แม้จีนได้พัฒนาเทคโนโลยีล้ำสมัยอย่างรวดเร็วเป็นที่กล่าวขวัญของโลก อย่าง เทคโนโลยีการสร้างตึกโรงแรม 15 ชั้น (The Ark Hotel ฉังซา มณฑลหูหนัน) แล้วเสร็จใน 6 วัน แต่เชื่อหรือไม่ ในมหานครอย่างเซี่ยงไฮ้ กลับมีกรณีโครงการซ่อมแซมขยายถนนยาวเพียง 3 กิโลเมตร ที่ใช้เวลาก่อสร้างกว่า 3 ปี ก็ยังไม่อาจแล้วเสร็จ เหตุเพราะ “บ้านตะปู” หัวแข็ง
   
   
ทั้งนี้ “บ้านตะปู” (ติงจื่อฮู่-钉子户) หมายถึง บ้านที่ยืดหยัดต้านการรื้อถอนของเจ้าหน้าที่ซึ่งต้องการนำที่ดินไปทำโครงการพัฒนาต่างๆ “บ้านตะปู” นับเป็นปัญหาร่วมสมัยของจีนปัญหาหนึ่ง สืบเนื่องจากยุคพัฒนาสังคมเมืองอย่างชนิดพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินของจีน จึงมีการผุดโครงการก่อสสร้าง ทั้งโครงการก่อสร้างสาธารณูปโภค โครงการที่อยู่อาศัย โครงการศูนย์การค้าอาคารพาณิชย์ ฯลฯ พร้อมๆกันนี้ก็เกิดความขัดแย้งเรื่องกรรมสิทธิ์ที่ดิน ระหว่างเจ้าหน้าที่รัฐและประชาชนที่ถูกสั่งโยกย้ายออกจากบ้านในช่วงหลายปีมานี้ 
   
   
ในเดือนมีนาคม (2554) ชาวเน็ตโหวต “บ้านตะปู” หัวแข็งที่สุดแห่งนครเซี่ยงไฮ้ ได้แก่ บ้านของนาย สีว์ จวิน ตั้งอยู่บนถนน ฮู่ถิงเป่ยลู่ หมู่บ้านจิ่วถิง เขตซงเจียง ชานเมืองเซี่ยงไฮ้  สื่อจีนรายงานว่า เมื่อเดือนต.ค. ปี 2551 เจ้าหน้าที่ได้เริ่มเดินหน้าโครงการขยายถนนฮู่ถิงเป่ยลู่ซึ่งมีความยาวเพียง 3 ก.ม.โดยมีกำหนดเส้นตายแล้วเร็จงานในปี 2551 แต่แล้วก็ต้องล่าช้าออกไปหลายครั้ง จากเดือนพ.ค ...เป็นปลายปี... เป็นเดือนพ.ค.2553… เนื่องจาก “บ้านตะปู” บนพื้นที่ 450 กว่าตร.ม. ของนาย สีว์ จวิน ที่งัดไม่ออก นั่นเอง
   
   
ผู้สื่อข่าวจีนแห่งตงฟังเน็ต ได้สัมภาษณ์นาย สีว์ จวิน เมื่อวันที่ 25 มี.ค. “สื่อออกข่าวกันไปว่า ผมต้องการเงินค่าชดเชยสำหรับการย้ายออกจากบ้าน 150 ล้านหยวน และยังบอกว่าบ้านของผมขวางอยู่ใจกลางถนน การพูดอย่างนี้ไม่ถูก มิใช่ว่าผมไม่อยากย้าย ผมไม่ใช่พวก “บ้านตะปู” ผมเข้าใจการขยายถนนนั้นจะสร้างความเจริญให้กับเมือง แต่ผมก็ต้องปกป้องผลประโยชน์ของผมเช่นกัน ค่าชดเชยที่รัฐบาลเสนอให้ 1,000 กว่าหยวน ต่อตร.ม. เทียบกับราคาบ้านรอบๆบริเวณ ซึ่งมีราคา 10,000 กว่าหยวน คุณว่ามันยุติธรรมแล้วหรือ?”
   
   
เมื่อผู้สื่อข่าวไปสอบถามเกี่ยวกับปัญหาค่าชดเชย กับรองผู้อำนวยการสำนักงานการรื้อถอนสิ่งก่อสร้างแห่งหมู่บ้านจิ่วถิง นาย เสิ่น จัวเสี่ยว ก็ได้คำตอบว่า เจ้าหน้าที่ได้ปฏิบัติตามกฎระเบียบว่าด้วยการจ่ายค่าชดเชยการรื้อถอนสิ่งก่อสร้างของรัฐบาลท้องถิ่นแห่งนครเซี่ยงไฮ้ประกาศเมื่อเดือนเม.ย.2545 “ค่าชดเชยนี้คำนวณจากทุนก่อสร้างบ้าน และค่าตกแต่งภายใน ตอนนี้รัฐบาลได้ให้ที่ดินแก่เขาผืนหนึ่ง เงินชดเชยที่ให้ไปนั้นสำหรับการก่อสร้างตัวบ้าน” เสิ่น ย้ำ
   
   
แต่นาย สีว์ จวิน กลับโต้แย้งว่านโยบายค่าชดเชยการย้ายบ้านฉบับนี้ ล้าสมัยไปแล้ว “ราคาบ้าน จากปี 2545 เทียบกับตอนนี้ ขึ้นราคาไปตั้งกี่เท่าตัวแล้ว แล้วยังใช้นโยบายเก่านี้อยู่อีก?” 
   
   
นาย เสิ่น จัวเสี่ยง ตอบว่า “ตอนนี้ เรายังไม่มีนโยบายใหม่”

โครงการขยายถนนฮู่ถิงเป่ย เริ่มก่อสร้างมาตั้งแต่ปี 2551 แต่สามปีผ่านไป ก็ยังไม่แล้วเสร็จ เนื่องจากบ้านของนาย สีว์ จวน ที่ตั้งเป็นจระเข้ขวางคลองกลางถนน (ภาพตงฟังเน็ต)

บ้านเรือนกลางถนนฮู่ถงเป่ย หมู่บ้านจิ่วถง ที่ยังยืนกรานไม่ย้ายออกไป (ภาพหวาซังเน็ต)

บ้านตะปู” หัวแข็งที่สุดแห่งนครเซี่ยงไฮ้