล

รูปดร.นภาวรรณ นพรัตนราภรณ์ (ซ้าย) และ อลงกต อินทรชาติ (ขวา)


“เห็ด ทะเลมีความสำคัญต่อระบบนิเวศเหมือนปะการัง ในบางทีปากะรังขึ้นไม่ได้ แต่เห็ดทะเลขึ้นได้ ก็จะเป็นดัชนีชี้วัดคุณภาพน้ำได้ อีกทั้งเห็ดทะเลยังช่วยกรองน้ำโดยธรรมชาติได้เหมือนปะการัง ตอนนี้พบว่าหาเห็ดทะเลในธรรมชาติได้ยากมากขึ้น และจะหมดไปหากเราไม่อนุรักษ์ไว้ ซึ่งโครงการขยายพันธุ์เห็ดทะเลนี้จะช่วยให้มีอยู่ในธรรมชาติตลอดไป เพราะเราจะได้ไม่ต้องนำออกมาจากธรรมชาติ อยากให้มีการศึกษาเห็ดทะเลทุกชนิดแล้วเพาะขยายพันธุ์ต่อไป” 
   

 *อันดับ เป็นการจำแนกสิ่งมีชีวิตตามหลักชีววิทยา โดยแยกสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรสัตว์ (Animalia Kingdom) จากกลุ่มใหญ่ไปกลุ่มย่อย ได้ดังนี้ ไฟลัม (Phylum) ชั้น (Class) อันดับ (Order) วงศ์ (Family) สกุล (Genus) และชนิดหรือสปีชีส์ (Species)
   
   
****
   สำหรับผู้สนใจนำเห็ดทะเลไปจำหน่ายหรือเพาะเลี้ยงสามารถติดต่อ ได้ที่ :
   
   อลงกต อินทรชาติ
   สถานีวิจัยประมงศรีราชา ฝ่ายสนับสนุนวิชาการ คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 101/12 ม.9 ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี 20110
   
   โทร.0-3831-1379 โทรสาร.0-3831-1379


เครดิต
http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9540000081737

รูปเห็ดหูช้างยึดเกาะบน "หินเป็นเทียม"


รู้ไหมว่า? “หินเป็น” คืออะไร

สำหรับ ใครไม่ได้เลี้ยงสัตว์น้ำอาจไม่รู้จัก “หินเป็น” (Live Rock) วัสดุธรรมชาติที่มีบทบาทสำคัญต่อระบบนิเวศน์ของตู้ปลา ซึ่ง อลงกต อินทรชาติ หัวหน้าสถานีวิจัยประมงศรีราชา อธิบายว่า หินเป็นส่วนใหญ่เกิดจากซากปะการังที่ตายแล้ว และมีสิ่งมีชีวิตเล็กๆ เช่น สาหร่ายบางชนิด หรือปะการังเคลือบ เป็นต้น ไปเกาะอยู่ และยังเป็นที่ยึดเกาะของเห็ดทะเล ดังนั้น ในการเพาะเลี้ยงจึงต้องผลิต “หินเป็นเทียม” ขึ้นมาเลียนแบบธรรมชาติให้เป็นที่ยึดเกาะของเห็ดทะเลที่เพาะเลี้ยง

เครดิต
http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9540000081970