ไทปูซัม คือ เทศกาลที่รำลึกถึงวันคล้ายวันเกิดของพระมุรุกัน

หรือพระขันธกุมาร และอีกองค์คือพระสุพรัมมาเนียม

(Subramaniam) และเฉลิมฉลองที่พระปารวตีให้มอบหอกหรือทวน

ให้กับพระมุรุกันเพื่อให้พระมุรุกันสามารถที่จะพิชิตอสูรสุรปัทมัน

(Soorapadman) จริงๆแล้ววันที่จะจัดงานคือในวันที่ดวงจันทร์

เต็มดวงของเดือนทมิฬ ปูซัม(Pusam)คือ ดาวที่อยู่ในจุดสูงสุด

ระหว่างเทศกาลนี้.....

ประเพณีนี้แสดงถึงความเชื่อผู้เข้าร่วมพิธีจะเดินไปตามระยะทาง

มากกว่า 3 กม. และทำพิธีบูชาและขอบพระคุณพระเป็นเจ้า

และโดยที่ผู้เข้าร่วมพิธีหลักจะแบกหรือลากกาวาดีที่ถูกออกแบบ

และตกแต่งอย่างงดงาม ผู้แบกกาวาดีจะร่ายรำระหว่างที่แบกกาวาดี

ในระหว่างพิธีกรรมสักการะและบูชาโดยเหล่าสาวกที่ทำพิธีวิงวอน

ขอความช่วยเหลือจากพระมุรุกันโดยผ่านกาวาดีซึ่งเป็นส่วนสำคัญ

ที่แท้จริงมาโดยตลอดเป็นปกติที่เหล่าสาวกจะตกแต่งกาวาดี

ที่ประดับไปด้วยดอกไม้และขนนกยูง(พาหนะของพระมุรุกัน)

อย่างงดงาม....

โดยทั่วไปผู้ที่เสนอจะแบกกาวาดีส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่ต้องการ

ให้เรื่องร้ายๆหรือภัยพิบัติต่างๆผ่านพ้นไป บางคนก็แบกก่อนแต่งงาน

บางคนก็แบกหลังพิธีแต่งงาน บางคนก็แบกในช่วงที่ภรรยาตั้งครรภ์

หรือกำลังจะคลอดลูก แต่ในขณะที่บางคนทำเพื่อให้ตัวเองเข้าถึง

กับความรักของพระเป็นเจ้าภายในจิตวิญญาณของเขาเอง

สุดแท้แต่ละเหตุผลของแต่ละคน แต่จริงๆแล้วก็คือการแสดง

ถึงความรักและภักดีสูงสุดต่อพระเป็นเจ้านั่นเอง