หญิงลึกลับ
นิสิตนักศึกษาสาวสองคน เพิ่งย้ายเขามาเช่าหอพักห้องหนึ่งอยู่ด้วยกัน ห้องพักแบบหนึ่งห้องนอนมีห้องน้ำในตัว ใกล้สถานศึกษาของทั้งคู่ คืนวันนั้นทั้งสองจัดเสื้อผ้าเข้าตู้เสื้อผ้าแล้วเข้านอน
"แก้ม เปิดไฟนอนนะ ยังไม่ชิน นกไม่กล้านอนมืดๆนะ"
"ได้ดินก ตามสบาย" แก้มพูดพลางห่มผ้าแต่สายตาก็ไปสะดุดอะไรบางอย่างบนเพดาน
"นก เพดานเป็นรู จะมีใครแอบดูพวกเราหรือเปล่าอ่ะ" แก้มกล่าวปนสงสัย ก่อนจะกระเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงมายืนคุยกับเพื่อนสาว
"บ้าหรือเปล่าแก้ม นี่มันรอยแยกไม้ แล้วเค้าก็ปูพื้นแบบห้องเรานี่แหละ หรือแก้มกลัว งั้นคืนนี้ก็นอนกอดเราสิ" นกพูดไม่พูดเฉยๆ พลางเดินเข้ามาโอบกอดไว้ แก้มไม่คิดอะไรเกินเลยเพราะเพื่อนเป็นผู้หญิงเหมือนกัน โดยไม่รู้ว่านกนั้นเป็นหญิงที่มีใจพึงชอบหญิงด้วยกันมานานแล้วตั้งแต่สมัยเรียน ม. ปลาย จนถึงปัจจุบัน และแก้มคือจุดหมายล่าสุด ที่นกจะจีบ
"แก้มจะนอนละ นกพูดอย่างกับเป็นทอม ไม่เอาหล่ะสยอง กลัวทอมนอนดีกว่า" แก้มพูดพร้อมล้มตัวลงนอนแล้วพลิกตัวตะแคงหันหลังให้เพื่อน
นั้นคือความทรงจำสุดท้ายที่แก้มนึกออก หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของชายหนุ่มสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วห้องที่เธอนอนอยู่นี่มันที่ไหน เธอยันอกชายคนนั้นออกไป พลางเหลือบตามอง เอ่อหน้าตาดี ผิวพรรณใช้ได้ แต่ทำไมเรามานอนที่นี่กับเขาได้หล่ะ ชายหนุ่มงัวเงียลืมตาตื่นหลังจากรู้สึกได้ว่ามีคนนอนร่วมเตียง อยู่กับเขา เอ่อเธอมานอนอยู่อย่างนี้ได้ยังไงกัน
"เอ่อ ขอโทษนะค่ะ ฉันอยู่ที่ไหนและมานอนอยู่ที่นี่กับคุณได้ยังไง เอ่อ ในสภาพนี้" แก้มหน้าแดงด้วยความเขินอาย แต่เธอไม่ได้นึกโกรธหรือโมโหอะไรเลย เพราะเธอคาดว่ายังไม่มีอะไรเกิดขึ้น สภาพร่างกายเธอปกติ ไม่เหมือนที่เคย อ่านเจอว่าจะต้องระบมเจ็บปวดแต่อย่างใด และเค้าก็มีกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง คงไม่มีปัญญาทำอะไรเธอแน่นอน
"ผมไม่ทราบมากไปกว่าคุณ เอ่อนี่คือห้องผม ผมเมาแล้วก็นั่นขวดเหล้า ผมนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียวตั้งแต่เมื่อคืนเมาหลับไม่รู้เรื่อง รู้แต่ว่ามันร้อนเลยถอดเสื้อผ้านอน ก็ผมอยู่คนเดียวนี่หนา"
