ฝีมือการแสดงที่พัฒนาไปตามกาลเวลา ผลักดันให้หนุ่มสูงยาวขาวตี๋ที่ชื่อ เคน-ธีรเดช คนนี้ กลายเป็นพระเอกเนื้อหอมลำดับต้นๆ ของวงการบันเทิงเมืองไทยได้ไม่ยาก แม้ว่าอาชีพนักแสดงจะไม่ใช่สิ่งที่เขาใฝ่ฝันมาก่อนก็ตาม

ตัวตนวัย 17เรียน ไฮสคูลอยู่ที่ คอลเลจ ซานตาบาบารา สหรัฐอเมริกาครับ ไปตั้งแต่อายุ 16 ปี อยู่มาได้ 1 ปีแล้ว เริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง ดูแลตัวเองได้ รู้สึกเป็นอิสระดีครับ เหมือนเป็นโลกใบเล็กๆ ของเรา อาจมีลำบากบ้างแต่ไม่มากมายเท่าไหร่ คิดถึงบ้านบ้าง ก็โทร.หาพ่อแม่ แต่ส่วนใหญ่ก็โอเคครับ ทำให้เรารู้จักหน้าที่ รับผิดชอบตัวเองมากขึ้น
ช่วง นั้นไว้ผมยาว เป็นหนุ่มน้อยที่มีโลกส่วนตัวเยอะมาก แต่ก็มีเพื่อนแถมมีแฟนด้วยนะครับ ไม่ค่อยชอบซักเสื้อผ้าเท่าไหร่ ชอบกลับด้านเสื้อแล้วใส่ต่อ ไม่รู้คิดอะไรอยู่เหมือนกัน ประเภทใส่วันเดียวซักนี่ทำไม่ได้ ต้องหมกๆ ไว้ก่อน

ความฝันวันวาน
อยาก เป็นช่างภาพ ว่างๆ ก็ฝึกถ่ายภาพตลอด แต่พอกลับมาเมืองไทยกลับได้งานนักแสดงแทน ที่รับงานแสดงเพราะอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ตอนนี้ก็มีอย่างที่หวังไว้แล้ว แต่ตอนเริ่มงานแสดงใหม่ๆ นี่ฝืนความรู้สึกมากนะครับ เพราะผมเป็นคนไม่ค่อยชอบแสดงออกเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนี้มีความสุขกับงานแสดงแล้ว ส่วนงานถ่ายภาพก็ยังทำอยู่ไม่เลิก แต่ถือเป็นงานอดิเรกแทนครับ

เพื่อน
เพื่อน ที่โรงเรียนเซนต์ดอมินิก พอไปเรียนที่อเมริกาก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ อยู่ที่โน่นเพื่อนส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่ บางคนเกือบๆ จะสามสิบ จบปริญญาตรีกันหมดแล้วไปเรียนต่อโท เป็นเพื่อนคนไทยทั้งหมดครับ ส่วนเพื่อนฝรั่งก็มีเจอกันเวลาไปเรียน

แฟชั่น
ผม ชอบไปเดินหาของตามร้านขายของเก่า หรือร้านรับบริจาคเพราะเขาขายถูก เงินที่ได้ก็เข้ามูลนิธิเป็นการกุศล ชอบไปคุ้ยๆ เลือกดูโน่นนี่ สนุกดีครับเพราะชอบของเก่า ที่ใส่ประจำก็เป็นเสื้อยืดกางเกงยีนส์

แหล่งท่องเที่ยว
เมือง ที่ผมอยู่ติดทะเล ว่างๆ ก็ไปตกปลาริมหาด เดินเล่น หรือขับรถไปกับกลุ่มเพื่อน ไปแอลเอบ้าง หรือถ้าหยุดยาวก็ขับรถไปเที่ยวค้างแรมไกลๆ

ฮีโร่ในดวงใจ
หว่องการ์ไว ผู้กำกับชาวฮ่องกง ชอบหนังของเขามากครับ หนังสวยได้อารมณ์เหงาๆ ผสมอาร์ตๆ

ความรัก
เหมือน โลกแคบๆ ไม่วุ่นวาย มีความสุขเงียบๆ มีแฟนเป็นคนไทยครับ แล้วช่วงนั้นก็ค่อนข้างอินมากตามประสาวัยรุ่น แต่ผมไม่มีสาวในสเป็กอะไรมาก ขอแค่คุยกันรู้เรื่อง ส่วนมากรู้จักเป็นเพื่อนกันมาก่อน แล้วค่อยๆ พัฒนาเปลี่ยนเป็นแฟน ซึ่งเป็นรูปแบบความสัมพันธ์ที่ผมชอบและทำมาตลอด

เรียนรู้จากวัย 17
ผมว่าคนเราสามารถเรียนรู้ได้ในทุกช่วงเวลาของชีวิตนะ

อีก 17 ปีข้างหน้า
ยัง ทำงานอยู่ ถ้าเป็นงานในวงการก็อาจอยู่เบื้องหลัง คงไม่เป็นนักแสดงแล้วครับ ส่วนเรื่องถ่ายภาพผมว่าคงทำตลอดชีวิตไม่เลิกง่ายๆ แน่นอน เพราะเป็นสิ่งที่ผมรักและเป็นตัวตนของผมมากๆ จริงๆ เคยฝันอยากเป็นคนขายเฟอร์นิเจอร์นะครับ แต่ก็ยังไม่คิดไปไกลขนาดนั้น เพราะผมไม่ชอบวางแผนอะไรที่ยาวนานหลายปีส่วนมากจะแพลนคร่าวๆ แค่ใกล้ๆ ช่วงปีสองปีเท่านั้น
 

ภาพ!! เคน ธีรเดช วงศ์พัวพันธุ์ ในปัจจุบัน