ใครจะเชื่อว่าปลาดึกดำบรรพ์ ดั่งภาพฟอสซิล จะสามารถหลบเร้นกายจากเหล่านักสำรวจ นักวิทยาศาสตร์ และการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่มาได้ จนถึงทุกวันนี้ วันนี้มันยังคงแวกว่ายอวดโฉมให้เราได้ชื่นชมอย่างสง่างาม

ปลาซีลาแคนท์(Coelacanth โดยมีรากศัพท์มาจากภาษาลาตินที่แปลว่า Hollow spine หรือ ไอ้หนามกลวง ซึ่งเป็นชื่อที่ใช้เรียกปลาทั่วๆในกลุ่ม Sarcopterygii) เดิมทีเหล่านักวิทยาศาสตร์ คิดว่าปลาซีลาแคนท์นั้นได้สูญพันธุ์ไปพร้อมกับเหล่าไดโนเสาร์ เมื่อกว่า 65 ล้านปีล่วงมาแล้ว แต่ก็ถูกค้นพบเมื่อปี 1938 ว่าพวกมันยังคงเหลือรอดจากการสูญพันธุ์เมื่อมีการค้นพบ ที่ แนวชายฝั่งทางตะวันออกของแอฟริกาใต้ บริเวณปากแม่น้ำ Chalumna ปลาซีลาแคนท์ เป็น ปลาที่มีปอด(Lungfishes) มีลักษณะคล้ายเป็นสัตว์ที่มีระยางสี่แขนง(Tetrapods) มากกว่าปลาครีบ(ray-finned fish) ชิ้นส่วนที่ขาดหายไป(Missing link)ระหว่าง ปลา กับ สัตว์ที่มีระยางสี่แขนง ที่แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของ ปลา มาเป็นสัตว์บก ปลาซีลาแคนท์ สำหรับชาวพื้นบ้านพวกมันแทบจะไม่มีมูลค่านอกจากนำเนื้อมากิน เอามาทำน้ำมันมีกลิ่นที่มีกลิ่นฉุน และเมื่อมีออเดอร์จาก นักสะสม หรือ พิพิธภัณฑ์