พูดพลางชี้ไปที่กองขวดเหล้า ที่ตัวเองนั่งดื่มอยู่เพื่อเป็นหลักฐาน และตัวเขาก็ลุกขึ้นเดินเก็บของทุกอย่างเข้าที่ พร้อมหาเสื้อผ้าใส่ ทิ้งให้หญิงสาวนั่งมองการกระทำ อย่างเพลิน ๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเขาโยนเสื้อผ้าให้ใส่ด้วยท่าทางอายๆ ของชายหนุ่มทำให้แก้มอมยิ้มได้ ผู้ชายขี้อาย หญิงสาวนึก เธอใส่เสื้อผ้าพลางกวาดสายตาโดยรอบ ห้องนี้ก็เหมือนห้องเธอ มีตู้เสื้อผ้า มีเตียง มีระเบียง ห้องน้ำ ในตัว แล้วนั่นก็ โต๊ะเขียนแบบ
"เธอ คงเป็นคนที่อยู่ในห้องข้างล่างใช่ไหม แล้วขึ้นมาข้างบนได้ยังไง" ในที่สุดชายหนุ่มก็ตัดสินใจถาม เธอมารู้ภายหลังว่าเขาชื่อภู ภูวนาท เป็นนิสิตเหมือนกัน
"คุณรู้ได้ยังไง" แก้มถามด้วยเสียงร้อนรน
"ผมเห็นพวกคุณเพิ่งย้ายมาเมื่อคืน เอ่อ จากช่องนั้น เขาชี้ไปที่พื้น ที่เป็นรู
"อ๋อ คงเป็นสายตาคุณสินะ ที่ฉันมองเห็นก่อนจะหลับไป" หญิงสาวประชดใส่ในน้ำเสียงเล็กน้อย
"ไหนขอดูบ้างสิ เผื่อฉันจะรู้ว่าฉันขึ้นมาบนนี้ได้ยังไง" แก้มถลาลงไปกองกับพื้นเพื่อแนบตากับรูนั่น
"คุณเห็นอะไรไหม" ชายหนุ่มถามระคนสงสัย
"ฉันเห็นตัวเองนอนอยู่ในห้องคนเดียว ยายนกไปไหนนะ" หญิงสาวบ่นพึมพำ
"ไหน ขอผมดูหน่อย" เมื่อมีสติเขาก็มาคิดวิเคราะห์จะเป็นไปได้ยังไง ก็ตัวเธออยู่ตรงนี้ สัมผัสได้ให้ความรู้สึกได้ดีขนาดนี้ แล้วใครจะนอนอยู่อีกห้องหนึ่งหล่ะ แต่ก็มีหญิงสาวอีกคนนอนอยู่จริงๆ ที่เข้าส่องสายตาลงไปเห็น เขาหันกลับมาก็เห็นเธอนั่งอยู่กับเขาจริงๆ เหมือนกัน เอ .. นี่มันชักจะยังไง
"งั้นลงไปดูกันเลยดีไหม" เขาชวน แต่กับเห็นหญิงสาวส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ
"ยัง ยังไม่อยากรู้ มันแปลกๆ ขออยู่กับคุณได้ไหม สักพัก ฉันไม่มีอะไรตอบแทนหรอกนะ นอกจาก... " หญิงสาวถอดเสื้อผ้าที่ใส่คลุมเมื่อครู่ออก มองเรือนร่างของตัวเอง แล้วเงยหน้ามองมาที่เขา
"คุณ.." ชายหนุ่มพูดเพียงเท่านั้น เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่ง ทำไมจะดูอาการต่างๆ ไม่ออก ผู้หญิงเชิญชวนออกอย่างนี้จะปฏิเสธได้อย่างไร หลังจากนั้นแก้มก็อยู่กับเขามาได้ครบอาทิตย์โดยไม่คิดจะออกไป จากห้องเลย เขาเองมีไปเรียนบ้างแต่ก็รีบกลับ แหมก็ข้าวใหม่ปลามันนี่
"ภู แก้มว่าจะลงไปดูข้างล่าง ภูพาแก้มไปนะ" หญิงสาวออดอ้อน ถึงเวลาแล้วสินะที่เธอน่าจะเลิกกลัวความจริง แล้วออกไปเผชิญหน้ากับมัน
"ได้สิแก้ม เออ เมื่อกี้ภูเห็นผู้หญิงที่อยู่กับแก้มข้างล่างด้วยนะ เค้าย้ายมาอยู่ชั้นนี้กับเรา ถัดไปสักสองสามห้องได้
