ผมจะแต่งงานกับสาวสวยที่สุดในอำเภอนี้ 

เธอชื่อโอปอลล์ครับ บ้านอยู่ถัดเราไปนิดเดียว”

หลังอาหารเย็นผ่านไป พ่อก็ดึงธีรเดชไปคุยกันสองต่อสอง

“ ลูกเอ๋ยพ่อมีเรื่องคุยด้วย พ่อกับแม่แต่งงานกันมาสามสิบปี 

 แม่ของลูกเป็นเมียที่ดี เป็นแม่ศรีเรือนที่ไม่มีอะไรบกพร่อง

แต่เสียอย่างเดียว คือ แม่เขาไม่เก่งเรื่องบนเตียง 

 พ่อเลยแอบไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นไว้เยอะ

ความจริงน่ะ โอปอลล์เป็นพี่น้องกับลูกเพียงแต่คนละแม่

ลูกคงแต่งงานไม่ได้”

หัวใจของธีรเดชแหลกสลาย มีอาการซึมเศร้าไปร่วมปี

กว่าจะทำใจได้ และออกไปจีบสาวคนใหม่

ไม่นานนักก็กลับบ้านมาประกาศข่าวดี

“ผมคุยกับเป้ยแล้วครับ คุณพ่อคุณแม่ อีกสองเดือนเราจะแต่งงานกัน”

คุณพ่อดึงเอาตัวธีรเดชไปคุยกันสองต่องสองอีกครั้ง 

“เป้ยก็เป็นน้องของลูกเหมือนกัน พ่อเสียใจจริงๆ ที่ลูกจะไม่ได้แต่งงาน”

ธีรเดชหงุดหงิดจนคลั่ง ในที่สุดก็ตัดสินใจไปฟ้องแม่

“พ่อทำงี้ได้ไงพ่อเที่ยวไปมีลูกกับผู้หญิงอื่นทั่วอำเภอ 

แล้วอย่างนี้เมื่อไรผมถึงจะได้แต่งงาน พอผมไปรักกับสาวคนไหน 

ก็กลายเป็นว่าจีบน้องสาวคนละแม่เข้าทุกที”

แม่ของธีรเดชได้ยินแล้วแทนที่จะโกรธกลับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“อย่าไปสนใจที่พ่อพูดเลย ลูกเอ๋ย ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้เป็นพ่อของลูกหรอก”