ความ แค้นนับพันปีนั้น เราจะจบมัน
ในวันนี้!!
วันนี้ก็เป็นวันที่สดใสเช่นเคย
ผมหาวหวอด อย่างขี้เกียจ ๆ
ผมกับเจ้านายมนุษย์ยังคงรักใคร่สนิทชิดเชื้อกันดี
อาหารก็กินด้วยกัน
ยามเผชิญอันตรายผมก็ป้องกันตัวให้เจ้านายได้
ช่วยงานบ้านขยันขันแข็ง
หรือเป็นอุปกรณ์ช่วยถูพื้นซะเองก็ได้
แต่ทว่า
ผม กลับมีความไม่สบายใจเกิดขึ้น เหมือนว่ามีพลังบางอย่างคืบคลานเข้ามา
ผมเปิดทีวีดูรายงานข่าว
สงสัยจะเป็นช่วงข่าวอาชญากรรมเห็นมีคนถือปืนกลิ้งๆ
"ท่าน ผู้ชมคะ ขณะนี้มีกลุ่มแมวจำนวนมากกำลังอาละวาดไปทั่วเมือง ทำให้ชาวเมืองปั่นป่วนกันไปหมดแล้วค่ะ พวกมันแฝงตัวไปทุกหนแห่ง ราวกับว่ามันอยู่ตรงนั้นมาตลอดเพื่อคอยหาโอกาสโจมตีพวกเราอยู่"
ใช่แล้ว
พวกมัน อำพรางตัวมาตลอด
มันแอบซ่อนอยู่ตามที่ต่าง ๆ
มันปลอมตัวกลมกลืนกับมนุษย์ จนแยกไม่ออก
มันแย่งที่อยู่อาศัยของผู้คน
มันเข้าไปแย่งอาหาร
ทำลายข้าวของ
แย่แล้ว!!
สิ่ง ที่ผมสังหรเป็นจริง เกิดการปฏิวัติขึ้นแล้ว!!
ด้วยความที่เป็นพระเอกของ เรื่อง ผมต้องรีบไปในเมืองอย่างเร็วที่สุด
รีบวิ่งไปหยุดยั้งมัน
รีบ วิ่งเข้า ๆ
ในที่สุดผมก็มาถึงในเมือง ผมก็ได้พบกับตัวการที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้
มัน คือ
เหมียวไพทูรย์นั่นเอง!!
เมื่อไม่มีผมซึ่งเคยอยู่เป็นก้าง ขวางคอ เหมียวไพทูรจึงสั่งสมกำลังชาวแก๊งจนได้กลายเป็นท่านผู้นำไปแล้ว
หยุด เดี๋ยวนี้นะ!! เหมียวไพทูรย์!!
"ทำไม นายถึงทำแบบนี้ ทำร้ายมนุษย์ไม่ได้นะ"
"สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำอย่าง มนุษย์น่ะเรอะ มันไม่ควรจะกำเนิดขึ้นมาบนโลกนี้ตั้งแต่แรกแล้ว! ชาวแมวทั้งหลาย ลงมือขั้นต่อไปได้!"
เหล่าแมวก็เริ่มทำการทำร้ายมนุษย์โดยตรงทันที
เริ่มจากมือตบไม่ยอมหยุด แม้ว่ามนุษย์จะพยายามขัดขืนเท่าไหร่ก็ตาม
ซุ่มทำร้ายเด็ก
ทำร้ายนักข่าว
ใครหน้าไหนอย่าได้ยื่นมือมายุ่ง
ฆ่าไม่เลือก
ก่อ การร้าย
"หยุดเดี๋ยวนี้น้า"
ผมเข้าไปต่อสู้กับเหมียวไพทูรย์
เรื่องกำลังผมมั่นใจอยู่แล้วเพราะผมออกกำลังกายทุกวัน
ฝึกวิทยายุทธมาแล้วด้วย
ฉะนั้น
เหมียว ไพทูรย์ไม่น้อยหน้า เรียกลูกน้องมาใช้ Jet stream attack
การ ต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด
เหมียว ไพทูรย์เริ่มใช้อาวุธหนัก
แต่ ผมก็ไม่ยอมแพ้
เหมียวไพทูรย์ transform
วู๊บๆ วื๊บๆ ฉึบฉับๆ
ผม ก็tramsformด้วย
อะฉับๆโช้งเช้งๆ
เหมียวไพทูรย์สู้กันดัมไม่ไหว
จึงออกคำสั่งสุดท้าย
"ชาวแมว ทั้งหลายยยยยยย Bastet!!!"
