สื่อ ดารา และ นักการเมือง : อาหารหรือยาพิษ
ล้วนแล้วยืนอยู่กลางของทางแยก
ทางหนึ่งพาเหลวแหลกและล้มคว่ำ
ทางหนึ่งจะเจือจุนคุณธรรม
สุดแต่จะเลือกนำทำทางใด
เพราะสังคมจับจ้องมองตามติด
ราวกับมอบชีวิตเอาไว้ให้
ดาราโปรดพฤติกรรมทำอย่างไร
พร้อมจะเลียนแบบไปไม่รั้งรอ
หากเรื่องถูกตอกย้ำนำออกสื่อ
โหมกระพืออ้างงดงาม “ตามคำขอ”
ว่า “สังคมสนใจ” อ้างให้พอ
ค่าโฆษณาล้นคออิ่มพอแรง
เป็นสื่อได้เพียงแต่แค่กระจก
ภาพงามหรือลามกแล้วแต่แหล่ง
ควรไม่ควรละไว้ไม่แจกแจง
เป็นตะเกียงไร้แสงส่องปัญญา
เหมือนข่าวคาวการเมืองเรื่องขี้ฉ้อ
เรื่องด่าทอวกวนเหมือนคนบ้า
ชิงอำนาจเป็นใหญ่กันไปมา
ไม่เคยเห็นสายตาประชาชน
ว่า..หยามเหยียดเดียดฉันท์พวกมันมาก
เพราะรักชาติแต่ปากทุกแห่งหน
ที่บ้านเมืองลำบากและยากจน
เพราะนักการเมืองปล้นจนวันนี้
เป็นอาหาร ข้าวปลา หรือยาพิษ
แค่รู้ถูกรู้ผิดในหน้าที่
วานเจาะลึกถ้วนทั่วชั่วหรือดี
พร้อมช่วยชี้ทางแก้แก่สังคม