อาหารที่ไม่น่ากินแต่อร่อยมาก

แสง แดดยามสายๆ ของฤดูแล้งของแผ่นดินอิสาน ซึ่งผ่านพ้นความหนาวเย็นไปไม่นาน กลิ่นไอความหนาวถูกทิ้งไว้ในความหลังเป็นอดีต เริ่มแต่การทำบุญข้าวจี่ผ่านพ้น ความร้อนแรงของไอแดด ได้แผดเผาความชุ่มฉ่ำจากหน้าฝนในปีกลายได้หมดสิ้น กิ่งไม้ใบหญ้าเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีเหลืองและเริ่มแห้งเฉา ชีวิตชีวาของธรรมชาติเริ่มจืดจาง แต่ความสนุกสานของเด็กกลับคืนมา

หลัง จากสอบปลายภาคเสร็จปิดเทอมใหญ่ เด็กๆ จะมีโอกาสได้สนุกสนาน กันตามท้องทุ่ง เพื่อพาวัวควายไปเล็มหญ้า ยามว่างก็จะได้หนังสติ๊กคู่ชีพ เพื่อออกหาอาหารโปรดประจำฤดู นั้นคือกะปอม(กิ้งก่า) โดยหากวันนั้นได้กะปอมมา หมายความว่าทุกคนจะมีอาหารมื้ออร่อยได้อีกหนึ่งมื้อเพื่อสืบต่อลมหายใจ ของชาวชนบทอย่างผม เหอะๆ ขอแนะนำเมนูแรกครับ

ก้อยกะปอม หรือ ลาบกิ้งก่า

และนี่ก็คือตัวตนของกะปอมก่อนที่จะมาเป็นอาหารครับ อิอิ

เครื่องปรุงครับ

-กะปอม

-มะม่วง

-พริงป่น

- ข้าวคั่ว

- น้ำปลา

- ผงชูรส

- น้ำปลาแดก

- และผักหอม ผักชี เด้อครับ

ขั่นแรกกะจัดการลอกหนังกะปอมออก เอาเครื่องในถิ่ม นำมาย่างไปอ่อนๆให้กะปอมสุกเหลือง

ทำการสับให้เป็นชิ้นน้อยๆ

อั่นนี้เป็นบักม่วงส้มเด้อพี่น้อง เอามาก้อยใส่กะปอมเพื่อให้มีรสซาติออกเปรี้ยวๆเนาะ

นำเอากะปอมที่สับเป็นชิ้นๆมาตำในครกให้ละเอียด

นำบักม่วงลงตำในครกที่ตำกะปอม ตำให้เข้ากัน

ใส่เครื่องปรุงลงไป พริงป่น ข้าวขั่ว น้ำปลา ผงชูรส น้ำปลาแดก

ใส่ผักใบเป ผักใบมน หัวหอม ต้นหอม ซอยลงไป ตำให้เข้ากัน

พอเสร็จแล้วกะสิเป็นหน้าตาแบบนี้ละ เพิ่มความเผ็ดด้วยบักพริกหน่วย เชิญแซบเด้อบาดนิ อิอิอิ

ใน ช่วงต้นฝนจะเป็นช่วงฤดูกาลของการเริ่มทำนา ชาวนาจะพากันลงนาไถฮุด(ไถครั้งแรกเพื่อตากดิน) เมื่อมีฝนตกลงมาจะมีน้ำขังอยู่ตามรอยไถในทุ่งนานั่นเอง บรรดากบเขียดทั้งหลายที่รอดจากการถูกจับไปเป็นอาหาร ก็จะพากันวางไข่ไว้ในแหล่งน้ำต่างๆ หรือบางตัวโชคดีหน่อยก็มีโอกาสขยายเผ่าพันธุ์ก่อนที่จะถูกจับกิน

คราว นี้หล่ะก็ได้เวลาที่บรรดาเราชาวอีสานทั้งหลายจะได้อร่อยลิ้นกับเมนูเด็ดที่ ไม่ได้จะหากินกันง่ายๆนั่นคือ"หมกฮวก" จะได้กินก็เฉพาะช่วงนี้เท่านั้นนะไม่ได้มีนอกฤดูเหมือนผลไม้หรอก แบบนี้แหละที่ผมชอบนักหนา