เหล่าแมวร้ายเมื่อได้ยินก็เริ่มทำการ...
...รวม ร่างกับไพทูรย์
แมวยังคงวิ่งออกมารวมร่างกันเรื่อย ๆ
รวมกัน เป็นก้อนใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
ใหญ่ ขึ้นเรื่อย ๆ จนประชาชนแตกตื่นตกใจ
จนขยายร่างเป็นเทพแมวยักษ์ Bastet
นี่มัน อะไรกันนี่
ผมตกใจ กับแมวยักษ์ตรงหน้า
โอ้ เหมียวไพทูรย์ ทำไมนายถึงโกรธแค้นมนุษย์อย่างนั้น
แกจำไม่ ได้รึว่า มนุษย์ทำอะไรกันแมวอย่างเราไว้บ้าง
ทั้งกลั่นแกล้งต่าง ๆ นา ๆ
ไม่ยอมให้เราเข้าบ้าน
หลอกให้เราตกใจ
สร้างคอก กั้นกักขัง
ทรมาณด้วยการเอาอาหารมาล่อแต่ใส่กระจกไว้ไม่ให้กิน
เอา ของหนัก ๆ ทับไม่ให้หนีไปไหน
บังคับ ให้ถ่ายหนังลามก
บังคับให้ทำสิ่งที่เกลียด
เห็นความเจ็บ ปวดของเราเป็นความบันเทิง
หรือกระทั่งจะกินเราเป็นอาหาร
ประธานาธิบดี ยังรังแกเรา
มองเราด้วยความไม่ไว้ใจตลอด
ฉันถึงต้องหนี จากมนุษย์มาเป็นแมวนักเลงข้างถนน
จนวันหนึ่ง เจ้าแห่งแมวก็มาหาฉัน
มามอบพลัง พิเศษให้
เพื่อให้ฉันได้แก้แค้น
ใช่แล้ว เพราะว่าพวกมนุษย์มันไม่ควรจะมีอยู่ในโลกนี้!!
ไพทูรย์Bastetเริ่ม อาละวาด
ทำลาย บ้านเมือง
ผม ไม่รู้จะสู้กับมันยังไงดี แต่มาถึงขั้นนี้แล้วก็เหมือนขี่หลังเสือ ถอยกลับไม่ได้อีกแล้ว
เย๊ยยย....... นั่นมันเสือขี่หลัง
ทันใดนั้นเอง
"พวกเรามาช่วยแล้วววว"
กองทัพเรือมาช่วยสู้
หมาก็มาช่วย สู้
ก็ อตซิลล่าก็มาช่วย
ไพทูรย์Bastetห้าม"อย่าเข้ามานะ" แต่ผมไม่ฟังเสียง จู่โจมปิดท้ายทันที
"falcon punch!"
ในที่สุดไพทูรย์ Bastetก็พ่ายแพ้
ไพทูรย์กระเด็นไปไกลมากจากพลังของ falcon punch
"ท..ทำไม..กัน ทั้ง ๆ ที่ข้ามีพลังของพระเจ้าแท้ ๆ"
"มันคือพลังมิตรภาพไงล่ะ แกคงไม่รู้ล่ะสิ นี่แหละผลตอบแทนจากสิ่งดี ๆ
ที่ฉันเคยทำร่วมกับสิ่งมีชีวิตร่วมโลก"
เล่นกันหัวหกก้น ขวิด
ขี่หลัง
ปาตี้สนุกสุด เหวี่ยง
อิง แอบแนบชิด
เรียน หนังสือมาด้วยกัน
เรียนมากเครียดๆก็ไป เล่นวินนิ่ง
ทำอะไรแผลง ๆ ด้วยกัน
"นี่..นี่ สินะ ความรักที่ฉันไม่เคยได้ ถ้าเป็นแกคงดูแลแมวทั่วโลกได้แน่ ข้าขอฝาก อึก....."
ไพทูรย์ไม่ทันพูดจบก็สิ้นใจไป
หลัง จากนั้นผมก็ได้เป็นวีรบุรุษของโลก
เป็นแมวดังนัก ข่าวรุมล้อม
โลกไม่มีความขัดแย้ง สงบสุขได้ด้วยความรัก
ผมจะคอย ดูแลโลกนี้จากที่สูง
และโลกนี้ จะไม่มีแมวมาอาละวาดอีกต่อไป
หวังว่านะ
แฮ่!!