มิติพิศวง ห้องนี้ผีหลอก Share 

คน เราเมื่อยังมีลมหายใจอยู่และ รู้จักมักคุ้นกันก็ย่อมห่วงหาอนาทรต่อกัน เป็นธรรมดา แต่เมื่อฝ่ายหนึ่งตายจากกันไป ก็เหมือนอยู่กันคนละโลก เพราะไม่สามารถ สื่อสารกันได้ เขย่าปลุกยังไงก็ไม่ตื่น

ชีวิตคนโสดอย่างผมใช่ว่าไม่อยากมี คนนอนเคียงข้าง แต่ไปจีบใครก็ถูกปฏิเสธทั้งที่ ผมก็ไม่ใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่อะไร

หลายครั้งที่ผมหน้าแตกกลับมา และมีหลายครั้งที่ต้องหนีตายเพระถูกเจ้าถิ่น ไล่ล่าทำให้ผมต้องหาคนใหม่ไปเรื่อย เพื่อน ๆ ว่าผมเจ้าชู้แต่ผมไม่ยอมรับเพราะผมรู้ตัวผม ดีว่าถ้าขืนไปยุ่งกับแม่ประคุณรุนช่องเหล่านั้น อีกมีหวังกลับบ้านเก่าอย่างแน่นอน

และแล้วโชคชะตาชีวิตของผม ก็เริ่มสดใสขึ้นมาอีกครั้งหลังจากไปซื้อนิตยสาร ฉบับหนึ่งมาเปิดอ่านคอลัมน์ประกาศหามิตร ก่อนจะตัดสินใจเขียนจดหมายไปหามิตร คนหนึ่งทางภาคตะวันออก และให้เบอร์ โทรศัพท์มือถือเพื่อความสะดวกในการติดต่อ สื่อสารหากันจะได้เร็วขึ้นนั่นเอง

หลังจากส่งจดหมายขอสมัครเป็น เพื่อนกับเธอได้ประมาณหนึ่งอาทิตย์ เธอก็ ติดต่อมาเป็นข้อความสั้น ๆ ว่ายินดีที่ได้รู้จัก ผมรีบเช็คเบอร์แล้วโทร.หาเธอทันที เสียงตอบรับ ของเธอนั้นทำเอาผมรู้สึกมีความหวังขึ้นมา อีกครั้งหนึ่ง

ข้อความในนิตยสารที่เธอลง ประกาศนั้น ไม่ได้เขียนอะไรมาก และไม่ได้ ระบุว่า ทำงานอะไร ตอนแรกผมก็ไม่กล้า ถามถึงเรื่องนี้แต่เธอ เป็นฝ่ายเปรยออกมาก่อน ก็เลยรู้ว่าเธอเป็นคนกลางคืนทำงานอยู่บาร์ แห่งหนึ่งที่พัทยาสายกลาง

ด้วยคำพูดของเธอที่บอกว่าทำงาน บาร์ ทำให้ผมนึกถึงผู้หญิงข้างบ้านที่ไปทำงาน บาร์อยู่พัทยา ตอนอยู่บ้านก็ไม่มีลายสัก และ รอยกรีดตามแขนพอไปทำงานได้ปีกว่า ก็กลับ มาเยี่ยมบ้าน และผมได้เห็นลายสักและรอย กรีดตามแขนจนลายพร้อยไปหมด

แต่ผมก็ใจชื้น เมื่อเธอบอกว่าเป็น พนักงานเสิร์ฟ และเธอเป็นม่ายเรือพวง หนึ่งลำกับ สามีก็ต่างคนต่างอยู่ไม่เกี่ยวข้องกัน มาสองสามปีแล้ว

เราพูดคุยกันทางโทรศัพท์ครั้งละ นาน ๆ บางครั้งเป็นชั่วโมงและหลังจากนั้น ไม่กี่วันผมก็ได้รับจดหมายของเธอเขียนมา ไม่กี่บรรทัด พร้อมกับรูปถ่ายของเธอตามที่ผมขอ ไปตั้งแต่แรก

ผมชวนเธอมาเที่ยวบ้านผมแต่เธอ บอกว่าหยุดงานหลายวันไม่ได้แต่ให้ผมเป็น ฝ่ายไปหาเธอเอง ผมเองก็ทำงานเหมือนกันเลย บอกเพียงว่าคงต้องมีสักวันที่เราจะได้พบเห็นกัน อย่างแน่นอน แต่ระบุไม่ได้ว่าเป็นวันไหน

หลังจากคบหากันอยู่สามเดือนกว่า ๆ ผมก็ตัดสินใจลงไปหาเธอที่พัทยา เธอเช่าห้องอยู่กับเพื่อนผู้หญิงสองคน ซึ่งไม่สะดวกที่ผมกับเธอจะพูดคุยกันเลยไป เช่าห้องพักชั่วคราวแถวนั้น เพราะผมตั้งใจจะ ไปพักผ่อนสักสองคืนอยู่แล้ว

