" ลมเพชรหึง" เป็นสิ่งที่ไม่เข้าใครออกใคร คู่รักมักจะทะเลาะกันด้วยเรื่องหึงหวง เธอเป็นของฉัน ฉันเป็นของเธอ (แล้วพี่จะเป็นของใคร ? ) คาดว่า ผู้หญิงจะแสดงออก ซึ่งอารมณ์ทำนองนี้ประมาณร้อยละ 70 ขณะที่ผู้ชายร้อยละ 50 เค้าเป็นกัน

      แต่เห็นเปอร์เซ็นต์ความขี้หึงของผู้ชายน้อยๆ อย่างนี้เถอะ ทว่าการแสดงออก... น้องเอ๋ย ประเภทถึงเลือดถึงเนื้อ เรียกว่า อารมณ์ดิบมันมีมาก เลยต้องระบายออกมาแบบ หื่นกระหาย ในขณะที่ผู้หญิงอย่างมากเธอก็งอน แสดงความน้อยอกน้อยใจ หรือไม่ก็ทุบอกแฟนหนุ่ม สักตึ้บ เดี๋ยวก็หาย แต่บางกรณี หันมาอีกที อ้าว... เธออาจแปลงร่างกลายเป็นผีเสื้อสมุทร ตั้งท่าจะพิชิตพระอภัยฯ เสียแล้วก็มีอีก

      ฉะนั้น เรื่องขี้หึง ขี้หวงนี่ เป็นเรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวของมนุษย์แต่ละคนค่ะ ใครจะเป็นมากหรือเป็นน้อย ก็ขึ้นอยู่กับพื้นฐานครอบครัวดั้งเดิมของตัวเองนั่นแหละ แต่เอ๊ะ เอ๊ะ... ก็มีปัจจัยด้านคู่รักมามีส่วนประกอบด้วยเหมือนกันนะ

     เพราะถ้าคู่รักของใครมีบุคลิกลุกลี้ลุกลน หรือรักไม่จริง ไม่คิดว่านี่คือรักแท้แล้วละก็ ต่อให้คุณทุ่มเทรักหรืออุทิศตัวให้เขาเพียงไร บทเขาจะไปเกี้ยวสาวคนอื่น เขาก็ทำโดยไม่สนคุณเสียด้วยซ้ำ

     ดัง นั้น ก่อนจะริรักใครควรดูให้แน่ก่อน ดีกว่าที่จะทุ่มใจไปหึงให้เสียเวลา เพราะการเกิดอารมณ์หวงห่วงรักนี่ พี่ว่ามัน Waste Time, Waste Heart เสียเวลาและเปลืองหัวใจเหลือเกินค่ะ

     จะหึงกันไปทำไม ถ้าเรามีความมั่นใจในตัวเองและมั่นใจในคนที่เรารัก...นี่ แบบนี้ถึงจะเรียกว่าพี่เมอร์ลินของแท้

     แต่ในเมื่อโลกนี้ มีรักก็ต้องมีโกรธ มีโลภก็ต้องมีหลง มีพะวงก็ต้องมีคนึงหา ฉันใด ก็ฉันเพล คนเราจะรักกันทั้งที ถ้าไม่หึงให้รู้สึกว่า "รักอยู่นะ" ก็กระไรอยู่ใช่ไหมจ๊ะ

     ผู้เชี่ยวชาญศาสตร์ด้านลมเพชรหึงระดับอินเตอร์เนชั่นแนล จากมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด บอกว่า โดย ธรรมชาติของมนุษย์นี่นะ เป็นสัตว์ประเสริฐที่อยากรู้เป็นที่สุดว่า คนที่ตนรักและผูกพันด้วยจะมีใจรักตอบมากน้อยแค่ไหน หรือจะแสดงอาการสนใจห่วงใยในตัวเรามากเพียงใด มนุษย์ (ผู้ซึ่งอ่อนหัดในรัก) ก็เลยไม่รู้จะเอาอะไรมาวัด จึงจับเอาอาการหึงหวงที่แสดงออกมานี่แหละเป็นตัวบ่งชี้

      แล้วคุณๆทราบไหมว่า ความหึงหวงนี่ ตามข้อมูลทางวิชาการ (อีกนั่นแหละ) เว้าว่า ก่อกำเนิดมาจากพื้นฐานทางอารมณ์ที่ไม่มั่นคง ซึ่งตลกซะด้วยนะ เพราะมนุษย์ชอบนำมันมารวมกับความอิจฉาริษยา ความหึงจึงไม่ใช่เรื่องธรรมดา แต่อาจเป็นที่มาถึงฆ่าคนได้! ปรื๋อ ฟังแล้วขนลุกค่ะ

ทีนี้ ถ้ามีแฟนแล้วเป็นคนขี้หึง แบบว่า... 

     - ห้ามคุณไปคุยเล่นกับคนแปลกหน้าที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน 
     - ถ้าโทรศัพท์มาหา แล้วมีคนอื่นรับสายแทน เขาจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ 
     - เขาไม่พอใจหากคุณดูเซ็กซี่จนน่าอัศจรรย์ แล้วจะเพียรถามอยู่นั่นแหละว่า จะสวยไปให้ใครมอง...พูดจาน่าตบดีค่ะ 
     - ทำอย่างไร เขาก็ไม่เชื่อว่า หนุ่มหล่อสุดฤทธิ์ขนาดทอม ครูซ ที่คุณคุยด้วย เมื่อกี้ เป็นน้องชายแท้ๆ ของคุณเอง... แบบนี้ท่าทางจะอาการหนัก 
     - จะเพจหรือโทรศัพท์มาหาคุณทุกนาทีที่เขาว่างจากงาน เพื่อจับให้มั่น คั้นให้ตายว่า คุณอยู่กับใครหรือเปล่า ? 
     - หากแฟนของคุณมีอาการประมาณนี้ ขอแสดงความยินดีว่า เขาคงรักคุณมากสินะ แต่รักแบบเกินไป ก็ไม่ไหวเหมือนกัน

    เพราะถ้าจะกระดุกกระดิกไปไหน หรือทำอะไรคงลำบากใจไม่น้อย ที่สำคัญ ยิ่งเขาหึงคุณมากเท่าไหร่ ความรักที่คุณมีให้ดูเหมือนจะลดดีกรีลงตามไปด้วย มากเท่านั้น ใช่ไหมล้า ของแบบนี้ไม่ต้องปิด เมอร์ลินก็รู้ ว่าไอ้พวกชอบหึงเหล่านี้ มันน่ารำคาญมากแค่ไหน

     แต่คุณๆอย่าเพิ่งสิ้นหวังไป เพราะความเป็นคนขี้หึงสามารถเปลี่ยนได้ ไม่ถึงกับเป็นแล้วเป็นเลย อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณไม่อยากให้เขาหวงมาก คุณก็ต้องร่วมมือ ช่วยขจัดอารมณ์นรกนี้ ให้ออกไปจากใจเขาด้วย ไม่ใช่ปล่อยให้มัน เป็นไปตามบุญตามกรรม นี่หมายถึงในกรณีที่ คุณรักเขาอย่างจริงจังนะ

     การ ช่วยกันก็ไม่ต้องอะไรมาก แค่พูดให้ กำลังใจเขาบ่อยๆว่า คุณนั้นรักเขา อย่างไม่ต้องสงสัย และขอให้เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่ต้องไปหึงระบาด ให้รักของเรา ต้องอับปางเร็วนักหรอก พูดแค่นี้ ถ้าเข้าใจก็โอเคไป แต่ถ้ายังสติแตก จะตัดหางปล่อยวัด ก็ทำไปเถอะ