เราไปหาเขาก่อนไหมเผื่อแก้มจะนึกอะไรออก
"ดีเหมือนกัน"แก้มตอบเหมือนใจคิด
ก๊อกๆๆ
"มีใครอยู่ไหมครับ" ชายหนุ่มเคาะประตู
"หาใครค่ะ" นกเปิดประตูออกมาถาม
"นก นี่แก้มไง ทำไมนกมาอยู่ห้องนี้" หญิงสาวถามเพื่อน แต่นกทำเหมือนมองไม่เห็นเธอ
"เอ่อ แก้มอยู่ไหมครับ" ชายหนุ่มถามออกไปเหมือนเสียงละเมอ ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เขาเอ่ยถามไปอย่างนั้น ก็แก้มยืนอยู่ข้างเขาแล้วเข้ายังถามออกไปอีก เธอต้องมองว่าเขาบ้าแน่ๆ
"ไม่รู้ค่ะ ฉันเพิ่งเปลี่ยนห้องมาอยู่ได้สักสัปดาห์ ยายแก้มหายไปไหนไม่รู้ไม่เห็นย้ายมาด้วยนี่ค่ะ" นกตอบแปลกๆ
"อะไรกันนก ก็แก้มยืนอยู่ตรงนี้ประสาทหรือเปล่า" หญิงสาวแว้ดเพื่อนไป แต่นกกลับปิดประตูให้ หลังจากบอกว่า
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ขอตัวนะค่ะ"
ชายหนุ่มและหญิงสาวเป็นงง อยู่สักพัก เลยชักชวนกันเดินไปห้องข้างล่างทันที
"มันต้องมีอะไรแน่เลยภู แก้มกลัว" หญิงสาวกระชับมือตัวเองแน่นอยู่ระหว่างอก ในขณะที่ชายหนุ่มเดินตามอย่างครุ่นคิด นี่แสดงว่านกไม่เห็นแก้มเหรอ แล้วที่เขาอยู่ด้วยมาตลอด สัมผัสได้ซึ่งกันและกันมาตลอดคืออะไรกัน เขาเดิมตามหญิงสาวอย่างเงียบๆ จนหญิงสาวเปิดประตูหายเข้าไปในห้อง ทำให้เขานึกขึ้นได้
"เดี๋ยวแก้ม เข้าไปพร้อมกัน" ประตูปิดตัวลงพร้อมกดล๊อค เขาเขย่าเท่าไหร่ก็ไม่เปิด ความตกใจเป็นห่วงแฟนสาว ทำให้เขาพังประตูเข้าไปทันที
โครม เสียประตูหลุดออก กลิ่นเหม็นคลุ้งไปทั่ว แต่ที่เห็นชัดคือศพผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียง
"แก้ม แก้ม คุณอยู่ไหน แก้ม แก้ม" ชายหนุ่มตะโกนโหวกเหวก เรียกหาหญิงสาว ในขณะที่หญิงสาวยืนนิ่งน้ำตาไหลอยู่ข้างศพตัวเอง
ฉันจำได้แล้วค่ะภู ฉันจำได้แล้ว คืนนั้นหลังจากฉันหันนอนตะแคง ยายนกก็ลูบไล้ฉันจนขนลุกไปหมด เลยหันมาต่อว่ากลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้ยายนก ปล้ำถอดเสื้อผ้าฉัน ฉันเป็นโรคหัวใจตั้งแต่กำเนิดอยู่แล้ว เมื่อตกใจและเหนื่อยหอบจากการขัดขืน เลยช็อคและเสียชีวิตไป ยายนกคงกลัวเลยเปลี่ยนห้องหนีไป เจ้าของหอคงไม่รู้ ภู ฉันขอโทษ ฉันเจอคุณช้าไป ผีสาวร้องไห้
ภูวนาทไม่รู้จะตามหาแฟนสาวตนอย่างไร เลยไปบอกเจ้าของหอให้จัดการ และมาทราบเรื่องภายหลัง ตอนนี้เขามีเพียงภาพถ่ายของหญิงคนรักเก็บไว้ ว่าครั้งหนึ่งเขารักเธอแม้เธอจะเป็นผีก็ตาม...
THEPOco