เธอชวนผมไปเที่ยวบางแสนจนกระทั่งบ่ายสี่โมงจึงพากันกลับตอนแรก ก็คิดว่าเธอแค่มาส่งเท่านั้นแต่เธอขอเข้ามา ในห้องด้วย

สามเดือนกว่าที่ติดต่อคบหากันนั้น ผมเองก็ย่อมมีความหวัง และผมเองก็น่าจะสาน ต่อความสัมพันธ์อันลึกซึ้งมากกว่าความเป็นเพื่อน ซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธแต่อย่างใด

เธอผิวดำแดงเหมือนกับผมตาม แขนไม่มีร่องรอยของมีคมกรีดตาม เนื้อตามตัว ก็ปราศจากรอยสัก ใบหน้ากลมเกลี้ยงไร้สิวไร้ฝ้า หน้าอกหน้าใจก็ปานกลาง และทุกอย่างก็ เป็นไปตามความต้องการของทั้งสองฝ่าย

เย็นวันแรกที่เราพบกันนั้นเรา มีอะไรกันถึงสองครั้งแล้วเธอก็ขอตัวไปทำงาน ก่อนไปก็บอกว่าเลิกงานจะมานอนเป็นเพื่อน อีกและจะอยู่กับผมจนกว่าผมจะกลับ

หลังจากเธอไปแล้วผมก็ทิ้งตัวลง นอนอย่างคนหมดแรงแล้วหลับไป จนกระทั่ง สามทุ่มกว่าจึงงัวเงียขึ้นมาพร้อมกับความหิว

ผมลุกไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วออก ไปหาอะไรรองท้อง ที่พักของผมกับที่ทำงานของ เธอก็ไม่ไกลกันเท่าไร ตอนแรกก็ว่าจะเดินไปหา เธออยู่เหมือนกัน แต่เปลี่ยนใจไม่ไปเพราะเธอ เลิกงานแล้วจะมาหาผมเอง

หลังจากกินราดหน้าทะเลแล้วผม ก็เดินท่องราตรีโดยเดินทางตรงไม่มีเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาเพระกลัวหลงทางกลับที่พักไม่ถูก ขากลับก็แวะซื้อขนมนมเนยเผื่อหิวขึ้นมา ก็จะได้แกะกิน

ในห้องพักมีกาต้มน้ำร้อนให้ เสบียง ที่ซื้อไปกักตุนก็หนีไม่พ้นกาแฟสำเร็จรูปและ บะหมี่สำเร็จรูปแบบถ้วย

ผมกลับมาถึงห้องพักเกือบห้าทุ่ม ตั้งแต่ตื่นนอนตอนสามทุ่มจนเกือบห้าทุ่ม ไม่ได้โทร.ไปหา เธอเลยเพราะกลัวจะเป็น การรบกวนนั่นเอง

จนกระทั่งเที่ยงคืนกว่าเธอเป็น   ฝ่ายโทร.มาหาผม แล้วบอกว่าเลิกงานตีสอง กว่าจะเก็บร้านปิดร้านก็ตีสามแล้วจะให้เพื่อน มาส่ง และเธอยังบอกให้ผมนอนก่อนมาถึง จะเคาะประตูเรียกเอง

ผมหูตาสว่างแล้วจึงนอนไม่หลับ อีกอย่างก็เหลือเวลาไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้อยู่ด้วย กันอีกแล้วเลยตื่นเต้นมากจนบอกไม่ถูก

แม้จะอิ่มราดหน้าทะเลมาแล้ว แต่ดูทีวี.เคเบิลนาน ๆ ก็รู้สึกหิวขึ้นมาอีกจนต้อง ล่อบะหมี่ถ้วยกินกลางดึก ตามด้วยกาแฟอีก หนึ่งถ้วยเพื่อกระตุ้นความตื่นตัวเพราะผมกลัว จะหลับไปเสียก่อน

แต่กาแฟชนิดทรีอินวันไม่ได้ช่วยให้ ผมตื่นตัวสักนิด พอเอนหลังนอนดูทีวี.ได้ไม่นาน เปลือกตาก็เริ่มหย่อนจนกระทั่งหลับคาทีวี.

ผมมาสะดุ้งเอาตอนสัญญาณมือถือ ดังเข้าหู พอเปิดดูจึงรู้ว่าเป็นเธอที่โทร.มา เราพูดคุยกันแค่ห้าหกนาทีเท่านั้น โดยเธอ ก็ยังยืนยันว่าเลิกงานแล้วจะมานอนกับผม อย่างแน่นอน

เมื่อสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็นึกว่า เปลือกตาจะค้าง แต่ที่ไหนได้พอนอนดูทีวี. ไม่กี่ลมหายใจก็ผล็อยหลับไปอีกจนได้

ระหว่างที่หลับนั้นยังฝันถึงผีสาง นางไม้สารพัด ซึ่งผมก็ต่อสู้กับผีสางนางไม้ เหล่านั้นจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด และถูกรุม ทำร้ายจนดิ้นไม่หลุด ระบบหายใจเริ่มติดขัด จนแทบหายใจไม่ออก สติสัมปชัญญะใน ตอนนั้นรู้เพียงว่าคงไม่รอดแน่แล้ว

ผมรวบรวมพละกำลังที่มีอยู่ แล้ว ค่อย ๆ งอเข่าก่อนจะถีบยันออกไปอย่างแรง แล้วรู้สึกตัวงัวเงียขึ้นมาอีกครั้ง

ทันใดนั้นเอง

“ซู่ว...ซู่วววว...”