เมื่อ ถึงช่วงที่ ลูกกบ ลูกเขียด ออกจากไข่กลายเป็น "ฮวก"(ลูกอ๊อด) โตได้ขนาดแล้ว บรรดาเราจะเริงร่าเตรียม สวิงกับตะข้อง ที่เป็นอุปกรณ์หากินคู่ชีพฉวยได้ตรงลงไปยังทุ่งนาทันที เพื่อซ้อนเอาลูกฮวกที่มีอยู่ดาดดื่นในทุ่ง ลูกฮวกมีหลายชนิดขึ้นอยู่กับว่ากบหรือเขียดที่ไข่ไว้

และนี่ก็คือที่มาของเมนูที่สองครับ

หมกอี่ฮวก(เหนือ) หมกฮวก(อีสาน) ห่อหมกลูกอ๊อด(กลาง) ... แซ๊บ แซบ

หมกฮวก
เป็น ชื่ออาหารอีสาน ที่รสชาติสุดยอดคุณค่าอาหาร ในความคิดของผม ถึงแม้ว่ามันจะอร่อยปานใดก็ตาม แต่ก็ไม่ควรทำกินบ่อยเพราะมันเป็นการทำลายกบเขียดไม่ให้โตและขยายพันธุ์ต่อ ไป แต่ถ้าเป็นลูกอ๊อดที่เลี้ยงเอง กะเฮ็ดกินโลดเด้อสู มันแซ๊บ

ชื่ออื่น
หมกอี่ฮวก(เหนือ) หมกฮวก(อีสาน) ห่อหมกลูกอ๊อด(กลาง)

นี่ก็คือฮวกครับก่อนที่จะมาเป็นอาหาร

เครื่องปรุงส่วนผสม

ขั้นตอนแรกเฮาต้องมาบีบเอาอุจาระฮวกออกสาก่อน อิอิ โดยการบีบท้องให้มันแตก

ต่อมาล้างให้สะอาด

ซอย หัวซิงไคไม่ต้องละเอียดมาก แล้วโขลกรวมกับพริงขี้หนู ใส่เกลือลงไปหน่อยจะได้แหลกไวๆ พอแหลกแล้วตักขึ้นใสชามเพื่อนำมาคลุกเคล้ากับฮวก เติมเกลืออีกหน่อย น้ำปลานิด เหยาะน้ำปลาแดกด้วย ผงชูรสตาม

เมื่อเคล้ากันดีแล้ว เอาใบผักอีตู่ลงไปคลุกพอเข้ากัน

ตักใส่กระทงใบตองที่เตรียมไว้ กลัดด้วยไม้ขอย้ำไม้นะไม่ใช่ลวด

เสร็จ แล้วนำไปตั้งบนเตาไปใช้ไฟกลางๆไม่แรงเกินและไม่อ่อนเกิน ทางสายกลางน่ะ อ้อลืมบอกใบตองน่ะไม่ต้องหวง 2-3 ชั้นได้เลยถ้าชั้นเดียวหมกจะไหม้อดกินกันพอดี

สังเกตว่าน้ำห่อหมกจะ เริ่มไหลออกมาช่วงนี้ห่อหมกเริ่มส่งกลิ่นเรียกเพื่อนบ้านแล้ว(ไม่อยากให้มา เลยเดี๋ยวได้กินน้อยแต่ก็ห้ามกลิ่นไม่ได้มันดื้อ ฟังไม่รู้ภาษาคน หนหวย)

สักพักพอน้ำแห้งแล้วกลิ่นจะยิ่งหอมแรงขึ้น แสดงว่าสุกแล้ว ตักเสริฟได้ทันทีกินกับข้าวเหนียวร้อนๆ
หมกแล้วๆ น่าตาประมาณนิหละจ้า น่าตาบ่สวย แต่แซบ อิอิ