ในความฝันที่โดนผีอำก็แทบเอา ชีวิตไม่รอดแล้ว พอตื่นจากฝันร้ายยังมาเจอ เอาเสียงน้ำประปาไหลเข้าให้อีกเป็นใคร ก็ต้องคิดถึงเรื่องผิดปกติที่เกิดขึ้น

ผมนอนคิดว่าตัวเองเปิดน้ำทิ้งไว้ แต่ตอนไหน แล้วตอบตัวเองว่าไม่ได้เปิดน้ำทิ้ง อย่างแน่นอน แต่เมื่อมันเป็นอย่างนั้นก็ต้อง ไปปิดอยู่ดี เพราะกลัวว่าหากปล่อยทิ้งไว้จะระบาย ไม่ทันแล้วจะไหลเข้ามาในห้องนอนเอาได้

เสียงซู่ ๆ ดังแรงมาก แสงสว่างจาก ห้องนอนก็สว่างพอที่จะมองเห็นอะไรในห้องน้ำ โดยไม่ต้องเปิดไฟในห้องน้ำอีก

แต่พอมองเข้าไปทำเอาผมใจหาย วาบขึ้นมาทันทีทันใด

อา...

ในห้องน้ำแดงเถือกนองพื้นไปหมด แม้แต่น้ำที่ไหลออกมาจากก๊อกก็เป็นน้ำสีแดง ที่ไหลพุ่งออกมาพร้อมกับลมฟู่ด ๆ

ไม่เพียงเท่านั้นเพราะชักโครกก็ดี ฝักบัวก็ดีต่างแดงเถือกไปหมด

ผมยืนตาค้างปากคอสั่นขยับเท้า ไม่ออก กลิ่นคาวเลือดก็โชยเข้าจมูกอยู่ตลอด เวลาพร้อม ๆ กับน้ำอุ่น ๆ ที่ไหลออกมาโดย ที่ผมไม่สามารถควบคุมได้เลย

จนกระทั่งสัญญาณโทรศัพท์มือถือ ของผมดังขึ้นถึงได้สติ

ผมรีบเก็บเอาเสื้อผ้าข้าวของออก จากห้องเช่าทั้งที่กางเกงยังเปียกชุ่มอยู่ จากนั้นก็โทร.ไปบอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วผม ก็เดินไปที่ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่งเพราะมี รถจักรยานยนต์รับจ้างอยู่แถว ๆ หน้าร้าน

คนขับไปส่งผมที่หน้าบาร์ที่เธอ ทำงานอยู่ เธอเองก็รู้ว่าผมจะไปจึงออกมาคอย แล้วบอกให้ผมนั่งรออยู่หน้าร้านค้าที่อยู่ใกล้กัน เพราะหน้าร้านค้ามีม้าหินอ่อนให้นั่ง

หลังจากบาร์ปิดแล้ว เธอพาผม ไปที่ห้องพัก ซึ่งเพื่อน ๆ ของเธอก็กลับมาด้วย แล้วผมก็ถูกซักถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และผมก็ ตอบไปตามความเป็นจริงทุกอย่าง

คืนนั้นผมไม่ได้ตาฝาดอย่าง แน่นอน และผมก็เชื่อว่าห้องที่ผมไปเช่านั้น ต้องมีผีสิงอย่างแน่นอน

ทุกวันนี้ผมยังคงติดต่อกับเธอ คนนั้นอยู่และอีกไม่นานเราก็จะได้เจอกัน อีกครั้ง โดยเธอจะเป็นฝ่ายเดินทางมาหา ผมเอง

โพสต์เมื่อ : 2011-02-09 05:58:13             พื้นที่โฆษณา
125 x 125 pixels
สนใจติดต่อ
webmaster [at] nokroo.com   พื้นที่โฆษณา
125 x 125 pixels
สนใจติดต่อ
webmaster [at] nokroo.com   พื้นที่โฆษณา
125 x 125 pixels
สนใจติดต่อ
webmaster [at] nokroo.com  

  adyim.com
เซคชั่น "แปลก ทะลุ โลก" นี้เกิดขึ้นจากความร่วมมือระหว่าง "นิตยสารแปลกทะลุโลก" กับ "นกรู้ดอทคอม"
หากท่านใดต้องการนำเนื้อหาไปดัดแปลง , ทำซ้ำ หรือเผยแพร่ กรุณาติดต่อขออนุญาตจากคุณอังคีรส์ เจริญราษฎร์ เท่านั้นครับ